ยั่ว นิยาย บท 6

6 /170

“ง่วงแล้วค่ะ แม่” เธอยกหน้าขึ้นไปมองใบหน้าหล่อเหลาก่อนระบายรอยยิ้มหวานส่งไป เมื่อคิดว่านอนกอดแม่ที่จากมาทำงานในเมืองกรุง

“ยั่วเก่ง” เสือพูดเบาๆกับตัวเอง มองใบหน้าสวยที่ยกยิ้มหวานหยดย้อยให้เขา เพราะคิดว่าเขาเป็นแม่ซะงั้น

“ฝันดีนะคะ” นิราพูดจบก็หลับตาลงอีกครั้ง เธอยังอยู่ในความฝันแสนหวาน ฝันที่ว่าได้นอนในอ้อมกอดแม่ที่เธอคิดถึงสำหรับเธอจะมีอะไรดีไปกว่านี้

“ชิบหายละ!” เสือมัวแต่มองหน้าเธอ จนเผลอปล่อยเธอหลับไปอีกแล้ว นี่เขาต้องปลุกเธอยังไงดี เธอถึงจะตื่น

“เธอบังคับให้ฉันทำแบบนี้เองนะ”

เสือพลิกร่างเย้ายวนไปอีกด้านของโซฟา เกยร่างคร่อมทับตัวเธอไว้ กดจูบลงไปตามซอกคอขาวผ่อง แม้หน้าเธอจะไม่ขาวมาก แต่คอและผิวเนื้อที่อื่นกลับขาวเนียนละเอียดน่าฟัด

“อื้อ จะ เจ็บค่ะ” นิราครางเสียงแผ่วเบา เพราะเสือกัดผิวเนื้อเธอแรงๆ เธอเลยต้องลืมตาจากฝันแสนหวาน เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง

“อ๊ะ เจ็บนะคะ อื้อ”

นิราดุร่างสูงเลือนรางที่คร่อมทับเธออยู่ เสือจึงต้องเงยหน้าขึ้นมองเธอ ตอนบอกเขาว่าเจ็บ

นิรายอมรับเลยว่าตัวเองฝันดี ผู้ชายที่เธอเห็นอยู่ตอนนี้โคตรหล่อ เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ทำให้เธอใจเต้นโครมคราม แถมยังทำให้รู้สึกวูบวาบไปทั่วช่องตลอดเวลา

“เธอยั่วเอง”

เสือพูดเหมือนละเมอ ร่างกายนี้ช่างเย้ายวน มันยั่วอารมณ์เขาตั้งแต่ครั้งแรก แต่เขาไม่ใช่คนประเภทที่ชอบบังคับใครซะด้วยสิ ไม่อย่างนั้นเขาคงจับเธอขย่มแรงให้ครางเสียงสยิวบนโซฟานี่ไปนานแล้ว

“เปล่าค่ะ อ๊า อื้อ” นิราปฎิเสธ แต่ถูกเขาฉกริมฝีปากลงมากัดริมฝีปากเธอเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว ที่เธอเอาแต่ปฎิเสธ ทั้งที่ร่างกายเธอกำลังยั่วเขาอย่างหนัก

ไม่ว่าจะใบหน้าสวยที่แดงซ่านเพราะเหล้าราคาแพง ไหนจะชุดของร้านที่มันโชว์เนื้อหนังมังสา ไหนจะอกอวบๆ ที่เขาอยากขย้ำแรงๆตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น รวมทั้งปากอวบอิ่มที่ชิมครั้งแล้วครั้งเล่านี่อีก ตอนนี้มันกำลังเผยอขึ้นน้อยๆ อย่างต้องการบางอย่างใหญ่ๆ อย่างเช่นของเขาเข้าไปกิน

ทุกอย่างบนร่างกายเธอ กำลังยั่วยวนเขาอย่างหนัก!

“ปฎิเสธในสิ่งที่ตัวเองทำ ไม่น่ารักเลย” พูดจบเสือก็ก้มลงจูบปากเธอทันทีอย่างต้องการ ใช่! เขาต้องการเธอเหมือนผู้ชายปกติทั่วไป ที่เห็นร่างยั่วยวนของผู้หญิงนั่นแหละ

“อื้อ” นิราโดนเขาว่าอีกแล้ว เธอจึงเบะปากใส่ เสือเห็นแบบนั้นยกมือดึงจมูกเธออย่างหมั่นเขี้ยว ยัยนี่โคตรเหมือนเด็ก อายุเท่าไหร่แล้ววะ 20-22 น่าจะไม่เกินนี้

โดยที่ไม่รู้เลยว่าปีนี้ นิราอายุ 25 ปีแล้ว

“ตื่นได้แล้วนะ จะกลับ” เสือดุอีกครั้ง แต่เธอเหมือนไม่มีสติเลยซะเลย เอาแต่ทำตัวงอแงใส่เขา เขาต้องกลับบ้าน ยิ่งนานเวลายิ่งหมดลงไปทุกที

ก๊อกๆ

เสียงเคาะประตูเบาๆจากด้านนอก ทำให้เสือหันไปมอง คงจะปิดร้านแล้วสินะ เสือคิดในใจ แล้วเขาต้องทำยังไงกับยัยนี่ดี

เสือตัดสินใจอุ้มร่างเย้ายวนขึ้นฟาดไว้บนบ่า แอบใช้มือบีบเค้นบั้นท้ายเธอแรงๆ ก่อนจะเดินมาเปิดประตู และทันทีที่ประตูเปิดออก เสือก็เห็นว่ามีผู้หญิงสวยอย่างเจ้าของร้าน ยืนทำหน้าบึ้งตึงมองมาที่เขา

“นิรา! คุณพยัคฆ์ ไหนบอกจะไม่ทำอะไรคนของฉันไงคะ” เจ้าของร้านคนสวยแต่ท่าทางห้าวเป้ง ถลกแขนเสื้อยืดขึ้นนิดๆ เหมือนพร้อมมีเรื่องตลอดเวลา

“ผมไม่ได้ทำอะไรเธอ เธอแค่ดื่มเยอะไปหน่อย บอกที่อยู่มาพิมพา ผมจะไปส่งเธอเอง”