ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 133
สรุปบท ตอนที่133ตั้งใจปกปิด: ยั่วรักทนายคนโหด
อ่านสรุป ตอนที่133ตั้งใจปกปิด จาก ยั่วรักทนายคนโหด โดย สายฝน
บทที่ ตอนที่133ตั้งใจปกปิด คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ ยั่วรักทนายคนโหด ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย สายฝน อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนที่133ตั้งใจปกปิด
“แกจะปิดยังไง”ปรัณปวดหัว“นี่มันไม่ใช่อย่างอื่นคนทั้งคนนะเว้ยแกจะเอาไปซ้อนที่ไหนมันคงจะค่อนข้างยาก”
เตชิตพูดต่อ“ทางจอร์จฉันจะคอยถามให้แน่ใจอีกรอบถ้าเกิดไม่มีอะไรร้ายแรงฉันจะไม่ห้ามถ้าจินต์อยากกลับมาที่เขตเหนือมีบ้านหลังหนึ่งเหมาะแก่การพักรักษาตัวฉันก็คงจะให้คนคอยดูแลเธอ”
“เขตเหนือหรอ”ปรัณคิดสักพักวิลล่าที่เขาอยู่เขตใต้มันคนละทิศทางกับเขตเหนือถ้าเป็นแบบนี้ก็คงจะห้ามไม่ให้เกิดเรื่องที่ไม่ควรเกิดง่ายๆ
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเมืองที่เจริญมีคนมากมายพื้นที่กว้างขวางแต่คนที่อยู่เมืองเดียวกันมันคงจะเป็นไปไม่ได้ที่นัชชากับจินต์จะไม่มีทางเจอกันเลย
เขาอดถามไม่ได้“เออใช่แล้วจินต์รู้เรื่องนัชชามั้ย”
“คงยังไม่รู้แต่ข่าวของฉันกับนัชชาเต็มเลยสักวันเธอก็คงจะรู้”
“แล้วเธอจะคอย........นัชชามั้ย”
“ฉันจะอธิบายกับเธอเอง”เรื่องนี้เตชิตตัดสันใจที่จะบอกอยู่แล้ว
ปรัณอึ้งแต่เขาก็ดีใจ“ในที่สุดแกก็ตัดสินใจเผชิญหน้าได้แล้วความรู้สึกจินต์ที่มีต่อแกมันไม่ธรรมดาถ้าแกไม่สามารถให้ในสิ่งที่เธอต้องการได้แกก็ต้องตัดมันให้ขาดยิ่งเร็วยิ่งดี”
เขาเอื้อมมือไปหยิบแก้วชาที่มีควันร้อนลอยออกมามือเย็นสัมผัสได้ถึงความร้อนที่มาจากแก้ว
ตัดขาดหรอ
เขาก็อยากแต่กลัวเขาใจแข่งไม่พอแล้วมันจะกลับกลายเป็นทำร้ายหัวใจของผู้หญิงที่เขารัก
.........................
คืนนั้นนัชชากับเตชิตกลับไปพักที่เดิมเขาซื้อตั๋วนั่งชั้นหนึ่งที่นั่งกว้างมากมากพอที่จะยืดขาออกได้มองดูวิวนอกหน้าต่างเธอรู้สึกว่ามันเหมือนไม่ใช่เรื่องจริง
กลับมาง่ายๆแบบนี้
นัชชามองดูวิวเพลินมือที่วางอยู่หน้าตักถูกคนจับขึ้นแล้วมีเสียงพูดข้างๆหู“คิดอะไรอยู่”
นัชชาหันกลับมามองเขาสายตาที่ตึงเครียดตอนนี้กลับจ้องมองเธออยู่
เธอยกยิ้ม“เปล่าแค่รู้สึกเศร้าๆ”
เขามองดูแววตาของเธอเหมือนต้องการจ้องให้เธอทะลุเนิ่นนานเขาเอื้อมมือไปห่มผ้าให้เธอ“ไม่ต้องคิดมากพักผ่อนเถอะ”
ผ้าห่มยังมีไออุ่นๆของเขาเธอรู้สึกอุ่นใจ
เขาหรี่ไฟที่อยู่บนหัวให้มืดลงนัชชาเริ่มมีความรู้สึกง่วงเธอสะบัดเอาความคิดในหัวออกหลับตาลงไม่นานเธอก็หลับไป
บินมาตลอดทางพอเครื่องจอดลูกค้าชั้นหนึ่งได้เดินลงก่อนพอประตูเปิดลมที่พัดเช้ามาทำให้นัชชารู้สึกหนาวแล้วจาม
“ฮัดเช้ย”เธอยกมือกอดตัวเองร่างกายห่อตัวอัตโนมัติ
ทันใดนั้นมีเสื้อกันหนาววางอยู่บนไหล่ของเธอเธอเงยหน้ามองเขาก็ถอดเสื้อตังเองออกมาคุ้มให้เธอแล้วเขาเหลือเพียงเสื้อยืดบางๆตัวเดียว
เขาไม่สบายอยู่นัชชากำลังจะถอดเสื้อคืนเขา“คุณ..........”
เตชิตไม่เงยหน้ามองเขายื่นมือไปรับเสื้อมาจากตรัณเป็นเสื้อขนสีดำเล็กมากดูก็รู้ว่าไม่ใช่เสื้อของเขา
“อืมไม่อยู่หลายวันมีงานมากมายยังไม่ได้ทำ”เขาตอบแต่ไม่ได้มองหน้าเธอเขาจ้องที่โทรศัพท์เหมือนจัดการกับเอกสารบางอย่าง
แต่มีแค่เตชิตที่รู้ว่ามันไม่มีเอกสารอะไรที่หน้าจอทั้งนั้นเพียงแค่เขาไม่สามารถสบตากับเธอได้
นัชชาแค่เป็นห่วง“คุณยังไม่หายดีเลยจะกลับไปทำงานต่อจะเป็นอะไรหรอ”
“ไม่เป็นไรหรอกใช้เวลาไม่นานทำแปปเดียวเดี๋ยวก็กลับแล้ว”พูดจบโทรศัพท์ก็แสดงมีสายเข้าตั้งแต่ลงจากเครื่องเขายังไม่ได้เปิดเสียงเห็นชื่อที่แสดงตรงหน้าจอเขากดวางทันทีอย่างไม่ลังเล
และเขาก็เปิดโหมดเครื่องบินแล้วเก็บมันใส่กระเป๋า
นัชชาไม่ได้สังเกตเห็นเธอเปิดกระเป๋าหาเม็ดฟู่แล้วยื่นให้เขา“อย่าเพิ่งดื่มกาแฟถ้าคุณอยากดื่มให้ดื่มอันนี้แทน”
เตชิตรับมาในซองยังมีความอุ่นจากมือเธอความอ่อนโยนนนี้กลับทำให้เขารู้สึกผิดต่อเธอ
เขาละสายตาไม่กล้าสบตาเธอกลัวว่าเธอจะเห็นความรู้สึกในแววตาของเขาปรัณอาจจะพูดถูกการที่จะปิดบังเธอมันไม่ใช่เรื่องง่ายเขาเตรียมใจกับเรื่องนี้ไว้แล้ว
...............................
รถถูกจอดอยู่หน้าประตูเตนัทเตชิตก้มจูบเธอก่อนที่จะเดินลงจากรถเขาสวมเสื้อกันหนาวสีดำนัชชามองดูเขาเดินเข้าไปในบริษัทมองดูจนเขาหายเข้าไปในความมืด
คนขับรถมองดูจากกระจกหลัง“คุณนัชเราไปกันเลยมั้ยครับ”
นัชชาดึงติกลับรู้สึกไม่สบายใจแปลกๆพอนึกถึงสายตาเหนื่อยล้าและตั้งใจหลบสายตาเธอเธอสะบัดหัวไม่ให้ตัวเองคิดมากอย่าเข้าใจเขาผิด
เธอถอนหายใจ“ไปเถอะ”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...