ตอนที่16 กล้าแตะผู้หญิงของฉัน
“………อืม”
“แล้วเขายังทำอะไรอีก”
เธอส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว “ไม่ได้ทำไรแล้ว แม่เขาเข้ามาขัดก่อน”
เตชิตมองตาเธอ ปกติเธอเป็นคนที่ตาโตมีเสน่ห์ ปกติใครเห็นก็ต้องหวั่นไหวทำให้คิดลึกแต่ยิ่งเป็นไอ้เลวนั่นสามีเก่าของเธอ
“คดีครั้งนี้ฉันต้องชนะ” เขาพูดต่อด้วย “ฉันจะทำลายชื่อเสียงมันจะทำให้มันไม่เหลืออะไรเลย”
นัชชามองเขาด้วยความอึ้ง ถึงแม้ว่านี่จะเป็นสิ่งที่เธอเคยขอ แต่ตอนนี้อาจจะเป็นเพราะเขาพูดมันเลยดูเหมือนเรื่องที่จะเป็นไปได้
ตอนที่เขายังยืนงงอยู่เสื้อเธอก็ถูกเตชิตถอดออก เธอตกใจกุมมือเขาไว้แต่ก็โดนมือหนาสะบัดทิ้ง การกระทำนุ่มนวลกับเมื่อกี้มาก “ฉันขอ”
“วันนี้ไม่ได้” เธอตอบเหมือนเดิม
เตชิตพูดขอร้อง “ฉันจะทำเบาๆ”
ถ้าเขาจะเอาจริงๆเธอก็ปฏิเสธไปก็ไม่มีประโยชน์
ภายใต้แสงไฟอ่อนๆ เขายกขาเธอพาดไว้ตรงเอว ตัวถูกวางไว้บนตู้รองเท้า สองมือประคองโอบไว้ที่คอของเขา
เสื้อผ้าขอเธอถูกถอดออกแต่เสื้อผ้าของเขายังคงอยู่บนตัวดี
นัชชาหลับตาลงไม่อยากเห็นภาพตรงหน้า
“ฉันเป็นใคร” เขาถามเธอด้วยเสียงแหบ
“เตชิต........”
จากที่เธอเป็นคนเสียงหวานอยู่แล้วตอนนี้ทำให้เสียงเธอยิ่งมีเสน่ห์น่าฟังมากยิ่งขึ้น
ตอนนี้เตชิตตาแดง “เรียกชื่อฉัน”
นัชชาโดนเขาหลอกล่อ “เตชิต เตชิต.......”
ท้ายในท้ายที่สุด นัชชาถูกเขาทำจนหมดแรง ผมเปียกยุ่งเหยิง เขาปัดผมที่ปิดหน้าเธอขึ้นแล้วกระซิบข้างหูเธอ “จำเอาไว้เธอคือผู้หญิงของฉัน ถ้าใครแตะต้องถึงจะเป็นเธอฉันก็ไม่ปล่อยเอาไว้”
.......................................................
1ชั่วโมงต่อมา เรื่องทุกอย่างก็จบลง จากตอนแรกที่นัชชากลัวจนถึงตอนที่เธอมีอารมณ์ร่วม ไม่สามารถต่อต้านเธอพ่ายแพ้ให้กับอารมณ์ที่เตชิตมอบให้
เตชิตไม่เคยแสดงความเป็นห่วงหลังจากที่ร่วมรักกับเธอเสร็จ แต่ครั้งนี้แปลกไปเขากลับอุ้มเธอวางลงบนเตียง “นอนพักเถอะ”
ตัวเธอชุ่มไปด้วยเหงื่อ เธอทำท่าจะลุก “ฉันจะไปอาบน้ำ”
เตชิตเห็นความดื้อดึงของเธอ “เดี๋ยวฉันช่วยอาบ”
พูดเสร็จก็ทำท่าจะอุ้มเธอขึ้น แต่นัชชาก็ยกเท้าดันไหล่เขาไว้ มองด้วยสายตาเคืองๆ “ไม่ต้อง”
ถ้าให้เขาอาบให้มันคงจะไม่ใช่แค่การอาบน้ำเฉยๆ
เตชิตมองนิ้วเท้าที่ขาวสวยของเธอที่วางอยู่บนไหล่ เขาดึงขาของเธอวางลงบนเตียง “ฉันไม่ทำอะไรเธอ”
ด้วยสีหน้าอารมณ์และท่าทางเธอเชื่อก็บ้าแล้ว
“ฉันอาบเองได้”
“’งั้นเธออาบให้ฉันแทน”
“………..” นัชชาตอบด้วยเสียงเบาๆ “มันต่างกันตรงไหน”
“เพราะฉะนั้นอย่าดื้อ อาบพร้อมกันนี่แหละ จบนะ”
นัชชาเอาผ้าห่มปิดหน้า บอกตัวเองว่านอนได้แล้ว
...............
เธอหลับลึกมาก แต่พอใกล้รุ่งเธอฝันร้าย เธอฝันว่า ดวิษ ปณิตา และครอบครัวทั้งสองฝ่าย ทุกคนต่างต่อว่าเธอ รวมถึงพ่อแม่ของเธอด้วย ต่อว่าว่าเธอทำตัวไม่เหมาะสมมั่วไปทั่วเธอไม่เหมาะที่จะเป็นภรรยาของใคร....
นัชชารู้สึกหนาว อยากพูดแต่ไม่มีเสียง เธอเห็นแบบลางๆเหมือนมีคนดึงเธอเข้าไปกอด แล้วได้ยินคนกระซิบเรียกเธอที่ข้างหู “นัชชา”
สักพักเธอความฝันก็ค่อยๆหายไปทำให้เธอนอนได้ปกติ เหมือนทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเธอคิดไปเอง
วันรุ่งขึ้น เตชิตก็ตื่นหกโมงครึ่งตามปกติ เขาอดยิ้มไม่ได้เมื่อมองไปยังคนตัวเล็กที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของเขา ตอนแรกเขากะจะดันเธอออกแต่พอนึกถึงเหตุการณ์และเสียงร้องของเธอ
เขาค่อยๆเอามือเธอออกจากตัว ไม่อยากให้เธอตื่น
เขาตื่นมาออกกำลังกาย ทำธุระส่วนตัว กินข้าว
แล้วเดินออกไปถึงประตูใหญ่หน้าวิลล่าก็เห็นตรัณจอดรถรอรับเขา พอเห็นเขาเดินออกมา ตรัณก็เดินลงไปเปิดประตูรถให้เขา “อรุณสวัสดิ์ครับ คุณเตชิต ”
เตชิตพยักหน้าแทนการตอบรับ
หลังจากที่รถแล่นออกมาสักพัก “ตรัณ หลังเสร็จประชุมเช้านี้ เอาข้อมูลของดวิษมาให้ฉันชุดหนึ่ง”
ตรัณรู้ว่าเตชิตรับคดีเกี่ยวกับการหย่าและรู้ว่าใครคือผู้ที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้ “ได้ครับ”
“อีกอย่าง หาคนเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของบ้านดวิษ หาโอกาสในการสร้างหลักฐาน” พอนึกถึงแผลที่ปากของนัชชาทำให้เขา ยิ่งอารมณ์เสีย
ตรัณแปลกใจเพราะระดับเตชิตคดีแค่นี้เขาไม่จำเป็นต้องเลือกใช้วิธีนี้ แต่ครั้งนี้เขามาแปลก
“ครับ เดี๋ยวหาคนไปจัดการให้”
เตชิตมองอกไปนอกหน้าต่าง ใบหน้าหล่อแสดงอารมณ์นิ่ง ใครที่กล้ายุ่งกับเขา เขาจะทำให้คนบ้านดวิษตายโดยไม่รู้ด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...