ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 208

ตอนที่ 208 สายจากพ่อตา

นัชชายืนดูเขาห่างหายไปจากสายตา เธอเดินหิ้วของขึ้นบ้านไป พอถึงชั้นสี่เหงื่อก็ท่วม

เพิ่งถึงหน้าประตู นัชชายังไม่ทันได้เคาะประตู ประตูของถูกเปิดออกมา “ได้ยินเสียงตั้งแต่เมื่อกี้แล้วทำไมถึงเพิ่งขึ้นมา นี่....เธอย้ายบ้านหรอ”

ณัชชนม์เห็นของมากมายในมือเธอ ตัวน้อยๆของเธอเหมือนจะเซล้ม เธอก้าวเข้าไปรับของในมือนัชชา

เข้ามาในบ้าน เมทนีเห็นสองแม่ลูกหิ้วของอะไรไม่รู้มากมาย ถามขึ้นด้วยความสงสัย “ของอะไรเยอะแยะ”

นัชชาก้มไปวางของลงที่พื้น เธอไม่รู้จะอธิบายยังไง เธอเลยโม้ออกไป “เป็นของแจกจากบริษัท และของที่หนูซื้อมาแล้วรวมถึงของที่ไม่ได้ใช้ เลยเอากลับมาให้ที่บ้าน”

“เหอะ” เมทนีแสยะยิ้ม บ่งบอกถึงความไม่เชื่อ “เธอคิดว่าฉันกับเธอจะเชื่อหรอ ของเยอะแยะขนาดนี้เธอมีปัญญาซื้อหรอ”

นัชชาจับจมูกด้วยความเขินอาย “พ่อ ดูถูกหนูเกินไปแล้ว”

ตอนทำงาน มีคนมากมายส่งของขวัญให้เขา มีของมากมายเขารู้ว่าเงินเดือนแค่นั้นที่เธอได้มันไม่พอซื้อของพวกนี้หรอก

ณัชชม์ก้มไปแกะถุงดู มันเป็นโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุด เธอขมวดคิ้วแล้วปิดถุงให้เหมือนเดิม “นัช ลูกไปเอามาจากไหนกันแน่”

นัชชาตอบไปตามตรง “นี่เป็นของเยี่ยมจากเตชิต.................”

“เตชิตหรอ”

“อืม.......” นัชชาก้มหน้าลง “เขาบอกเป็นของเล็กน้อยจากเขา ขอให้พ่อกับแม่ช่วยรับไว้ด้วย”

ความจริงเตชิตหมายถึง นี่เป็นของเล็กน้อย วันหลังเดี๋ยวเขาจะมาเจอเป็นทางการ แต่เธอไม่กล้าพูดออกไปหมดกลัวว่าเมทนีจะไล่ให้เธอออกจากบ้าน

ทั้งสองคนมองดูของที่อยู่ตรงพื้น หันมาสบตากัน ลังเลไม่รู้จะเอายังไงต่อ

ณัชชนม์จูงมือนัชชาให้เดินมานั่งที่โซฟา “นัชลูก มันไม่ใช่แค่ของเล็กน้อย พ่อกับแม่รับไว้ไม่ได้ ลูกเอากลับไปคืนเถอะ..............”

“แม่ ไหนๆหนูก็เอามาแล้วแม่ก็ช่วยรับๆไป แล้วอีกอย่างเขาคงไม่เอากลับไปหรอกให้เรามาขนาดนี้” พอนัชชาถึงภาพขนของ เอาไปคืน เตชิตต้องไม่พอใจแล้วผิดใจกันอีก เขาคงไม่ยอมง่ายๆเดี๋ยวก็เอาของมาส่งใหม่อยู่ดี

เมทนีไดยิน เขาก็อารมณ์เสียขึ้นมา “ตอนนี้เธอสองคนเป็นอะไรกัน ฉันกับแม่ของเธอไม่มีทางรับของจากคนแปลกหน้า”

ทั้งสองคนเป็นคนซื่อตรง ไมเคยรับของจากใครง่ายๆ ถึงแม้จะรับของมามากแต่ก็ไม่เคยรับอะไรง่ายๆจากคนไม่รู้จัก

“พ่อ” นัชชาเองก็เริ่มโมโห “คิดว่าหนูเป็นคนยังไง”

“งั้นลูกก็บอกมาสิ มันเป็นยังไงกันแน่” ณัชชนม์พูดขัดขึ้น กลัวว่าทั้งสองจะทะเลาะกันขึ้นมาจริงๆ

นัชชาถอนหายใจ เธอถูกบังคับไม่รู้จะเลี่ยงยังไง เลยตอบไปตามตรง “หนูกับเขาเป็นแฟนกันเหมือนคนธรรมดาทั่วไป”