ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 21

ตอนที่21 แรงกดดันจากพ่อแม่

นัชชาเดินออกมาออกจากเตนัทลอว์เฟิร์ม ปากก็แอบบ่นเขาไปด้วย มันคงเป็นเพราะการกระทำเมื่อกี้ของเขาเตชิตเลยจัดคนขับรถไปส่งเธอ

นัชชาเดินนวดไหล่ไปด้วยปากก็ยังไม่หยุดบ่น ถ้าคราวหลังเธอมาทำงานเธอคงต้องอยู่ให้ห่างจากเขา ไม่งั้นคงได้โดนเขากระชากไปทำอะไรต่อมิอะไรแน่ๆ ไม่ต้องทำงานกันพอดี

“คุณนัชชาครับ จะตรงกลับไวโรจน์วิลล่าเลยมั้ยครับ” คนขับถาม

นัชชาคิดไปคิดมา “ไปหมู่บ้านมีสุข”

มันก็นานมากแล้วที่เธอไม่ได้กลับไปเยี่ยมพ่อแม่เลย ครั้งที่แล้วเป็นเพราะเรื่องดวิษถึงเวลาที่เธอต้องกลับไปแล้ว

ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถจอดอยู่หน้าหมู่บ้านมีสุข นัชชาลงจากรถ เดินผ่านร้านขายของเลยแวะซื้อของบำรุงร่างกาย ตึกเก่าที่ไม่มีลิฟต์เธอเลยต้องแบกของเดินขึ้นบันไดไปถึงชั้น4

ณัชชนม์เปิดประตูมา เห็นมือเธอหิ้วโน่นนี่ไว้เลยรีบยื่นมือไปรับ “ทำไมถึงแล้วโทรบอกพ่อกับแม่จะได้ลงไปช่วยถือของด้วย”

“ไม่เป็นไรคะแม่ แค่นี้เองหนูถือเองได้สบายมาก”

“รีบเข้ามาข้างใน”

สองแม่ลูกเดินเข้ามาในบ้าน เมทนีที่กำลังเขียนพู่กันจีนอยู่ห้องครัวตรงโต๊ะกินข้าว นี่เป็นกิจกรรมยามว่างที่ทำมาตลอดหลายปีจนชินไปแล้ว

“พ่อ” นัชชาวิ่งเข้าไปเรียกด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ

ตั้งแต่นัชชาเป็นเด็กเมทนีก็รักและดูแลเธอเป็นอย่างดี เขาจะตรงกันข้ามกับณัชชนม์ เขาใจกว้างถึงแม้ว่าเธอจะแต่งงานแล้วทุกครั้งที่เธอกลับมาเขาก็จะดูแลทำตัวเหมือนนัชชายังเป็นเด็กอยู่

แต่คราวนี้ต่างจากเดิม ดูก็รู้ว่าเขาไม่ค่อยพอใจ “เธอยังรู้จักกลับบ้านอยู่หรอก”

นัชชาไม่เข้าใจ ณัชชนม์เลยแก้สถานการณ์ “เอาเถอะ ไหนๆลูกก็กลับมาแล้ว จะโกรธอะไรอีก”

“เธอว่าฉันจะโกรธเรื่องอะไร บ้านนั้นเขาถึงขั้นโทรมาฟ้องแล้ว ฉันอายคน ขายหน้า” พูดๆไปเขาก็โยนพู่กันลงโต๊ะ

นัชชาพอเดาเรื่องออก “พ่อ ดวิษมาหาพ่อใช่มั้ย”

ณัชชนม์ถอนหายใจแล้วลากนัชชาออกมา “ไม่ใช่ดวิษ แต่เป็นจรรยา”

นัชชาขมวดคิ้ว “เขามาหาพ่อทำไม”

ณัชชนม์หันมามองนัชชาแอบลังเลแต่ก็ถามออกไป “นัช ช่วงนี้ลูกไม่ได้กลับบ้านเลยใช่มั้ย”

“………………”

นัชชาเคยคิดว่าดวิษต้องใช้ข้อนี้มาข่มขู่เธอ แต่เธอนึกไม่ถึงว่าเขาจะถึงขั้นใช้มันกับพ่อแม่ของเธอ

เมทนีเห็นนัชชาเงียบไปก็เลยนึกว่าเธอยอมรับ ทำให้เขายิ่งโกรธ “นัชชา เธอแต่งงานแล้วก็คือแต่งงานแล้ว ไม่ว่าปัญหามันจะใหญ่แค่ไหน เธอก็ไม่ควรไม่กลับบ้าน ทำแบบนี้รู้มั้ยคนอื่นจะเอาไปพูดไปนินทายังไงบ้าง”

นัชชาอึ้ง “โดนเอาไปพูดเรื่องอะไร”

คนที่ต้องโดนพูดควรจะเป็นไอ้เลวดวิษ

“เธอไม่กลับบ้าน ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วแต่ไม่ยอมกลับบ้าน เธอว่าจะโดนนินทาเรื่องอะไร จรรยามาหาฉันถึงนี่บอกว่านอกเธอมีผู้ชายใหม่ แม่เธอกับฉันอึ้งจนพูดไม่ออก”

ตอนแรกเรื่องนี้เธอกับเขากะจะไม่พูด คิดว่ามันเป็นปัญหาของเด็ก ควรแก้กันเอง แต่วันนี้นัชชามา เขาก็เก็บกลั้นความโมโหไม่อยู่ ณัชชนม์ห้ามเขาตอนนี้มันก็ไม่ทันแล้ว

คำพูดที่ออกไป น้ำที่สาดออกไป

นัชชามองเมทนีด้วยสายตาเหลือเชื่อ “พ่อ พ่อพูดเรื่องอะไร คนอื่นใส่ร้ายหนู พ่อก็ร่วมใส่ร้ายด้วยหรอ”