ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 235

ตอนที่ 235 เฝ้าอยู่ข้างล่างทั้งคืน

นัชชากระวนกระวาย เธอรีบดึงม่านให้ปิดสนิท พอรู้ว่าเขาอยู่ข้างล่าง ใจเธอก็เต้นแรง ตื่นเต้นมาก มีความรู้สึกแปลกๆที่อธิบายไม่ถูก

เธอเดินไปนั่งลงที่เตียง และโทรศัพท์เธอก็สั่นขึ้นมาพอดี พอเปิดดู เป็นเตชิต

‘ฉันไม่ได้พูดเล่น คิดทบทวนดูดีๆ ฉันรอคำตอยอยู่’

นัชชาอยากจะตอบปฏิเสธเขากลับ นิ้วที่อยู่บนแป้นพิมพ์ พิมพ์แล้วก็ลบ ลบแล้วก็พิมพ์หลายรอบมาก เตชิตเขาไม่เคยเป็นคนใจอ่อน ทำอะไรจะเด็ดคาด ถึงจะเจอปัญหาแต่ก็สามารถแก้ไขได้เป็นอย่างดี แต่เป็นเพราะแบบนี้เขาถึงเป็นผู้นำที่ยิ่งใหญ่ได้

ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะมีชื่อเขาแสดงตรงจอ ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่มีทางเชื่อว่าเขาเป็นคนส่งมา แต่ในความเป็นจริงแล้วคนที่ส่งมาคือเขา

เขาทำไปเพื่อที่จะรั้งเธอไว้ ทำทุกวิถีทางแล้วไม่ว่าจะเป็นไม้แข็งหรือไม้อ่อน นัชชาไม่ได้ไม่หวั่นไหวแต่พอนึกถึงจินต์ มันทำให้เธอข้ามผ่านจุดนี้ไปไม่ได้

เธอแคร์ เป็นเพราะรักเขามากเธอถึงแคร์มาก แคร์ที่เขาไม่ได้เป็นของเธอคนเดียว แคร์ทุกอย่างของเขา

เธอกำลังเหม่อลอย โทรศัพท์ก็สั่นขึ้น......

‘ฉันจะไม่ยอมให้จินต์เข้ามาวุ่นวายในชีวิตเราอีก ขอแค่เธอยอมกลับมา’

ถ้าคำพูดนี้เขาพูดก่อนที่จะเกิดเรื่อง เธอจะกลับไปอย่างไม่ลังเล แต่ตอนนี้มันหนักเกิน เธอกลัวว่าถ้าตัวเองกลับไปจะเจอจุดจบแบบเดิมอีก เธอไม่ใช่คนที่รู้สึกอะไรง่ายๆ เพราะเธอเจออะไรมามาก มันเลยทำให้เธอกลัว ต้องคอยคิดเยอะทำอะไรต้องระมัดระวัง

พอสักพัก นัชชากดพิมพ์: ฉันจะลองคิดดู

แล้วกดส่ง

ระหว่างที่กำลังส่งหน้าก็ดับลง เขาไม่ตอบกลับ นัชชาปิดไฟแล้วแอบเดินเข้าไปใกล้หน้าต่าง รถเขายังคงจอดอยู่ข้างล่าง ไม่ไปไหน

เธอกลับมาที่เตียง ทิ้งตัวนอนลง ในหัวมีความคิดมากมาย คิดไปคิดมาเธอก็เผลอหลับไป เธอฝัน ในฝันมีเตชิต จินต์แล้วก็เธอ ฝันเห็นพวกเขาไปเที่ยวด้วยกัน ในระหว่างนั้นก็มีอันตราย เตชิตจับมือจินต์วิ่งหนีไปทิ้งให้เธออยู่คนเดียว.......

“อ้า” นัชชาตกใจสะดุ้งลุกจากเตียง เหงื่อเต็มหน้าผาก ข้างนอกสว่าง มีพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว และได้ยินเสียงคนและรถผ่านไปผ่านมา

นัชชานั่งนิ่งอยู่บนเตียง ยกมือเช็ดเหงื่อ หอบหายใจเร็ว ดีที่มันเป็นเพียงแค่ความฝัน

แต่ไม่นานเธอก็ขมวดคิ้ว ไม่รู้ทำไมถึงฝันเห็นชนุดม หรือเป็นเพราะว่าเจอเรื่องไม่ดีแปลกขึ้นมากมาย เลยทำให้เธอไม่สามารถลบเขาออกจากหัวได้

“นัชชา ตื่นรึยัง” ณัชชนม์เคาะประตูถาม

นัชชนลงจากเตียง เดินไปเปิดประตู “ตื่นแล้วแม่ มีไรรึเปล่า”

“เรื่องผ่าตัดของพ่อ แม่ถามเพื่อนบ้าน เห็นเขาบอกว่าสามารถเบิกเงินได้บางส่วน แต่ต้องปริ้นค่าใช้จ่ายทั้งหมดออกมาก่อน วันนี้ลูกว่างเข้าไปขอใบที่โรงพยาบาล เดี๋ยวพ่อกับแม่จะลองเข้าไปถามที่สำนักงานประกันสุขภาพ”