ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 238

ตอนที่ 238 ใจอ่อน

เตชิตกำลังหลับตาพักผ่อน ได้ยินเสียงเขาก็ลืมตามองดูรอบๆ เขาใช้เลาในการประมวนค่อนข้างนาน เขาหยิบเงินในกระเป๋าตังค์จ่ายให้เขา “ไปได้แล้ว”

คนขับรถรับมา เขายิ้มดีใจ เงินพวกนี้เยอะกว่าเงินเดือนทั้งเดือนของเขาอีก “ขอบคุณครับ ลาก่อนครับคุณเต”

เตชิตปวดหัว ไม่อยากได้ยินเสียง เขาโบกมือไล่

เขาไม่เคยดื่มแล้วเมาหนักขนาดนี้ ในรถฟุ้งไปด้วยกลิ่นเหล้าและกลิ่นน้ำหอมในตัวเขา มันไม่ใช่กลิ่นที่ดี

เตชิตลดหน้าลง ลมหนาวพัดเข้ามา ไม่ได้ทำให้กลิ่นลดลงแต่กลับทำให้เขาปวดหัวมากขึ้น เขาขมวดคิ้ว ยื่นมือไปเปิดประตู ก้าวลงจากรถ

ตัวสูง188ยืนพิงประตูรถ เขาคลำหากล่องบุหรี่ หยิบออกมาแต่ตกพื้น เขาอารมณ์เสีย เขาเลยหยิบอันใหม่ขึ้นมาจุดแล้วสูบ

เหล้าไม่ได้ทำให้คนเมาแต่คนเมาเอง วันนี้เขาไปคลับเขาตั้งใจจะไปดื่ม ให้ตัวเองเมา

แต่ที่น่าขันคือ เขานึกว่าเมาแล้วจะลืมทุกอย่าง แต่ไม่นึกว่ายิ่งเมาเขาก็ยิ่งเห็นภาพพวกนั้นชัด พอถึงท้ายสุดเขาเห็นหน้าและได้ยินแต่ชื่อของนัชชา

ยิ่งรู้สึกมากยิ่งทำให้คนเหงา เขาเคยเห็นคำนี้ผ่านๆ คิดว่ามันไร้สาระ แต่พอตอนนี้เขารู้สึกถึงมันได้

และมันเป็นเพราะแบบนี้

เขายกยิ้ม เหมือนกำลังหัวเราะเยาะตัวเอง

ดึกๆดื่นๆ รถหรูและเหงาสูงของคน คู่รักที่กลับจากเดินเล่นแอบเหลือบมองเขา เหมือนสงสัยว่าผู้ชายแบบนี้มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

นัชชาที่กลับจากข้างนอก เห็นภาพนี้เหมือนกัน

เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

ตอนแรกเธอกะจะเดินอ้อมไปทางอื่น แต่เห็นควันบนหัวเขา และเห็นท่าเดินเซๆขอเขา เธอชงักเท้ายืนอยู่กับที่

เขาดื่มมา และดื่มไม่ใช่น้อย ถ้าในวันปกติไม่มีทางเห็นสภาพนี้ของเขาแน่นอน

นี่มันก็ดึกมากแล้ว เขาดื่มหนักขนาดนี้แล้วมาหาเธอถึงที่นี่ เขาคงไม่ได้ขับรถมาเองใช่มั้ย

ความคิดวิ่งเข้ามาในหัว นัชชาทั้งโกรธทั้งเป็นห่วง เดินเข้าไปหาเขา หยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขา เตชิตไม่ได้เงยหน้ามอง เหมือนเขาไม่ได้สนใจว่าจะเป็นใคร พอสักพักเขาเงยหน้ามองแบบเซ็งๆ และแล้วก็ต้องอึ้ง

ทำไมถึงเป็นเธอ

เขาจ้องมองเธอ นัชชาคิดว่าเขาคงจะวิ่งเข้ามาหาเธอ แต่เขากลับก้มหน้าลงอีกครั้ง

ดึกขนาดนี้ เธอจะรู้ได้ไงว่าเขามาที่นี่ จะเป็นเธอได้ยังไง คงเป็นภาพหลอน อาจเป็นเพราะคิดถึงเธอมากเกินไป คงเห็นภาพหลอนเพราะเมา

ตอนที่เตชิตกำลังบ่นกับตัวเอง เธอเดินเข้าไปใกล้เขามากกว่าเดิม “คุณมาที่นี่ทำไม”