ตอนที่ 250 กัดอย่างคลุมเครือ
ไม่มีทาง อยู่ในประเทศไม่เป็นตัวของตัวเอง ชนุตมรอได้
เลขาไม่ชัดเจนถึงประวัติความเป็นมาของชนุตม รู้แค่เพียงการแนะนำตัวนั้นคลุมเครือมาก เขารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ลึกลับมาก และเป็นการดีกว่าที่จะตรวจสอบอย่างไม่นิ่งนอนใจ
เขามาที่นี่ มีคำสั่งจากเบื้องบนไม่ให้มีบุคคลที่สามรู้เป็นอันขาด ดังนั้นนอกจากพวกเขาและนัชชาแล้ว ไม่ได้รับอนุญาตให้บอกใคร รวมถึงเตชิตด้วย
เทียบกับเตชิตรูปร่างเช่นนี้แตกต่างกันลิบลับ บุคคลนี้เมื่อเห็นคำแรกที่นึกถึงก็คือ อันตราย
ดังนั้นหากทำอะไรวู่วามก็จะไม่เป็นผลดี หากไม่ระวังอาจเกิดความผิดพลาดครั้งใหญ่
ดังนั้นระหว่างสองชั่วโมงแห่งการรอคอย การกระทำของเลขาแทบจะไม่เกิดการเปลี่ยนแปลง ในใจก็อธิษฐานว่าขอให้ชนุตมอยากออกไปจากที่นี่ รอแล้วรอเล่าเขากลับไม่เคลื่อนไหว จนกระทั่งเขาทนไม่ไหวและคิดอยากจะออกไป นัชชาก็ตื่นขึ้นมา
บนหน้าจอมอนิเตอร์ดูเหมือนผู้หญิงคนนั้นจะตื่นขึ้นมา หลังจากนั้นก็ลุกขึ้นจากโต๊ะ ยกมือขึ้นและขยี้ตา ดูเหมือนว่าจะยังไม่ได้สติอย่างสมบูรณ์ เธอมองไปที่ผนังโดยรอบ
เมื่อชนุตมเห็นท่าทีของเธอ ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร ริมฝีปากเด้งขึ้นเล็กน้อย เทน้ำชาลงในถ้วยชาในมือและเดินตรงออกไป
เมื่อเลขาเห็นก็ส่งสายตาไปที่เจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่งทันที อีกฝ่ายออกไปเพื่อที่จะพาเขาไปที่ห้องขังของนัชชา
“แอ๊ด” เสียงประตูเปิดออก คนที่ด้านนอกและด้านในสายตาประสานกัน เต็มไปด้วยความเงียบสงบ เต็มไปด้วยความสยองขวัญ
นัชชามองไปที่ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ตรงประตูทางเข้าซึ่งกำลำมุ่งหน้าเข้ามา ก็ตกใจและลุกจากเก้าอี้ และถอยไปสองก้าวอย่างรวดเร็วเพื่อให้เท้ายืนได้อย่างมั่นคง “คุณ..คุณ..”
เธอคิดว่าตัวเองตาฝาดไป หลังจากขยี้ตาสองสามครั้งก็ตระหนักว่านี่ไม่ใช่ภาพลวงตา
แต่ว่า….
ที่นี่คือสถานีตำรวจ เธอเพิ่งจะมาถึงเพียงไม่กี่ชั่วโมง ชายคนนั้นก็ติดตามมา สามารถติดต่อประสานงานได้รวดเร็วเพียงนี้ มันเป็นไปได้อย่างไรกัน
แค่คิด เหงื่อก็ผุดขึ้น
ก่อนที่ชนุตมจะเข้ามาได้บอกให้คนปิดกล้องวงจรปิดภายในห้องขัง ในเวลานี้ผู้หญิงคนนี้มีท่าทีตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก ท่าทีของเขากลับดูมีความสุข
ใช่ เมื่อเห็นเธอเป็นเช่นนี้ เขาจึงอารมณ์ดีมาก
ดังนั้น เขาจึงก้าวไปข้างหน้าสองก้าว เห็นเธอค่อยๆถอยหลบไปที่ผนัง หลังจากที่หนีไม่พ้นแล้ว เขาก็เอื้อมมือออกไปจับคางอันแหลมของหญิงสาว “ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ คุณนัชชา”
การกระทำเช่นนี้ เสียงที่ดูหมิ่น เป็นเรื่องง่ายที่นัชชาจะสามารถจดจำได้ ที่ด้านนอกบาร์ ในตรอกนอกบาร์ครั้งนั้น….
ร่างกายของเธอเข้าสู่โหมดระวังภัยอย่างอัติโนมัติ เธอมองผู้ชายตรงหน้าอย่างระวังตัวมาก “คุณมาที่นี่ได้ยังไงคะ”
ทักษะปีศาจของเขาอยู่เหนือจินตนาการของเธอ แม้แต่สถานที่อย่างสถานีตำรวจ ถ้าเขาต้องการมามันก็ยังเป็นเรื่องง่าย ผู้ชายคนนี้… ที่แท้เป็นใครกัน
“ไม่ต้องกลัว ผมไม่ได้มาทำร้ายคุณ” ชนุตมหัวเราะเบาๆ ทันใดเขาก็เอนกายไปหาริมฝีปากของเธอ มองและจูบลง
นัชชากลั้นลมหายใจ เธอเบี่ยงหน้าไปทางด้านข้าง ขนตากระพือขึ้นลงอย่างมีพลัง
“อ๊ะ หลบหรอ” เสียงต่ำของชายผู้นั้นอุทานที่หูของเธอ เขาสูดลมหายใจอุ่นๆจากใบหูของเธอ
ความรู้สึกหยอกล้อถูกพัดพาไป นัชชาหันไปและตะคอกใส่เขา “สนุกมั๊ย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...