ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 257

ตอนที่257 ยอมรับโทษเอง

ทางตำรวจเจอวันนั้นที่ทีนาร์อยู่ในโรงพยาบาล บังเอิญก็คือ วันนี้คือวันที่โศจิรัตน์ตาย

ความบังเอิญเเบบนี้ทำให้สงสัย นอกจากกล้องจากทางถนนใหญ่เเล้วยังมีกล้องจากทางเเคบบางทาง เเต่ทางอื่นไม่มีเเล้ว เเต่รู้ว่าเธอเคยไปที่ข้างๆโรงพยาบาล นี้คือสิ่งที่สำคัญ

เเต่ว่าคนๆนึงปิดชื่อเเละนายสกุลจริงหลบซ่อนในชนบท อยากจะหาก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องเสียเวลามาก เเต่นอกจากจะรอเเล้วก็ไม่มีทางอื่นเเล้ว

ข่าวนี้คือทีนาร์มารู้อีกวัน ไม่ใช่ปณิตาที่บอกเธอ เเต่เป็นคนที่เมื่อก่อนที่สั่งไปตามปณิตามาบอก

“คุณทีนาร์ เป้าหมายของคุณเปิดเผยเเล้ว” สายของคนเเปลกหน้าที่โทรมา คือเสียงของผู้ชาย

“นายเเน่ใจ ?!” ได้ยินข่าวนี้ ทีนาร์ก็รีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ “เรื่องนี้ตั้งเเต่เมื่อไหร่ ?!”

“ก็สองวันนี้ มีคนมาสืบเเล้ว” เสียงของผู้ชายพูดอย่างง่าย “ว่าไง จะลงมือเลยมั้ย ?”

ตอนนี้ในหัวของทีนาร์ยุ่งมาก ไม่รู้ปณิตาทำยังไงถึงโดนเปิดเผย เเต่คนที่สามารถสืบได้นอกได้นอกจากเตชิตเเล้วยังจะมีใครอีก?

เเค่คิดว่าเรื่องนี้เตชิตต้องรู้เเน่ ขนของเธอก็ลุกฟู่ เธอจะไม่ยอมให้เตชิตรู้ ถ้าเตชิตรู้ว่าทั้งหมดนี้คือเธอเป็นคนทำ เธอคงจะตายเเน่!

ทีนาร์สงบสติ “ลงมือ”

“หึ ถ้าทำเเบบนี้ก็ไม่ต้องวุ่นวายเเบบนี้เเล้ว” พูดเเล้วกูวางสาย

“เดี๋ยวก่อน” ทีนาร์รีบพูดขึ้นมา “ไม่ต้องให้ถึงตาย เเค่ไม่ให้พูดได้ ไม่สามารถชี้ว่าเป็นชั้นได้ก็พอเเล้ว”

“คุณทีนาร์ ที่คุณพูดมาเเบบนี้ไม่ได้สิ มันไม่มีศลีธรรม จัดการให้มันจบๆไปดีกว่า หรือไม่ก็ไม่ต้องทำ ทำให้ไม่ตายเเบบนี้ผมก็กลัวจะเดือดร้อนทีหลัง…..”

“ชั้นเพิ่มเงินให้นาย” เสียงหายใจของทีนาร์เเรงขึ้น รู้เลยว่าเธอใจร้อน “รีบลงมือ อย่ายื้ิอไว้นาน”

เขาค่อยพอใจ “ถ้าคุณทีนาร์พูดเเบบนี้เเล้วผมก็วางใจ เรื่องนี้เดี๋ยวผมจะจัดการเอง”

“อืม” เเล้วก็วางสาย ทีนาร์ยังกำชับอีก “ระวังด้วย”

เห็นสายที่วางไปในหน้าจอ ในใจของทีนาร์ก็ยังไม่นิ่งพอ ถ้ารู้ว่าปณิตาจะมีเรื่องวุ่นวายขนาดนี้ เธอควรจะลงมือตั้งเเต่เเรก

สิ่งที่เธอหวังอยู่ตอนนี้ ก็คือรีบลงมือ จัดการปณิตาก่อนที่เตชิตจะหาเจอ

เพราะเรื่องกะทันหันเเบบนี้ ทีนาร์เลยรู้สึกไม่นิ่ง เธอกับปณิยาระวังตัวขนาดนี้จะโดนจับได้?

คิดยังไงเธอก็คิดไม่ออก หรือจะเป็นดวิษที่บอกกับนัชชา

ทีเเรกที่นัดให้คิดสองวัน ทีนาร์ยังอยากจะยื้อเวลาต่อไปอีก เพราะที่เรื่องของคุณยายของเธอเสีย เธอต้องไม่เเสดงออกมาว่าไม่เสียใจ เเต่ตอนนี้เกิดเรื่องเเบบนี้ขึ้่น เตชิตคงจะมีอะไรมากกว่านี้

ในใจของทีนาร์คิด ได้ผู้ขายคนนี้มามีเเค่เธอที่รู้ เเต่เธอไม่อยากจะเสี่ยง ปณิตาโดนเปิดเผยรู้ ยังไงก็คนจะสืบเจอ

เเละที่นัชชาได้ออกมายังจะเป็นการขู่ตัวเองด้วย เธอให้นัชชาอยู่ในนั้นทั้งชีวิตดีกว่า

พอตัดสินใจได้ ทีนาร์ก็เอาโทรศัพท์อีกเครื่องออกมาจากลิ้นชัก หาเบอร์ของเตชิตเเล้วโทรออก โทรศัพท์เสียงดังสักครู่ก็มีคนมารับ”ฮาโหล”

“เตชิต !” ทีนาร์จับโทรศัพท์ไว้เเล้วเดินไปที่หน้าต่าง พยายามให้เสียงของตัวเองนิ่งมากที่สุด “เรื่องที่นายบอกว่าให้ไปเป็นพยานให้กับนัชชา คิดเเล้วชั้นก็ยอมรับไม่ได้ ชั้นไม่อยากที่สำเร็จความหวังของตัวเองเเต่ทิ้งคุณยาย!”

ทีนาร์พูดเเบบนี้ เหมือนเธอเป็นคนกตัญญูมาก

รู้ว่าน้ำเสียงของเตชิตนิ่งมาก เหมือนคำพูดที่มากับน้ำเเข็ง “เธอลองคิดดูดีๆก่อน….”

“ไม่ล่ะ ชั้นไม่ต้องคิดเเล้ว ขั้นคิดดีเเล้ว เรื่องที่นัชชาฆ่ายายชั้นตาย ชั้นไม่ปล่อยไว้เเน่ นั้นคือชีวิตคน เป็นญาติของชั้น นายตายใจได้เลย”

ดารปฎิเสธของเขาคือสิ่งที่เตชิตคาดไม่ถึง เขาคิดว่ายังไงทีนาร์ก็ต้องตกลง เเต่คิดไม่ถึง….ว่าเธอจะทำเเบบนี้

ถ้าทีนาร์ไม่ยอมไป คดีนี้็ดูออกเเล้วว่าจะเป็นยังไง โอกาสที่จะช่วยนัชชาได้เท่ากับศูนย์ นี่คือโอกาสสุดท้ายเเล้ว

คิดถึงตรงนี้ เขาก็ลองขอร้องเธอ “ทีนาร์ ชั้นหวังว่าเธอจะลองคิดทบทวนอีกครั้ง เเค่เธออยากได้อะไร ชั้นก็หาให้เธอได้”

“ชั้นคิดดีเเล้ว ขอโทษด้วยเตชิต ชั้นทำไม่ได้” พอพูดจบ เธอไม่รอเตชิตพูดก็วางสายเเล้ว

เพื่อจะทำให้นัชชาถึงที่สุด เธอยอมเเลกด้วยสิ่งที่เธออยากได้ เเต่ไม่เป็นไร สิ่งที่เธอกลัวที่สุดก็คือนัชชาได้ออกมา

เเละการตัดสินใจเเบบนี้ ทำให้เตชิตลำบากใจมาก พอได้คำตอบนี้ ก็เหลือเเค่ทางเดียวเท่านั้น

ยอมรับผิด เเล้วขอร้องให้ลดโทษ เเล้วใช้เส้นสายในการประกันเธออกมา

เเต่ก็มีสิ่งที่ต้องเเลก คือเรื่องงานการทำงานของนัชชา เเละเธออาจจะทำเกี่ยวกับกฎหมายไม่ได้อีก ประกันคนออกมาได้ เเย่เธอจะมีประสัติเเบบนี้ติดตัวอยู่ตลอด

อย่าบอกว่าให้ไปเจอเธอเลย เเค่คิดเตชิตยังทำไม่ลง

พอธนัทประชุมเสร็จก็ให้เลขาพาเข้ามา พึ่งเดินเข้ามาก็เห็นสีหน้าของเตชิต ช่วงนี้เรื่องของนัชชา เขาก็เป็นห่วงไม่น้อย เเละยิ่งกว่านั้นคือเตชิค

“เตชิต นายตัดสินใจได้รึยังว่าจะทำยังไง ยื้อต่อไปไม่ได้เเล้ว พอเวลานานไปก็ไม่มีผลดีอะไร”

“ทางทีนาร์ยังไม่มีข่าวอะไร”

ธนัทพยักหน้า “เเล้วตกลง…นายจะทำยังไง?”

อะไรที่มันจะมาก็ต้องมาอยู่ดี ยังไงก็ต้องเจออยู่เเล้ว

ถึงเเม้การตัดสินใจนี้จะเจ็บ เเต่เตชิตก็ต้องทำเเบบนี้ เขาพูดออกมาเเต่ละคำอย่างเจ็บปวด “เอกสารดารยอมรับโทษอยู่ไหน ?”

พอได้ยินคนนี้ ธนัทก็เข้าใจเลย เอาของที่เตรียมเสร็จให้เขา “ในนี้มีเนื้อหาทั้งหมด”

เตชิตมองดูเอกสารนั้น วางไว้บนโต๊ะ

เพราะเขาเข้าใจดี ว่านี้ไม่ใช่เเค่เอกสาร เเต่มันเกี่ยวกับอนาคตของนัชชา