ตอนที่261 ฉันรอให้คุณตายใจ
“ฉันไม่อนุญาต!” ผู้ชายที่พูดคำต่อคำได้แรงมาก นึกถึงเขาที่ไม่ค่อยรักตัวเองแล้ว ความรู้สึกสึกทีกังวลและทั้งตัวอ่อนแรงไปหมด
เขาได้ยินเสียงที่ชัดเจนที่จำฝังใจอยู่ในหัวสมอง เวลามีปัญหาก็ไม่เคยกลัว คดีไม่ราบรื่นเขาก็ไม่กลัว และเธอใช้เพียงประโยคเดียวก็ทำให้หัวใจของเขานั่นพังทลาย
คนที่เข้มแข็งก็มีจุดอ่อนเช่นกัน ช่วงสามสิบปีเขานั่นไม่มี ชีวิตที่บริสุทธิ์และไร้ความปราณี ตอนนี้เธอกลายเป็นจุดอ่อนของเขา แค่คำพูดหนึ่งก็สามารถทำลายความหวังทั้งหมดของเขา
ถ้าหากเธอไม่รักเขาและทุกอย่างที่คุณทำจะไร้ความหมาย
นัชชาบีบปลายนิ้วของเสื้อผ้า ดูจากสายตาของเขาแล้วแทบจะไม่มีความรักและความคิดถึงอีก นอกจากผิดหวังแล้วผิดหวัง “คุณไม่สามารถควบคุมฉันได้ ก็เหมือนฉันควบคุมคุณไม่ได้ เตชิตฉันไม่เคยทำอะไรผิดๆกับคุณ มาถึงวันนี้ฉันอดทนไม่ไหวแล้ว
“เพราะฉะนั้น คุณอยากไปจากฉัน? “สายตาของผู้ชายนี้อย่างเย็นช้า
“คือคุณที่บังคับให้ฉันไป”
“เป็นไปไม่ได้” เตชิตหน้าแข็งอย่างเย็นชา เขาที่ดูสูงและยืนอยู่ตรงหน้าก็เหมือนกำแพงที่กลั้งไว้ไม่ให้ผ่านมันได้ แต่แล้วก็มีแต่เขาที่รู้ เมื่อเขาพูดแบบนี้ออกมา ความแข็งแกร่งที่เขามีก็ถูกระบายออกมา ก็ลงล้มได้ทุกเมื่อ
นัชชาปัดเช็ดน้ำตาที่บนใบหน้า หลับตาลงด้วยความเจ็บปวด ไม่อยากจะมองเขาอีก
“ฉันเคยบอกกับเธอแล้ว ฉันจะไม่ให้เธอไปจากฉัน แต่ก่อน ตอนนี้ อนาคตก็เช่นกัน ถึงแม้จะมัดฉันฉันก็จะมัดเธอไว้ข้างฉัน
คำพูดนี้เขาเคยพูดหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยทำให้นัชชารู้สึกว่ากลัวคำนี้เลย แต่ตอนนี้เขาพูดแบบนี้ แต่เธอไม่ได้รู้สึกผิดเลย แต่เป็นความรู้สึกอีกอย่างของความเร่งด่วนที่ถูกผูกไว้ “แม้ว่าฉันจะทุกข์ทรมานมาทั้งชีวิตคุณก็จะทำเช่นนี้?
“ฉันจะไม่ให้คุณทุกข์ทรมาน”
นัชชาทำไรไม่ถูกและหุบปากไม่พูดอะไรอีก
“ช่วงเวลานี้ฉันจะหาคนมาดูคุณไว้ เธอไม่อยากเห็นฉันก็ไม่ต้องเห็น ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดในคดีนี้ คุณอยากด่าอยากตีฉันก็ได้ คดีนี้จบแล้วแต่คุณจะทำอะไรก็ได้ ”ไม่มีใครรู้เลยเวลาพูดแบบนี้ ว่าในใจเตชิตมันเจ็บปวดทรมานแค่ไหน เขาแค่หวังว่าสิ่งเหล่านี้จะได้รับการแก้ไขอย่างรวดเร็ว อย่าขวางระหว่างเขากับนัชชา
ผู้กล่าวอาจไม่ได้ได้ตั้งใจ แต่ผู้ฟังมีหัวใจ นัชชารู้สึกว่าเขานั่นตั้งใจ
สุดท้ายเตชิตก็จากไป
นั่งอยู่ในห้องซักถาม มองไปที่ผนังขาวๆ เธอตกใจที่อารมณ์ของเธอเปลี่ยนไปอย่างเร่งเร็วมาก
แต่ก่อน คือรอเขาช่วยชีวิตตัวเอง แต่ตอนนี้ ก็ยิ่งเหมือนรอความตาย
จากไป คำพูดที่พูอย่างง่ายดาย ไม่พูดว่าที่นี้เป็นสถาณีตำรวจ ถึงแม้จะอยู่ด้านนอก ขึ้นอยู่กับความสามารถและสถานะของเตชิต มันง่ายที่จะหาเธอ
ยิ่งไปกว่านั้นณัชชนม์และเมทนียังอยู่ในเมือง J ถึงเธอจะจากไปแล้วเธอจะไปถึงไหนได้ล่ะ เธอยังมีพ่อแม่ที่ต้องเลี้ยงดู แม้ว่าเธออาจจะกลายเป็นความอัปยศของพวกท่าน แต่จะให้เธอยอมสละทั้งหมดนี้จริงๆ นัชชาทำไม่ได้
นึกถึงเรื่องของวันข้างหน้าที่จะเกิดขึ้น ในใจเธอรู้สึกสับสนวุ่นวาย วางกระดาษที่พิมพ์ออกมาสองฉบับอย่างเงียบๆ หากไม่ใช่น้ำตาที่เปียกบนกระดาษ เธอยังคิดว่าทุกอย่างเป็นแค่ภาพลวงตา
เมื่อในสมองคิดอถึงเรื่องที่เตชิตจะหักหลัง ใจของเธอก็เจ็บปวดทรมานขึ้นมาทันที แต่เขายังคงใช้คำสั่งที่ไม่ได้คิดนี้เพื่อพูดคุยกับเธอ
รอคดีนี้จบแล้วค่อยพูดหรือ
นัชชาสีหน้าเย็นชา ประสาทสัมผัสทั้งห้ากำลังกดดันความมืดมนที่ไม่เคยมีมาก่อน ถ้าหากรอถึงวันนั่นกลัวว่าพวกเขานั่นจะกลายเป็นศัตรูกันแล้ว
แต่ก่อน เขาพูดอะไรเธอก็เชื่อ แต่ตอนนี้ เธอโง่พอแล้วควรจะคิดเพื่อตัวเองแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...