ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 264

ตอนที่264 คุณต้องการลูกหรือไม่

ไฟในห้องน้ำไม่ค่อยสว่างเท่าข้างนอก นัชชาไม่เชื่อและเอาแถบทดสอบแล้วทดสอบอีกครั้ง สุดท้ายเห็นผลเกือบตกลงในโถส้วม เหงื่อที่ตกไปบนหน้าผาก เธอใช้แรงเยอะจนรีบสวมใส่เสื้อผ้า อยากจะลุกขึ้นแต่ร่างกายยืนแทบไม่ไหว เลยนั่งกลับไปที่เดิมต่อ

มือซ้ายที่ตบโดนท้องโดยไม่ตั้งใจ มันค่อนข้างแบนและไม่สามารถมองเห็นอะไรเลย แต่ตอนนี้มันเป็นชีวิตเล็กๆน้อยๆ

ตกใจมาก ในความรู้สึกนั่นก็พูดอะไรไม่ออกเหมือนกัน ดูเหมือนว่ามีสิ่งที่มองไม่เห็นและมหัศจรรย์ที่เชื่อมโยงพวกเธอเข้ามาด้วยกัน เธอหายใจคนในท้องก็หายใจเหมือนกัน คนที่เคยเป็นแม่เท่านั่นถึงจะรับรู้ถึงความรู้สึกแบบนี้

มันเริ่มขึ้นตั้งแต่เมือไหร่?

นัชชาไม่รู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์ได้กี่เดือนแล้ว ย้อนกลับไปคิดตอนตัวเองทำ รอบเดือนของเธอถูกเสมอ แทบจะไม่เคยล่าช้า ถึงแม้จะช้าก็แค่ไม่กี่วัน และเธอกับเตชิตมักจะมีอะไรกันฉันคิดว่ามันเป็นเพียงครั้งเดียวในโรงพยาบาลนั่นตอนนั่นเขาเหนื่อยมาก และดูเหมือนเธอเครียดมาก คนสองคนที่ต้องการความสนุกและสบายมีเวลามากมายในการทำ และลืมทุกอย่างเกี่ยวกับมาตรการนั่น จากนั่นมีส่วนร่วมในกรณีนั่น ก็ไม่ได้กินยา

คิดแล้วก็เป็นเวลาเดือนกว่าๆ แต่เดือนนี้ก็ไม่เห็นเขามา

นัชชายิ้มทั้งหัวเราะ มันช่างฉลาดที่อยู่ตรงกลาง

เธอท้องแล้ว คือลูกของเธอกับเตชิต

สมองโล่งไปหมด ความคิดทุกประเภทไม่สามารถหาเหตุผลได้ในความคิดของฉัน ทางที่ดีที่สุดในตอนนี้คือไปตรวจที่โรงบาลก่อน. ถึงจะรู้ว่าท้องจริงๆ บางทีในแบบทดสอบอาจจะผิดพลาดได้ แต่ว่าในเวลานี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นงานที่เป็นไปไม่ได้

แค่เธอไปโรงบาล งั้นก็รอให้เตชิตรู้เองว่าท้องเรื่องนี้ เธอจะไม่เสี่ยงเธอไม่กล้าเชื่อในผู้ชายคนนั้น

ถ้าหากคุณรู้ว่าตัวเธอนั่นมีลูกแล้วจะเป็นยังไง?

พวกเขาไม่ได้แต่งงาน ยิ่งไม่มีสิทธิ์ แค่อยู่ด้วยกันก็แค่ตกหลุมรัก และตัวเธอก็ยังมีคดีอยู่อีกด้วย บางทีเขาอาจจะเอาลูกออกก็ได้ ไม่งั้นทุกอย่างคงจะยาก

คิดแล้ว ร่างกายของนัชชานั่นแข็งแรง จับท้องตัวเองที่นุ่มนวลแต่ไม่มีความสุข

เธอทำได้เพียงเงียบไว้กับเรื่องนี้ ไม่บอกกับใคร เคยทดสอบแล้ว เพิ่มกับกลิ่นอาหารนั่น ก็คงท้อง เขาต้องยอมรับและกับผลลัพธ์นี้

เธอรักเตชิต ดังนั้นเมื่อเธอเห็นการตั้งครรภ์ของเธอ เธอตกใจมากกว่าที่จะร้องไห้มันออกมา ไม่ว่าเธอจะไม่ต้องการยอมรับมันมากแค่ไหน เธอก็หลอกผู้อื่นและหลอกลวงตัวเองไม่ได้

ความขัดแย้งนี้เป็นความรู้สึกที่ฉันจะบ้า คิดเกี่ยวกับเหล่านี้แม้กระทั่งหายใจก็ไม่กล้า ไม่อยากนึกถึงเวลาบอกเรื่องท้องนี้กับเตชิต ไม่รู้ว่าเธอจะตอบรับมันยังไง

คืออุ้มเธอหมุนสองสามรอบ หอมหน้าผากเธอ “ลูกคลอดออกมา” ก็คงมองแล้วพูดกับคุณว่า “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะเอาลูก”

คุณจะมีความสุขในการเป็นพ่อคนไหม?

ตาของนัชชาแดง นึกถึงภาพดังกล่าวนี้รู้สึกมีความสุข แต่แล้วตาเธอก็แดงแล้วใส่หัว ไม่มีทาง เธอ....คงไม่หรอก

เธอก็รู้ว่าเด็กมาไม่เป็นเวลา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงความคิดของเขา สถานการณ์ตอนนี้คงไม่ใช่การมายอมรับเรื่องของสิ่งที่มีชีวิตเล็กน้อย

จะเอาลูกออกหรือ?

นัชชาแค่คิดก็รู้สึกว่าท้องแน่นมาทันที แม้ว่าเด็กในท้องจะยังเล็กอยู่ แต่มันมีอยู่จริงว่าเป็นห่วงเธอมาก

รัก อยากเก็บไว้ แต่ไม่สามารถเก็บไว้ได้ ช่างเศร้าเหลือเกิน

นัชชาทนไม่ได้ที่จะกลั้นน้ำตาไว้ กลัวว่าตังเองจะร้องไห้ออกมา รีบดึงเช็คชู่ที่ใกล้ๆโถส้วมมาปิดปากตัวเองไว้ กัดฟันไว้อย่างแน่นเพื่อไม่ให้เสียงออกมาสักนิด แต่ทั้งตัวก็สั่นไปหมด

มือซ้ายจับท้องอย่างเบาๆ เธออดทนที่จะไม่ร้องไห้ เด็กน้อย ให้เวลาแม่อีกหน่อยนะ แค่นิดเดียวเอง......

ช่วงนี้เรื่องคดีความของเตชิตนั้นมันแย่ลง ไม่เคยลืมเลยว่าผู้หญิงคนนึ่งที่อยู่ในสถานีตำรวจ คดีก็จะเริ่มแล้วในอีกไม่นาน เธอต้องการที่จะอยู่ในคุกนอกเมือง เลยเลือกที่จะให้ส่งตัวเธอออกไปตอนกลางคืน