ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 268

ตอนที่268 จำคำที่เธอพูดวันนี้ไว้

เสียงเบาลง หมายเหตุวิสามัญ ไม่เพียงแต่เตชิตผู้พิพากษาและอัยการทุกคนมองเธอด้วยความที่น่ากลัว

ฉันไม่เคยเห็นข้อเสนอของศาล แต่ความขัดแย้งระหว่างศาลกับทนายความของฉันเป็นสิ่งแรก

หัวหน้าผู้พิพากษามองวัสดุในสายตาของเธอและไม่สามารถช่วย แต่ขมวดคิ้วได้ "โปรดอธิบายคำพูดอีกครั้งด้วยการสนับสนุนของหลักฐาน"

นัชชาไม่เคยกล้าหาญอะไรแบบนี้มาก่อน เธอรู้สึกเหมือนกุ้งตัวเล็ก ๆ ที่ถูกเนรเทศในทะเลลึก ก็รู้อยู่ว่ามันแก้ไขอะไรไม่ได้ “ฉันพูดว่า ฉันไม่ได้ฆ่าคน”

พูดย้ำเหมือนเดิม ไม่เพียง แต่ไม่ทำให้อ่อนแอเท่านั้น แต่ยังน่าเชื่อมากกว่าเดิม

เขาไม่ได้ฆ่าคน เธอรู้ชัดเจนมาก ตัวเองไม่ได้ทำผิด

สีหน้าท่าทางของเตชิตเปลี่ยน ไม่ใช่สิ่งที่เอยู่บนใบหน้า แต่มันเป็นเรื่องสิ่งที่แย่ เขามักจะเป็นคนที่เหมะที่สุดในศาล เขาไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป

สิ่งต่าง ๆ กำลังพัฒนาในด้านที่ไม่สามารถควบคุมได้และเธอไม่ชอบความรู้สึกของการสูญเสียการควบคุม

เตชินยกมือขึ้นเพื่อส่งสัญญาณให้ผู้พิพากษาว่า "เราสมัครเพื่อเลื่อนเวลาสิบนาที ... "

“ไม่ต้อง” นัชชาพูดขึ้นมาทันที หน้าอกเป็นคลื่นถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิดคุณจะเห็นไหล่ของเธอสั่นเล็กน้อยเธอหายใจลึก ๆ และทำให้เสียงของเธอราบรื่นที่สุด “ฉันรู้ว่าหลักฐานที่ฉันมีในมันไม่มากแต่ถึงอย่างไงฉันก็จะพูดด้วยบุคลิกและสุขภาพของฉันฉันไม่ได้ฆ่าใครเลยและฉันไม่ต้องการที่จะสังหารใครกับโศจิรัตน์ฉันไม่มีอะไรเกี่ยวจ้องกับ ตั้งแต่ต้นจนจบฉันแค่ฉีดเพื่อบันทึกการฉีด

ก็คือพูให้รู้ ทีนาร์”

ตอนแรกก็ไปได้ด้วยดีแต่มีบางอย่างมาทำลาย ผู้พิพากษาก็ไม่เคยเห็นเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน เงยหน้าขึ้นแล้วมอง “นั่นเท่ากับการปฏิเสธการอ้างสิทธิ์ทนายความของเตชิต ใช่ไหม?

พูดจบ นัชชาก็เดินไปด้านหน้า สองคนก็อยู่ไม่ค่อยห่างกันสักเท่าไหร่ พวกเขาก็รู้ เมื่อพูดประโยคนี้ออกไปแล้วคดีทุกอย่างก็จะเปลี่ยน

นัชชารู้ว่าเธอไม่ต้องการที่จะเอาแต่ใจตัวเอง แต่ ...

เธอไม่ได้เปิดหน้าและมองผู้พิพากษาอย่างแน่นหนา "ใช่"

คุณมีหลักฐานสนับสนุนข้อสังเกตปัจจุบันของคุณหรือไม่?

เสียงเบาลง ในที่ขึ้นศาลนั่นเงียบมาก มือของนัชชาที่ด้านข้างของร่างกายนั้นเย็นและเกือบจะเหยียดออกเธอกัดหันไว้ ขนคิ้วนั้นแน่นมาก “ไม่มี”

หน้าตาคนดำเนินคดีเปลี่ยน ก้มหัวแล้วมองต่อหน้าของเธอนั่นไม่มีเอกสารอะไร เสียงเยาลง “กรุณานั่งลงแล้วพูด”

นัชชาเงยหัวขึ้น ไม่เคยก้มหน้าลง “ยุติธรรมและพอเพียงฉันไม่เคยทำอะไรที่ฉันไม่เคยทำฉันจะไม่ยอมรับและไม่ยอมรับผิด"

คุณมีคำอธิบายอื่น ๆ หรือไม่?

นัชชาส่ายหัวและในที่สุดก็ไม่ลืมเสียงสุภาพขอบคุณ "ไม่มีแล้ว ขอบคุณ