ตอนที่273อะไรคือวันหยุดสุดท้าย
ถึงแม้จะมีการเตรียมทางจิตวิทยาหลังจากที่ได้ยินตัวเลขและอดไม่ได้ที่จะกำมือแน่น
เธอยิ้มด้วยความเศร้าอยู่ห่างจากสายตา“คนที่ตั้งใจจะฆ่าคนก็สมควรโดนแบบนี้”
เขารู้ว่าเธอพยายามที่สุดแล้ว
“นัชชา”ทุกคำพูดของเตชิตมันช่างเจ็บปวด“ความเจ็บปวดแบบนั้นเธอต้องใช้ความอดทนให้มากๆนะควบคุมมันไว้นะฉันอยากจะพาเธอออกจากที่นี่แต่ตอนนี้มันคงยาก”
“ฉันมีการเตรียมพร้อมไว้แล้วและนี่คือราคาของความตั้งใจ”เมื่อศาลปิดคำพิพากษานัชชาก็มีกำลังใจขึ้นมาอีกครั้ง
ทั้งสองคนร่วมมือกันมันไม่สบายใจเลยที่คนรักกันต้องมาทรมานกันเองร่างกายตอนนี้เธอต้องการให้เขากอดจูบแต่ความเป็นจริงเหลือเพียงพื้นที่เย็น
“ความสัมพันธ์ที่กำลังโหยหาเรื่องนี้อาจจะเป็นกังวลมากไปกับสังคมตอนนี้อาจจะไม่ทีใครกล้าตอบระยะเวลานี้อากาศร้อนอาจจะดีขึ้นมานิดนึงฉันจะไม่ให้เธอรอนาน”
นัชชามองผู้ชายตรงหน้าเพราะว่าคดีนี้เขาในตอนนี้ดูไม่เหมือนกับเตชิตเลยความวิตกกังวลหวาดกลัวทุกข์ใจอ่อนแอตลอดเวลาที่ที่ผ่านเรื่องพวกนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขาเลยแต่ตอนนี้มันเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆทำให้เขาเจ็บปวดและรู้สึกผิด
ผู้ชายคนนี้ควรเป็นคนที่หล่อสูงเขาไม่ควรปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้
เตชิตรู้สึกอึดอัดใจเอามือร่วงเข้าไปในกระเป๋าเพื่อหยิบซองบุหรี่ขึ้นมาถือไว้ที่ปลายนิ้วพร้อมจุดไฟนัชชาเข้าไปขวาง
ผู้ชายกระพริบตาแล้วมองเธอ“เป็นอะไร”
ถึงแม้ว่าเธอจะแนะนำให้เขาเลิกบุหรี่แต่เขาก็ไม่ได้เลิกโดยเด็ดขาด
นัชชากังวลเด็กที่อยู่ในท้องของเธอเขาหมุนสองรอบระหว่างเธอและควันการกระทำถือว่าเป็นอิสระ“สูบน้อยๆหน่อยดูคุณไอติดต่อกันมากเลย”
เพื่อสิ่งนี้
เตชิตพ่นควันบุหรี่ออกมาไม่รอที่จะทำให้เธอรู้สึกหายใจสะดวกขึ้นผู้ชายคนนั้นได้เปลี่ยนตำแหน่งและถือมันไว้ไฟแชคอยู่ในมือ“ช่วงนี้อารมณ์เสียอยากสูบสองม้วน”
เขาไม่มีอย่างอื่นเลยที่ชอบทำนิสัยแบบนี้เป็นงานอดิเรกและนี่คือทั้งหมดที่เกี่ยวกับการบรรเทาทุกข์ของเขา
ในขณะที่กำลังพูดผู้ชายก็จุดไฟไปที่ริมฝีปาก
เสียงเปิดไฟแช็กนิ้วหัวแม่มือกดลงที่ลูกบิดไฟแช็กไฟสีแดงเพิ่มขึ้นตามไฟแช็กที่จุดบุหรี่สีแดงทับทิมกำลังสลายไปตามแรงดูดของเขา
เตชิตดูดลึกเข้าไปขอบตาดำลึกลงไปเหมือนจะลืมตาไม่ขึ้นดูเหมือนจะเพลิดเพลินกับช่วงเวลานี้
เขาสำลักควันเข้าจมูกวิ่งไปสู่หลอดลมในที่สุดก็เข้าไปในปอดเซลล์ในปอดกระตุ้นเล็กน้อยการรวมกันคลื่นของการเคลื่อนไหวอาจจะเป็นเพราะความรู้สึกแบบคนเราเลยอยากที่จะดูดบุหรี่
ควันบุหรี่ถูกพ่นออกมาจากจมูกของผู้ชายค่อยๆพ่นออกลมก็พัดไปทางนัชชา
ทั้งๆๆที่กลิ่นมันก็ไม่ได้เหม็นมากก่อนหน้าที่ดมก็ไม่เห็นเป็นไรแต่ตอนนี้เธอไม่เคยปฏิเสธ
ค่อยๆๆสูดดมควันบุหรี่ก็เหมือนกับสูดดมน้ำมันที่บุหรี่ทุกอย่างเหมือนอยากอาหารทรมานและขยะแขยง
นัชชาเริ่มทนไม่ไหวแต่เวลาดูดบุหรี่ยิ่งอยู่ยิ่งยาวยิ่งอยู่ยิ่งนานควันบุหรี่เริ่มหนาขึ้นความรู้สึกที่อึดอัดเริ่มชัดเจนมากขึ้น
เธอถือมันไว้ไม่ค่อยอยากแสดงอาการเท่าไหร่หัวใจยังคงภาวนาขอร้องไห้เตชิตรีบสูบบุหรี่ให้หมดเร็วขึ้นอีกนิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...