ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 293

ตอนที่293จูบของผมคุณรังเกียจมั้ย

ลูกกระเดือกขยับไปมาเขาเลื่อนสายตาไปที่อื่นก่อนที่จะควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้

อารมณ์ในแววตาของชายหนุ่มลึกล้ำเกินคาดเดาลมหายใจร้อนผ่าวออกมามาพร้อมกับเสียงกระซิบที่ข้างหูของเธอ"นัชชาคุณอย่าบอกผมนะว่าช่วงเวลาสามปีกว่าที่ผมคอยดูแลปกป้องคุณคุณคิดว่าผมแค่อยากจะช่วยเหลือคุณเท่านั้น"

นัชชาสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเขาเธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นกุ้งที่ถูกต้มจนสุกใบหน้าเล็กๆแดงเรื่อมือและเท้าสะเปะสะปะไม่รู้จะวางไว้ตรงไหน"คุณไม่ใช่จะช่วยฉันเหรอ"

"ใช่ผมช่วยคุณ"ชายหนุ่มรีบตอบเธอในสายตาของเขาเวลานี้เต็มไปด้วยความรักความใคร่และเป็นครั้งแรกที่เขาแสดงให้เธอเห็นต่อหน้าอย่างชัดเจน

เขานิ่งไปพักหนึ่งแล้วพูดต่อว่า"ก็ไม่ใช่แค่อยากจะช่วยคุณ"

เหมือนทักษะความสามารถทางภาษาของเธอหายไปชั่วขณะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดีสายตาสับสนไม่รู้จะมองไปทางไหนดีพวกเขาสองคนอยู่ใกล้กันเกินไปสายตาของเธอจึงเห็นเพียงใบหน้าที่งดงามหมดจดของเขาเท่านั้น

เหมือนกับสามปีก่อนเขายังไว้ผมสกินเฮดผมทรงนี้สำหรับคนอื่นอาจจะดูปกติธรรมดาแต่เมื่อเป็นเขากลับดูเหมือนเป็นพวกนักเลงอันธพาล

เธอรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาเรือนร่างของเขาเต็มไปด้วยเสน่ห์ในแบบที่ไร้ที่ติความทรงเสน่ห์นี้ทำให้สาวๆหลายคนต่างเข้าแถวรอจะเป็นเจ้าของ

เขามีทั้งเงินอำนาจและพละกำลังทั้งยังเกิดมามีรูปร่างผิวพรรณดีอีกด้วย

ผู้หญิงปกติส่วนใหญ่ก็ต่างหลงเสน่ห์เขาทั้งนั้นมีแต่เธอผิดแผกแตกต่างจากคนอื่นความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอมันอาจซับซ้อนเกินไปทำให้เธอมองข้ามความจริงข้อนี้ไป

ใช่ผู้ชายอย่างเขาจะมาเสียเวลาสามปีกว่าโดยไม่ได้คิดอะไรเลยได้อย่างไร

"คุณก็รู้ว่าผมเป็นนักธุรกิจไม่มีทางทำธุรกิจที่ขาดทุนแน่นอนสามปีก่อนผมคิดแบบนี้ตอนนี้ก็ยังคิดแบบนี้"ในที่สุดเขาก็ยอมปริปากพูดแสยะยิ้มมุมปาก"การลงทุนมีทั้งแบบระยะสั้นและระยะยาว

และผมชนุดมลงทุนวางเบ็ดยาวเพื่อจะตกปลาใหญ่สามปีกว่าแล้วผมคิดอย่างไรกับคุณคุณน่าจะรู้ดี

นัชชาไม่ริดจะเรียกร้องให้คุณตอบแทนอะไรผมแต่ว่านอกจากผมแล้วคุณห้ามไปคิดอะไรกับคนอื่นเด็ดขาด"

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาสารภาพความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธออย่างเปิดเผยตรงไปตรงมาแบบนี้ได้ยินเขาพูดแบบนี้เธอเองถึงกับไปไม่เป็นสับสนไปหมดเธอพอจะดูออกว่าเขาคิดกับเธอไม่เหมือนกับคนอื่นๆทั่วไปแต่การที่เขามารภาพออกมาตรงๆแบบนี้ทำให่เธอไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไร

ชนุดมเป็นชายฉกรรจ์วัยสามสิบกว่าหากเขาออกปากมาขนาดนี้แสดงว่าเขาเองก็ต้องมีการเตรียมการมาบ้างแล้วเมื่อต้องเผชิญหน้ากับลูกแกะอย่างนัชชาเขาก็เลือกที่จะเป็นสุภาพบุรุษแบบสุดๆและก็เลือกใช้วิธีที่โหดร้ายทรมานที่สุดเช่นกันแกล้งทำสงบเสงี่ยมให้เธอตายใจแล้วรอเวลาที่เธอเผลอไม่ทันระวังตัวจับเธอกลืนกินไปทั้งตัว

มือสองข้างที่ตรึงร่างเธอไว้ค่อยๆโน้มลงมาลมหายใจกลิ่นมิ้นเย็นเข้าใกล้เข้ามาอีก"สิ่งที่ผมพูดคุณเข้าใจมั้ย"

เขาไม่ได้แค่พูดแต่ยังเค้นเอาคำตอบจากเธอด้วย

นัชชารู้สึกหายใจติดขัดหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ"ชนุดมคุณอย่าทำแบบนี้.."

คิ้วของเธอยักขึ้นเล็กน้อย"สำหรับฉันแล้วไม่เคยคิดอย่างอื่นนอกเสียจากรู้สึกขอบคุณที่คุณช่วยเหลือฉันมากมาย"

"ไม่เคยคิดเลยเหรอ"เขายังคงมีรอยยิ้มมองเธออย่างมีเลศนัยต้องลองคบกันดูก่อนถึงจะรู้ว่าคิดหรือไม่คิดคุณจะรู้ได้ยังไงว่าตัวเองไม่เคยคิด"

"แต่ว่าฉัน.."

นัชชาเตรียมที่จะแย้งเขาแต่ทันใดนั้นเองชายหนุ่มก็ก้มศีรษะลงมาทั้งเร็วและแม่นยำตรงกับริมฝีปากของเธอริมฝีปากของเขาเย็นเล็กน้อยบวกกับอากาศของนอกที่พัดเข้ามาเขาแค่ใช้ริมฝีปากประกบลงมาที่มุมปากของเธอไม่ได้ลุกล้ำไปมากกว่านี้เขากำลังจูบเธอเหมือนเป็นการลองใจและดูปฏิกิริยาของเธอด้วย

นัชชาคิดไม่ถึงว่าอยู่ๆเขาจะทำแบบนี้

สมองอยู่ก็ว่างเปล่ามีแต่สีขาวข้อต่อต่างๆทั่วร่างกายเหมือนถูกฉาบด้วยปูนแข็งทื่อไปหมดกว่าเธอจะมีสติรู้สึกตัวได้เขาก็ยันกายลุกขึ้นแล้ว