ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 309

ตอนที่309 ความโกรธของชนุดม

นัชชาถูกถามจนหน้าแดงอยู่พักหนึ่ง เพื่อคำพูดตกถึงปากก็ไม่สามารถพูดออกมาได้ ได้แต่พึมพำ “คุณอย่าทำอย่างนี้เลย…”

“ผมยังไง” ชนุดมจ้องมองผู้หญิงตัวน้อยเบื้องหน้า ในห้าปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยโกรธเลยแม้แต่ครั้งเดียว “ผมถามคุณแค่ประโยคเดียวก็ไม่ได้ใช่ไหม ทีคนอื่นจูบตรงไหนก็ได้ใช่ไหม”

“ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น!” นัชชาเดินตามเขาและปฏิเสธอย่างไม่คิด “ไม่ใช่อย่างที่คุณคิด”

“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอ ดี ถ้างั้นบอกมาว่ามันเป็นใคร”

“....” นัชชามองเขา แบกรับความโกรธที่แทรกซึมอยู่ในแววตา อยากให้เธอพูดอะไร ถ้าบอกเป็นคนอื่นเขาอาจรับได้อย่างเปราะบาง ยกเว้นเตชิต”

เธอและผู้ชายคนนั้นมีโซ่ตรวนผูกกันแน่นหนาพออยู่แล้ว ไม่สามารถปล่อยให้ชนุดมจนอยู่ในกองโคลนอีกต่อไป

ดังนั้นเธอจึงเงียบ และไม่มีอะไรจะพูด

ความสุขหนึ่งเดียวในใจของชนุดมบัดนี้ได้ถูกความเงียบงันพรากไปหมดแล้ว เธอไม่พูดจา เธอไม่ต้องการบอกเขา ข้อความนี้ถูกส่งไปยังสมอง ความคิดแรกที่โผล่ขึ้นมาคือเธอต้องการปกป้องชายคนนั้น

ปกป้องรึ?

ชายคนนั้นจือริมฝีปากและไม่มีแม้แต่รอยยิ้ม “ผมเป็นห่วงคุณทั้งคืน กลัวว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับคุณ กลัวคุณกลับมาหวาดกลัว รอคุณอยู่ตรงทางเดิน แล้วกลายเป็นว่าผมรออะไร คุณเอากลิ่นคนอื่นกลับมา บนตัวก็มีร่องรอยที่คนอื่นทำทิ้งไว้ นัชชา ก่อนนี้ผมคงพูดดีกับคุณเกินไป คุณเลยไม่เกรงกลัวอะไรเลย”

“ไม่ใช่นะคะ” เธอส่ายหัว ส่ายไม่หยุด “ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้น คุณดีกับฉันฉันจำได้ทั้งหมด ฉันเองที่ไม่เคยคิดจริงจังกับคุณ!”

เธอมองชนุดมอยากหนักใจ เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเธอคือธีมนต์ และที่ธีมนต์มีชีวิตรอดอยู่ทุกวันนี้ได้ ก็เพราะผู้ชายคนนี้

ปกติเมื่อเธอจะพูดเช่นนี้ ชนุดมก็จะสบายใจ แต่ว่าวันนี้ ในสถานการณ์เช่นนี้ ไม่ว่าเธอจะทำอย่างไรก็ช่วยอะไรไม่ได้ เขาไม่มีเหตุผลแล้ว ไม่ฟังแล้วต่อให้เธอจะพูดอะไร รับรู้แต่เพียงว่าเธอไม่ต้องการที่จะบอกว่าคนที่ประทับรอยจูบบนร่างกายเธอนั้นเป็นใคร

ดังนั้นเมื่อฟังจบ เขาก็พูดอย่างปวดร้าวว่า “ว่าไง ผู้มีพระคุณวางมือไปหาคนป่าคนอื่นไม่ได้ ผมกลับมองไม่ออก ว่าคุณยังมีด้านนี้อยู่”

จากนั้นเขาก็พูดถากถางอีกหนึ่งคำ “ผมชะล่าใจเอง”

“ชนุดม!” ดวงตาของนัชชาเบิกกว้าง “คุณคิดกับฉันแบบนี้ได้อย่างไร…”

ความผิดหวังและความโศกเศร้าในดวงตาของเธอได้ปลุกหัวใจของชายคนนั้น เขาพยายามควบคุมตนเอง “ถ้างั้นคุณบอกทีผมควรคิดอย่างไร ในเมื่อคุณทำเช่นนี้ไปแล้ว”

สิ่งสุดท้ายที่เขาต้องการคือการดูถูกเธอ แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นในคืนนี้ทำให้ใจเขาเสียสมดุล เขาไม่อยากเชื่อว่าเธอเป็นผู้หญิงเช่นนี้ แต่ความจริงก็ปรากฎอยู่ตรงหน้า ความภาคภูมิใจและความเคารพตัวเองล้วนหายไป

พวกเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่เขากลับรู้สึกเหมือนถูกหักหลัง

นัชชาเถียง แต่หัวใจกลับหมดหนทางที่จะพูดให้เขาฟัง ในความคิดของเธอแล้วชนุดมปฏิบัติต่อเธอ ปีแล้วปีเล่า เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่สนใจ

เธอเองที่ไม่สามารถอธิบายได้ ไม่มีวิธีที่จะพูดเรื่องลำบากใจเหล่านี้ให้เขาฟัง