ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 335

ตอนที่335เตชิตคุณทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร

“ลองดูก่อนเเล้วค่อยว่ากัน”ตอนนี้เธอไม่รู้อะไรเลยทำได้เพียงเดินดูไปทีละก้าว

หัวเรื่องที่ตึงเครียดผ่านไปแล้วจินต์อยากรู้ว่าตลอดห้าปีที่

ผ่านมานัชชาใช้ชีวิตอยู่ยังไง“ที่ผ่านมาเเกไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน”

“อยู่ลอนดอนอังกฤษเเต่ความจริงเรื่องในครั้งนั้นเกิดขึ้น

เพราะคนทำ”นัชชาไม่อยากปิดบังเธอ

“ว่าไงนะ”

“อืมตอนนั้นมันไม่มีทางเลือกเลยต้องทำเเบบนั้น”พูดจบนัชชารู้สึกผิดกุมมือเธอคืน“ขอโทษที่ทำให้แกเป็นห่วงจะโทษหรือต่อว่าฉันก็ได้ฉันยอมรับผิดทุกอย่าง”

จินต์พูดไม่ออกไม่นึกว่าเรื่องมันจะกลายเป็นเเบบนี้จ้องหน้าเธอนิ่งๆ“จริงๆเลยนะเเกเนี่ย…………”

“ขอโทษ”

จินต์พูดอะไรได้อีกเธอถอนหายใจ“ช่างมันเถอะเเค่เเกกลับมาก็ดีเเล้วเรื่องมันผ่านไปเเล้วก็ให้มันเเล้วกันไป”

“จินต์……”

“พอเเล้วหยุดร้องไห้ได้เเล้วน้ำตาเเกมีค่าเกินกว่าฉันจะรับผิดชอบไหว”จินต์ยกมือเช็ดน้ำตาตัวเองไปด้วยยิ้มพูดล้อเธอไปด้วยเหมือนผีบ้า

นัชชายิ้มทั้งน้ำตา“ฉันคิดถึงเเกมาก”

“กลับมาครั้งนี้เเกมีแพลนอะไรที่ผ่านอยู่ลอนดอนคนเดียวลำบากรึเปล่า”จินต์มีคำถามมากมายจะถามเธอไม่รู้จะเริ่มถามอัน

ไหนก่อน

นัชชาเล่าให้เธอฟังอย่างละเอียด“ก่อนหน้านั้นฉันเคยช่วยผู้อพยพคนหนึ่งในประเทศเราตอนที่หนีไปได้ก็เป็นเพราะเขาช่วยอยู่ที่โน่นเขาคอยดูเเลฉันเเละลูกเป็นอย่างดีมีสำนักงานทนายความเป็นของตัวเองสุขสบายเเต่เพียงเเค่เหนื่อยใจ”

“ผู้อพยพหรอ”จินต์นึกคิด

นัชชาช่วยเตือนความจำเธอ“จำครั้งนั้นได้มั้ยครั้งที่เราไปเที่ยวเเล้วเราไปเจอผู้ชายคนหนึ่งเป็นเขาชื่อชนุดม”

ผ่านมาหลายปีจินต์นึกตั้งนานกว่าจะนึกออก“อ๋อฉันนึกออกล่ะเป็นเขาคนนั้นเองหรอ”

“อืม”

“เเล้วตอนนี้พวกเเกเป็นอะไรกัน”

นัชชารู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ส่ายหน้า“สนิทมากกว่าคำว่าเพื่อนเป็นเหมือนญาติกัน”

จินต์เมื่อเชื่อที่เธอพูด“อย่ามาผู้ชายคนหนึ่งคอยช่วยเหลือเเกมาตลอด5ปีเขาต้องรู้สึกอะไรกับเเกเเน่นอน”

นัชชาเหมือนถูกพูดเเทงใจดำเพราะเธอเข้าใจเธอดี

เห็นเธอไม่ยอมพูดจาจินต์รู้ตัวว่าคงเดาเรื่องถูกเเละเธอก็นึกถึงเตชิต“เเล้วเเกจะเอาไงต่อจะปรับความเข้าใจกับเตชิตหรือบอกลาชนุดม”

“ฉันติดค้างชนุดมไว้มากทั้งชีวิตนี้ก็ชดใช้ให้เขาไม่หมดอย่าบอกว่าบอกลาฉันจะคอยทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อทดเเทนสิ่งที่เขาเคยช่วยเหลือฉันเเต่ถ้าเรื่องความรักฉันยังไม่พร้อมที่จะเริ่มใหม่กับใครจริงๆ”

จินต์เข้าใจเธอ“โอเคเรื่องหัวใจเเกต้องตัดสินใจเองมีเรื่องอะไรที่คิดไม่ออกหรือตัดสินใจไม่ได้ฉันเปิดประตูต้อนรับเเกเสมอถ้าเเกต้องการ”

นัชชาต้องการเเค่นี้“ขอบใจเเกมากนะจินต์”