ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 356

ตอนที่356 คุณพ่อมือใหม่

ชนุดมเห็นหน้าขาวซีดของเธอ ยื่นมือไปพยุงให้เธอมานั่งบนโซฟา เขาพอเดาออก “เตชิตเอาลูกไปใช่มั้ย”

“อืม”

อพาร์ทเม้นท์มีเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยสูง แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น ก็ไม่สามารถห้ามหรือทำอะไรผู้ชายคนนั้นได้

เขาใช้วิธีแบบนั้นรังควานเธอ อย่าว่าเขาอยากทำแบบนี้ เขายังมีชนัยอีกคน เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องง่ายดาย และอีกอย่างคืนนี้พวกเขาก็อยู่ด้วยกัน เป็นอะไรที่ทางสะดวกมาก

นัชชาก็หวาดกลัวอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งไม่เห็นลูก เธอยิ่งใจหาย หยิบมือถือขึ้นมา “เราโทรแจ้งความกันเถอะ”

ชนุดมห้ามไว้ “ไม่มีประโยชน์ นี่มันที่ไหน เราไม่ได้อยู่เมืองนอก”

นัชชาใจร้อน เธอพูดเสียงดัง “แต่ลูกถูกเอาไป ก็น่าจะมีคนรับเรื่องสิ”

“เตชิตบอกแค่ว่าเขาคือพ่อของเด็ก แค่นี้ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว”

เป็นเรื่องในครอบครัว ถึงจะเป็นตำรวจก็ไม่ควรเข้ามายุ่งเกี่ยว

ยิ่งไปกว่านั้นที่นี่ไม่ได้กว้าง และก็ไม่ได้แคบ ทุกคนก็รู้จักกัน เตชิตเป็นคนใหญ่โตของที่นี่ คงไม่มีใครกล้าหืออือ

วู้วามไป ก็ไม่มีประโยชน์

นัชชามองดูห้องที่ว่างเปล่า เธอนึกภาพไม่ออก เมื่อ20นาทีก่อนลูกยังนอนหลับรอเธออยู่ในห้อง แต่ไม่กี่นาทีต่อมา กลับไม่เหลืออะไรเลย

เธอเพิ่งรับรู้ถึงตอนที่เขาใจร้ายขึ้นมา มันโหดเหี้ยมแค่ไหน แค่เพียงเขากระดิกนิ้ว ก็จะทำให้เธอไม่เหลืออะไรเลย

“เธออย่าเพิ่งตื่นตระหนก อย่างน้อยเขาก็ไม่ทำร้ายตัวเด็ก ข้อนี้เธอสบายใจได้” ชนุดมก็นึกไม่ถึงว่าเขาจะโหดขนาดนี้

ใช่ ความปลอดภัยก็คงจะไม่มีปัญหาอะไร

แล้วความรู้สึกของเด็กล่ะ

“ธีมนต์เพิ่งรู้ว่าเขาเป็นพ่อได้ไม่นาน ก็พาตัวไปลูกต้องไม่คุ้นเคยแน่ๆ และลูกก็คงไม่กล้าพูด...............” นัชชาพูดต่อไม่ไหว แค่คิดเธอก็เจ็บใจแล้ว

“หลังจากนี้ฉันจะแจ้งบริษัทให้ห้ามเขา เรื่องนี้ฉันจะจัดการให้ เธอจะได้เจอลูกเร็วๆแล้ว” ก่อนมาชนุดมเตรียมพร้อมไว้บางอย่าง เขาเป็นนักลงทุน ใครจะสะอาดกว่าใครหรอ มันต้องมีสักทางที่จะจัดการกับเขาได้

นัชชากำมัดแน่น เล็บจิกเข้าไปในเนื้อแต่เธอไม่รู้สึกเจ็บ ตอนนี้เธอรู้สึกเพียงแม่คนหนึ่งที่ทำลูกหาย ถึงแม้ว่าลูกต้องอยู่กับเตชิตแน่นอน แต่เธอก็ไม่วางใจ

แล้วเธอจะทำอะไรได้ นอกจากบอกให้ตัวเองใจเย็นๆ ถ้าตอนนี้เธอห้ามตัวเองไม่ได้ แล้วเธอจะไปช่วยลูกยังไง

นัชชาดึงทิชชู่เปียกออกมาหนึ่งแผ่นมาแปะไว้ที่ชีพจรข้อมือ ทำให้เธอใจเย็นลง “พรุ่งนี้ฉันจะไปหาเขา ฉันจะดูว่าเขาจะเอาลูกไปซ่อนไว้ที่ไหน”

ชนุดมไม่วางใจให้เธอไปคนเดียว “ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน สภาพแบบนี้เธอคงจะไม่ไหว”