ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 380

ตอนที่380หึงหวง

นัชชายังไม่ทันปฏิเสธเขาก็โทรหาผู้ช่วยให้ไปซื้อโจ๊กที่อร่อยที่สุดในเมือง“ครั้งที่แล้วซื้อให้ธีมนต์2แบบเขาชอบกินทั้ง2อันเลย”

พูดถึงลูกสายตาของนัชชาอ่อนโยนไปหมด“เขากระเพาะไม่ค่อยดีนักการกินต้องระวังหน่อย”

“ฉันรู้”เนื่องจากครั้งที่แล้วที่เกิดเรื่องนั้นขึ้นเขาก็ระวังมากขึ้นแล้วและให้น้ารินทำอาหารที่มีประโยชน์ให้กิน

จินต์มองดูทั้ง2พูดคนละคำทำให้สถานการณ์ในตอนนี้ดีขึ้นเธอกะพริบตารู้สึกว่าตัวเองถึงเวลาต้องกลับแล้ว“งั้นฉันไปก่อนนะฉันมีเรื่องที่ต้องไปทำอีก”

เตชิตรอคำนี้ของเธอมาตั้งนานแล้ว“ไปเถอะไม่รบกวนแล้วนะลาก่อน”

“.......”ไม่ต้องเด็ดขาดขนาดนี้ก็ได้มั้ง?

จินต์เบะปากเอาโทรศัพท์คืนให้นัชชาถึงจะนึกเรื่องของชนุดมได้แล้วตีไปที่หัวตัวเองเบาๆ“ฉันลืมบอกว่าตอนเช้าคุณชนุดมโทรมาหาฉันบอกว่าโทรศัพท์เธอลืมไว้ที่ฉันและเขาให้ฉันบอกเธอว่าให้เธอติดต่อเขากลับด้วย”

“ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันโทรหาเขาตอนนี้ก็ได้”

จินต์พยักหน้าแล้วเอากระเป๋าที่วางข้างๆ“งั้นฉันไปแล้วนะมีอะไรก็โทรหาฉันได้ตลอดเลยนะ”

นัชชามองไปทางท้องฟ้าที่เริ่มมืดเพราะเธอมากับรถโรงพยาบาลจินต์ไม่มีรถกลับแน่เลยเธออยู่ในสภาพนี้ก็ไปส่งไม่ได้เธอเหนื่อยมาทั้งวันก็ให้เธอกลับคนเดียวไม่ได้

เธอมองไปทางผู้ชายที่อยู่ข้างๆ“คือ.......”

“อะไร?”

นัชชาไม่รู้จะพูดยังไง“นายหาคนไปส่งจินต์หน่อยได้ไหม?”

เรื่องนี้สำหรับเตชิตแล้วเป็นเรื่องเล็กน้อยแต่เขาอึ้งไปนิดนึงนี่เป็นครั้งแรกที่นัชชาขอความช่วยเหลือจากเขาตั้งแต่กลับมาในประเทศ

ในใจของเขาอดดีใจไม่ได้มันจะดีแค่ไหนถ้าตอนที่มีปัญหาก็ให้เขาช่วยแก้แต่ไม่ใช่ผ่านคนอีกคนหนึ่ง

ที่จริงแค่เธอลองดูก็รู้การร้องขอของเธอทุกครั้งเขาไม่มีทางปฏิเสธเขาไม่ใช่คนที่ไม่มีกฎของตัวเองแต่กฏของเขาไม่มีประโยชน์เวลาอยู่กับนัชชา

เขาไม่มีแรงต่อต้านกับเธอเลยแม้แต่น้อย

จินต์เห็นเขาไม่พูดก็คิดว่าเขาไม่ยอมเธอก็ไม่ได้สนใจมากขนาดนั้นก็เลยพูดบอกว่า“ไม่เป็นไรมันก็ไม่ไกลฉันนั่งรถกลับเองได้”

“ฉันหาคนขับรถไปส่งเธอเอง”เตชิตพูดออกมาอย่างกะทันหันตอนที่พูดเขาก็สั่งไปทันที

จินต์ไปแล้วในห้องผู้ป่วยคนก็ไม่น้อยแต่นัชชารู้สึกว่าที่นี่มีแค่พวกเธอสองคน

เธอก็เลยเปิดโทรศัพท์และเปิดดูที่ประวัติการสนทนาบนนั้นมีชื่อของชนุดมที่โทรมาตอน10โมงกว่าตอนนั้นน่าจะเป็นช่วงที่เธอเพิ่งถึงโรงพยาบาล

ตอนนี้จะ5โมงเย็นแล้วเขาก็คงจะรอนานแล้ว

เพราะคิดแบบนี้นัชชาก็โทรไปหาเขาเสียงรอสายเพิ่งดัง2ครั้งก็มีคนรับขึ้นมาแล้วเสียงของผู้ชายเร่งรีบมาก“ฮัลโหล?”

“ฉันเองนัชชาพยายามทำให้เสียงของตัวเองเป็นปกติเพิ่งได้โทรศัพท์มาตอนเช้านายโทรหาฉันหรอ?”

“อืม”

เขาตอบมาจากนั้นก็ถามว่า“เธออยู่ไหน?”

นัชชารู้สึกกลัวมากรู้ว่าพูดความจริงไม่ได้กลัวเขาจะรีบร้อนแล้วรีบมาทันทีก็เลยพูดมั่วๆไปว่า“อยู่ที่บ้านจินต์เพิ่งมาถึง”