ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 383

ตอนที่383จีบเธออีกครั้ง

พอแล้วเพียงพอแล้วแต่ว่า.........

เธอเธอยังเตรียมตัวไม่พร้อมนี่!!

“เตชิต”ลมหายใจของนัชชาเริ่มไม่ปกติตามองไปทางเตชิตบ้างทางกำแพงบ้าง“ฉันแค่เป็นไข้ไม่ได้เป็นโรคอะไรร้ายแรงคุณไม่ต้องทำแบบนี้แค่เพราะ”.......

“ไม่เกี่ยวกับเรื่องที่เธอไม่สบาย”

“แต่ว่า”......

“ไม่แต่ว่า”หน้าของเขาเริ่มแดงถึงแม้น้ำเสียงจะไม่ค่อยดีนักแต่สายตานั้นตื่นเต้นมากนี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าแค่พูดก็เป็นเรื่องที่ยากทำใจไปตั้งนานถึงจะถามต่อไปว่า“เธอตกลงที่จะอยู่กับฉันไหม?”

ถึงแม้สมองของนัชชาจะเบลอแต่ก็ไม่ถึงขั้นที่โง่เหม่อไปแป๊บนึงแล้วก็ส่ายหัว“ไม่ได้”

“..................”

“.................”

ในห้องเงียบสนิทไปเลยเหมือนทุกอย่างจะกลายเป็นเหยือกน้ำแข็ง

นัชชาพูดเสร็จถึงจะรู้สึกว่าตัวเองพูดเกินไปก็เลยมองไปทางสีหน้าของผู้ชายเป็นอย่างที่คิดสีเขาแย่มาก

เธอก็รู้จักนิสัยเตชิตดียอมให้เขามาสารภาพรักก็เหมือนเอามีดจี้ไว้ที่คอถึงจะทำให้เขาพูดได้เรื่องที่เขายอมสารภาพรักเป็นเรื่องที่ยากมากๆ

ในตอนที่เธอกำลังคิดว่าจะทำยังไงผู้ชายก็ลุกขึ้นอย่างกะทันหันนัชชารู้สึกว่ามีลมหวิวๆผ่านข้างตัวเองวินาทีต่อไปไฟในห้องก็ดับลง

ในห้องกลับไปเมื่อเหมือนเดิมมีแต่แสงที่ส่องเข้ามาจากหน้าต่างเล็กน้อย

ลมที่เป่าเข้ามาในห้องทำให้ในห้องไม่ได้อึดอัดขนาดนั้น

นัชชาถอนหายใจแบบนี้ก็ดีอย่างน้อยก็ไม่ต้องเห็นหน้าของเขาจะได้ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นเธอรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของพวกเราทั้งสองในตอนนี้แปลกๆ

หลังจากที่เตชิตปิดไฟเขาก็เดินเข้าไปในห้องน้ำเสียงน้ำดังขึ้นมาตอนที่ออกมาอีกทีก็เห็นเงาของเขาที่มีผ้าเช็ดตัวอยู่บนหัว

คงจะไปล้างหน้าแปรงฟันมา

นี่ก็ถึงเวลาพักผ่อนแล้วจริง

นัชชามองไปทางผู้ชายที่นอนพักอยู่บนเตียงเดี่ยวเขาหันหลังให้เธอเหลือแต่เพียงเงาอันมืดมนแต่เธอก็ยังคิดภาพสีหน้าของเขาที่แย่มากได้

ไม่รู้ทำไมนัชชารู้สึกว่าเขามีความน่ารักนิดนึง

ลองคิดดูจะมีผู้ชายสักกี่คนที่สารภาพไม่สำเร็จแล้วปิดไฟนอนก็คงจะมีแต่เขาคนเดียว

เพราะคิดแบบนี้เธอก็รวบรวมความกล้าแล้วลองเรียกชื่อเขาเบาเบา“เตชิต?”

การตอบรับคือความเงียบ

เธอเม้มปากไว้พยายามควบคุมตัวเองไม่หัวเราะออกมา“นายนอนหลับแล้วหรอ?”

ที่จริงในใจของเธอรู้ว่าเขาไม่มีทางนอนหลับแค่ทำใจให้สงบก็ยังทำไม่ได้เลยมั้งจากนิสัยเขาแล้วตอนนี้คงจะงอนอยู่

“ยังไม่หลับ!”

ในห้องที่เงียบสงบก็ได้ยินเสียงของผู้ชายดังขึ้นมาแค่ฟังก็รู้แล้วว่าเขาไม่พอใจขาไม่รู้สึกกลัวเลยแม้แต่สักนิดแต่รู้สึกตลกถึงแม้จะไม่กล้าหัวเราะดังๆเธอก็ยังพูดว่า“ขอบคุณที่นายดูแลฉันมาทั้งวันนะ”

คำนี้ถึงแม้จะมีจุดประสงค์ปลอบใจปนอยู่แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่านี่คือคำในใจของเธอ

ไม่ว่ายังไงเขาก็ยอมให้เธอมากๆแล้วถึงแม้เธอจะยังลืมเรื่องราวที่ผ่านมาไม่ได้แต่วันนี้ยังไงก็ต้องสู้และยอมรับกับผลของการกระทำในอดีตของเขา

หัวใจก็มีเลือดเนื้อไม่มีใครเหมาะที่จะใช้ชีวิตเร่ร่อนคนเดียวอย่างโดดเดี่ยวนัชชาเข้าใจความหมายนี้ดี

“ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่คิดจะอยู่กับฉันอยู่แล้วยังจะเกรงใจอีกทำไม?”

คำพูดของเขาประชดประชันนัชชาก็เลยพูดตามเขา“นายก็พูดถูก”

เตชิต“???”

ไอ้บ้าเมื่อกี้เธอพูดอะไรนะ?ซ่าดีหนิรู้จักหลอกคนแล้วใช่ไหม!

ผู้ชายยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกอึดอัดใจยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกอึดอัดจนพูดไม่ออกผ่านไปครึ่งนาทีก็ลุกขึ้นจากเตียงกะทันหันแล้วมองไปทางผู้หญิงที่อยู่บนเตียง

นัชชาที่กำลังแอบดูก็โดนจับได้พอดีเธอรีบมองไปทางอื่นยกผ้าห่มขึ้นมาคลุมที่หัวทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ท่าทางแบบนี้ดูแล้วรู้สึกตลก

เตชิตเดินไปข้างๆเตียงเขาเห็นเขาเห็นเธอตัวสั่นเวลาที่เขานั้นเข้าใกล้

กระดูกร่างกายของเธอไม่ได้ใหญ่มากตัวก็ผอมเล็กตอนที่เธออยู่ใต้ผ้าห่มก็ยิ่งทำให้ตัวเธอดูเล็กไปกว่าเดิม

ที่แรกเตชิตยังหงุดหงิดอยู่ที่เธอไม่ตกลงแถมยังใช้คำพูดมาประชดประชันเขาแต่พอมองไปทางร่างกายที่ตัวเล็กของเธอทุกอย่างของเขารวมไปถึงสายตาก็อ่อนโยนไปหมด

เธอไม่ใช่เพียงผู้หญิงคนแรกที่ปฏิเสธการสารภาพรักของเขายังเป็นคนที่เขารักและเป็นแม่ของลูกเขา

พอนึกถึงพวกนี้เตชิตก็ไม่รีบแล้วเพราะยังไงก็เป็นของเขาอยู่ดีตอนนี้เธอโสดอยู่เขาเองก็โสดแล้วจะกลัวอะไร

“ไม่ตกลงก็ดี”เขาพูดออกมา“ฉันยังไม่เคยจีบผู้หญิงคนไหนอย่างจริงๆจังๆตอนนี้มีโอกาสสักที”

เสียงของผู้ชายที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ดังก้องอยู่ในใจของนัชชาเธอกลั้นหายใจหน้าเริ่มร้อนความหมายของเขาคือจะจีบเธอหรอ?

“เรื่องที่พูดกับเธอเมื่อกี้เป็นความจริงทั้งนั้นฉันรู้ว่าในใจเธอไม่ได้ปล่อยวางทุกอย่างแต่ฉันจะพยายามสร้างความทรงจำใหม่ๆเพื่อไปแทนเรื่องไม่ดีในอดีตถึงแม้ฉันไม่รู้ว่าจะทำได้มากแค่ไหนแต่ฉันจะพยายาม”

เขาพูดทีละคำไม่รีบไม่เร่งแล้วเข้าไปในหูของนัชชาช้าๆทำให้เธอมีความรู้สึกที่อยากจะฟังเขาพูดต่อไป

แต่พอพูดคำนี้เสร็จก็ไม่มีเสียงแล้วในตอนที่นัชชากำลังรอรอไม่ไหวอยากจะเปิดผ้าห่มที่หัวก็มีมือใหญ่ๆมากดไว้

มีผ้าห่มกั้นอยู่ตรงกลางระหว่างเขาและเธอการกระทำนี้นัชชาคุ้นเคยมากเธอทำแบบนี้กับธีมมต์บ่อยๆ

ความรู้สึกที่รักเป็นห่วงอยากเจอและอยากหอมความรู้สึกนี้เธอเข้าใจดี

สิ่งนี้ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงยิ่งกว่าสิ่งใด

เตชิตที่เป็นแบบนี้อย่าว่าแต่เธอเลยผู้หญิงคนไหนก็ต่อต้านไม่ไหวสิ่งที่เธอทำได้ก็คืออยู่เงียบๆตั้งใจฟังก็พอแล้ว

“ครั้งนี้เธอไม่สบายทำให้ฉันรู้ใจของตัวเองว่าฉันขาดเธอไม่ได้ธีมนต์ก็เหมือนกันทำใจไม่ได้ที่จะทรมานเธอก็เลยยอมถอยให้เพราะฉันเชื่อว่าเธอยังรักฉันอยู่”

คำท้ายๆทำให้ลมหายใจของเขาเริ่มไม่นิ่งเสียงสั่นๆนัชชายกมือไปปิดที่ปากของตัวเองมีน้ำตาไหลออกจากตาเธอเล็กน้อย

เขาเป็นแบบนี้นั่นแหละชอบพูดคำอะไรที่เธอเองก็ไม่อยากจะยอมรับ

ยังไงเมื่อก่อนก็เคยรักเขาไม่เคยเหมือนชนุดมเขามั่นใจในความรู้สึกของตัวเองมาโดยตลอดว่าเธอนั้นคือคนที่เขาต้องการแล้วตัวเองก็เชื่อแบบนั้นนี่คือความเชื่อมั่นในใจของเขา

นัชชาพยายามกั้นไว้แต่คำพูดของเตชิตพูดทำให้น้ำตาของเธอไหลออกมาก่อน

“ฉันไม่มีทางให้เธอเหมือน5ปีก่อนวันนี้ฉันจะให้เธอและลูกในสิ่งที่ดีที่สุดฝันดีนะที่รักของฉัน”