ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 452

ตอนที่452 ความจริงที่พวกเธอพยายามปกปิดไว้

Lee เอาใบเก่าที่ได้มาจากเขาออกมาเทียบตัวเลขให้เขาดู “ตัวเลขไม่เหมือนกับที่แกไปตรวจที่ปรัณมา และมันต่างกันมาก เต ฉันไม่รู้ว่าทางโน้นเขาบอกอะไรแก แต่จากที่ฉันเห็นของฉัน ร่างกายแกไม่ได้เป็นเพราะความผิดปกติธรรมดาที่เกิดจากการฟื้นตัวของร่างกาย ในร่างกายแกมีตัวยาหลงเหลืออยู่ มันเป็นตัวยาที่ทำให้เสพติดชนิดหนึ่ง ไม่ได้มีขายทั่วๆไป” Leeหันไปมองหน้าเตชิต “ตอนนี้ร่างกายแกมีอารมณ์ปฏิกิริยาโต้ตอบแบบรุนแรงใช่มั้ย”

เตชิตใจหล่นไปตามคำพูดของเขา เขาหลับตาลงช้าๆ ย้อนนึกว่าที่ผ่านมาทำไมร่างกายขาดการควบคุม เขาเข้าใจขึ้นมาทันที “ใช่”

ถึง Lee ไม่อยากเห็นเขาเป็นแบบนี้ แต่ก็ต้องบอกความจริงกับเขา “มันเป็นยายาระงับที่มีผลข้างเคียงทำให้เสพติด มันไม่ได้ร้ายแรงถึงแก่ชีวิต แต่มันเป็นตัวยาที่มีส่วนผสมแรง อาจทำให้ร่างกายแกมีปัญหาเสพติดที่ค่อนข้างแรง”

แววตากังวล “โอกาศเลิกได้กี่เปอร์เซ็นต์”

Leeยกมือมาดันแว่น “50%”

พอมาถึงันนี้เขารู้เหตุผลที่นัชชากับปริณปิดเงียบไม่ยอมเปิดปากบอกเขาเพราะอะไร เขาเข้าใจแล้ว

50%

เขายกยิ้มอย่างเศร้าๆ แสดงว่ามีโอกาศหายขาดแค่50% นั่นแสดงว่าเขามีโอกาศสูงที่จะต้องทนทุกข์ทรมานแบบนี้ไปตลอด

เขานึกถึงสภาพตอนที่อาการกำเริ่ม เขายังจำภาพเล่านั้นได้ชัดเจน มันไม่เหมือนกับที่ปรัณเคยบอกเขาไว้และนัชชาก็รู้เรื่องทุกอย่าง

“ถ้าระยะสุดท้ายมันจะเป็นยังไง” เสียงเขาอ่อนล้า หมดหวัง ไม่มีพลัง

“ก็เป็นได้หลายแบบ อาการที่แกแสดงออกตอนกำเริ่มมันจะหนักและร้ายแรงขึ้นกว่าเดิมไปเรื่อยๆ แล้วสติก็จะค่อยๆหายไป”

สติหรอ

เตชิตหลับตาลง “จะถึงขั้นทำร้ายนัชมั้ย”

“ถ้ามันร้ายแรงก็...........” พูถึงนี่Leeหยุดชะงักแล้วพูดต่อ “ทำร้าย”

เป็นคำตอบที่โหดร้ายมากสำหรับเขา ถึงเขาจะรู้สึกว่าปรัณกับนัชชามีท่าทีแปลกๆไป แต่ก็นึกไม่ถึงว่ามันจะร้ายแรงขนาดนี้

ตอนนี้มันก็เลวร้ายขนาดนี้แล้ว ถ้าหลังจากนี้จะร้ายแรงขึ้น มันไม่ได้เป็นผลแค่กับตัวเขาเองแต่มันจะส่งผลให้นัชชากับลูกถูกทำร้ายไปด้วย ทั้งหมดนี้เป็นภาพที่

เตชิตไม่อยากเห็น

เขาจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายภรรยากับลูกของเขา แม้กระทั่งตัวเขาเองก็ไม่ได้

เขาทั้งคู่เงียบไปนาน จนLeeรู้สึกได้ว่าเขากำลังเศร้าเสียใจ

เขากับเตชิตรู้จักกันมานานกว่าแปดปี เพราะเตชิตช่วยเหลือเขาไว้เลยทำให้เขามีวันนี้ได้ ตอนนั้นไม่มีใครเชื่อในตัวเขายกเว้นเตชิต

ที่ผ่านมาLee ไม่เคยเห็นเตชิตสิ้นหวังขนาดนี้มาก่อน ตอนนี้เขาเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขากำลังหมดหวัง สับสน ทำอะไรไม่ถูก

คนที่ใหญ่โตแข็งแกร่งอย่างเขาก็คงจะมีความรู้สึกแบบนี้ได้เหมือนกัน

เขารู้สึกไม่ดี แต่ก็พูดปลอบเขา “เต แกจะเอายังไงต่อ”

เอายังไงต่อหรอ

เตชิตถอนหายใจ ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกมากมาย เขาไม่รู้จะเผชิญหน้านัชชากับลูกยังไงในตอนนี้

ไม่ใช่แค่ศักดิ์ศรี เขากลัวว่าจะขาดสติแล้วทำร้ายพวกเธอ

ถ้าให้จากไปมันก็เป็นทางที่เจ็บปวดไม่ต่างกัน เขากำมือแน่นพยายามสงบสติอารมณ์เอาไว้

เงียบไปสักพัก เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ “เตรียมห้องพักเดี่ยวไว้ให้ฉันห้องหนึ่งละกัน”