ตอนที่523ยอมแพ้ในชีวิตของตัวเอง
ในขณะที่เธอเดินลงน้ำHawkก็เดินตามลงมาแต่ว่าเขาลงไปเพียงแค่ครึ่งตัวแขนส่วนบนที่แข็งแกร่งแหวกนำทางไปในทางลับนั้นเขาดึงปืนพกออกมาจากทางด้านหลังเอวและเล็งไปที่ประตูทางด้านหน้าและยิงขึ้นสองนัด
นัชชามองไม่เห็นอะไรทั้งนั้นฝนตกหนักเกินไประดับแม่น้ำเพิ่มขึ้นสูงคลื่นก็เริ่มใหญ่ขึ้นเช่นกันเธอถูกจับและผลักโดยไม่ทันได้ตั้งตัวกลืนน้ำเข้าปากไปไม่น้อยกว่าสองสามคำ
Hawkปิดผนึกทางลับหลังจากนั้นเขาก็ว่ายไปตามสายน้ำ
ร่างขนาดใหญ่ผลักดันเธอไปข้างหน้าท่ามกลางสายฝนอันยิ่งใหญ่เธอแทบจะมองไม่เห็นแม่น้ำตรงหน้าได้แต่ให้Hawkนำทางไป
เธอพยายามจะร้องขอความช่วยเหลือแต่ทันทีที่อ้าปากน้ำก็ท่วมเข้ามาหลอดลมรู้สึกเจ็บปวด
ไม่รู้ผ่านไปนานแค่ไหนเธอเกือบจะแข็งด้วยความเย็นของน้ำในแม่น้ำแต่ก็ยังดีที่Hawkใช้พละกำลังของเขาพาเธอไปที่ทิศทางตรงข้ามของกระแสน้ำได้
ไม่นานคนทั้งสองก็ปีนขึ้นฝั่งรอให้เธอหายใจไม่กี่คำเสื้อผ้าบนร่างกายก็ถูกยกเปิดขึ้นวินาทีถัดไปที่เอวเธอก็มีกล่องสี่เหลี่ยมสีดำกล่องหนึ่ง
นัชชาขมวดคิ้วเธอยื่นมืออกไปโดยไม่รู้ตัวไม่รอให้เธอสัมผัสมันเธอได้ยินคำเตือนของชายคนนั้น“มันคือระเบิดเวลาถ้าไม่อยากตายก็อย่าไปแตะต้องมัน”
“...”การเคลื่อนไหวของนัชชาหยุดชะงักสายตาเธอลองลงไปที่สิ่งเล็กๆนั้นเหงื่อเย็นผุดขึ้นเต็มหน้าผาก
“ถ้าหากว่าคุณคิดหนีหรือส่งเสียงอะไรผมจะระเบิดมันทันที”เสียงของHawkสงบนิ่งมากดูเหมือนว่าจะระเบิดง่ายเหมือนกับการเป่าลูกโป่ง
เมื่อเรื่องถึงตรงนี้ระเบิดถูกผูกติดอยู่บนร่างกายหัวใจที่ลนลานของนัชชาก็สงบลงเธอหรี่ตามองเห็นเขาวางปืนลงที่ด้านข้างใต้ต้นไม้ที่เขานอนลง“ถ้าคุณทำให้มันระเบิดเราก็ตายกันหมด”
“ถูกตำรวจจับหรือว่าถูกฆ่าตายสำหรับผมมันต่างกันรึ”Hawkหัวเราะเบาๆเห็นได้ชัดว่าเขาได้วางแผนเอาไว้แล้ว
เสียงฝนตกลงบนร่างชายคนนั้นนอนอยู่บนพื้น“ตำรวจมาแล้วรึ”
เธอรู้ได้ด้วยการกระทำของHawkสิ่งที่เธอเพิ่งพูดเป็นแค่การทวนคำเท่านั้น
เขาหัวเราะขึ้นมาเสียงถูกซ่อนอยู่ในสายฝนไม่รู้ว่าเธอฉลาดหรือมีไหวพริบเขาลุกขึ้นและเดินไปหาเธอ“ใช่จะมีชีวิตรอดผ่านคืนนี้ไปได้หรือไม่ทางที่ดีคุณควรสวดมนต์อธิฐานต่อสวรรค์ซะ”
พูดจบเขาก็ไม่ไร้สาระอีกต่อไปเขาเดินตรงไปข้างหน้านัชชายืนทื่อกับระเบิดอยู่ที่มุมหนึ่งเธอรีบเดินตามไปติดๆ
ฝนตกหนักมากถึงแม้ว่าเธอจะพยายามเดินตามรอยเท้าไปอย่างสิ้นหวังเดินไปได้ไม่ไกลเธอก็ถูกน้ำฝนซัดทำให้เธอล้มลงเมื่อรู้ว่าเตชิตมาช่วยเธอนรกสิบวันได้ผ่านไปในที่สุดเขาก็มาหาเธอโดยไม่คำนึงถึงความยากลำบาก
ดวงตาของนัชชาแดงก่ำเมื่อคิดถึงว่าเขาอยู่ในที่แห่งใดแห่งหนึ่งในป่าแห่งนี้หัวใจก็ไม่สามารถหยุดเต้นอย่างบ้าคลั่งได้
ขณะนี้เป็นช่วงเวลาที่เธอรู้สึกมีความหวังในหลายวันที่ผ่านมานี้
เบื้องหน้าเธอมองเห็นเงาหลังของHawkอย่างแจ่มชัดเธอพยายามต่อสู้กับชายคนนี้หลายต่อหลายครั้งแต่ว่าเขามีอาวุธส่วนเธอไม่มีอาวุธ
ถ้าพยายามสู้ก็มีแต่ถูกส่งไปตายเท่านั้น
เธอตายไม่ได้เพื่อช่วยเธอเขาได้ตระเตรียมการมากมายขณะนี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดเธอไม่สามารถทำให้เสียเรื่องได้
ความเป็นความตายอยู่ตรงหน้าเธอไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในวินาทีถัดไปสิ่งที่ทำได้ก็คือปกป้องตัวเอง
….
ทางอีกด้านหนึ่งในป่าลึกในที่สุดหน่วยคอมมานโดก็สามารถควบคุมเหล่าอาชญากรที่อยู่รอบนอกได้และเตรียมพร้อมที่จะเข้าไปในบ้านไม้ทันใดพวกเขาก็ได้ยินเสียงปืนดังขึ้นสองนัดดังมาจากทางด้านนอกห้องหัวหน้าหน่วยโค้งตัวอยู่ที่ประตูอย่างประหม่ากำปืนพกด้วยมือทั้งสองโดยแน่นคนที่อยู่ด้านหลังมองตามกัน
ชายคนนั้นเตะประตูเปิดออกทุกคนในชุดดำรีบรุดเข้าไปปากกระบอกปืนเล็งไปที่ทุกมุมของบ้านเมื่อเข้าไปข้างในห้องได้แล้วปรากฎว่าคนได้หายตัวไปจบแต่โต๊ะตัวหนึ่งซึ่งถูกเปิดอ้าออก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...