ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1095

และในประเทศ Z ณ ขณะนี้ ม็อกโกได้นำทีมย่อยเข้ามากลางป่าเรียบร้อยแล้ว

“คุณชายม็อกโก คุณทำแบบนี้มันอันตรายมากเลยนะ พวกเราลองถามคุณท่านก่อนดีไหม? จากนั้นค่อยตัดสินใจ?”

ก่อนออกเดินทาง ในที่สุดรองผู้นำเดชาก็ฟื้นแล้ว

หลังจากที่เขาได้ยินแล้วว่าเขาคิดจะชิงตัวคนมา ทันใดนั้นก็ทั้งเป็นห่วงทั้งร้อนใจ หวังว่าคุณชายท่านนี้สามารถที่จะพิจารณาปัญหานี้ใหม่อีกครั้ง

ซึ่งมันอันตรายมากจริงๆ

เห็นได้ชัดว่าตำรวจของประเทศ Z นี้ได้สมรู้ร่วมคิดกับคนผู้อยู่เบื้องหลังของพวกพ่อค้าอาวุธแล้ว

ไม่อย่างนั้น หลังจากที่จับกุมรองผู้นำเดชากับคนของเขาได้แล้ว พวกเขายังคิดหาคนไปสวมรอยเป็นพวกเขาเพื่อไปชิงตัวนักโทษมา จากนั้นก็โยนความผิดให้กับตระกูลเทวเทพ

แล้วตอนนี้เขาจะไปชิงตัวพ่อค้าอาวุธเหล่านั้นมาจริงๆ จะไม่มีอันตรายเหรอ?

แต่ม็อกโกกลับส่ายหน้าอย่างเรียบเฉย ： “ไม่จำเป็น ในเมื่อวันนี้พวกเขาจะส่งคนเหล่านั้นไปที่ศาลทหาร งั้นพวกเราก็ไม่มีทางถอยแล้ว หากรอไปแจ้งคุณปู่ ก็สายไปแล้ว!”

คำพูดของเขาพูดได้อย่างชัดเจนมาก

รองผู้นำเดชาที่นอนอยู่ในเต็นท์ ทันใดนั้นมือข้างที่ยังดีอยู่ก็กำหมัดแน่นจนขาวไปทั้งก้อน

สุดท้าย รองผู้นำเดชาก็ต้องมองดูคุณชายน้อยคนนี้จากไปด้วยตาปริบปริบ

อีกสองชั่วโมงต่อมา ในป่ารกทึบจนไม่มีแม้สายลมปลิวผ่าน หลังจากที่ม็อกโกนำทีมย่อย ผนวกกับทีมรักษาสันติสุขจากหลายประเทศมาถึงที่นี่แล้ว เขามองเห็นถนนด้านล่างเส้นนั้นที่วิ่งผ่านป่านแห่งนี้ โบกมือแสดงสัญญาณให้ทุกคนหยุดลง

“โก คือสถานที่นี้เหรอ?”

กัปตันทีมย่อยจากประเทศอื่นที่มีความสัมพันธ์อันดีกับเขา หลังจากที่เห็นฉากนี้แล้วก็เดินเข้ามาถาม

ม็อกโกพยักหน้า

“ใช่ นี่คือเส้นทางที่พวกเขาจะคุมตัวไปยังศาลทหาร และก็มีเพียงแค่ที่นี่ที่ลงมือได้ง่าย”

“จริงด้วย แต่โกนายค้นพบอะไรไหม? ที่แห่งนี้ ถ้าหากมีคนคิดอยากจะซุ่มโจมตีพวกเรา มันก็อันตรายมากเลยนะ”

กัปตันทีมย่อยคนนี้เตือนม็อกโกมาหนึ่งประโยค

ม็อกโกขมวดคิ้ว

สถานที่แห่งนี้ไม่ดีสำหรับพวกเขาจริงๆ ด้วย ฉะนั้น วิธีที่ดีที่สุดของพวกเขาก็คือ หลังจากรีบชิงตัวคนอย่างรวดเร็วที่สุดแล้ว พวกเขาก็แอบซ่อนตัวอยู่กลางป่ารกทึบทันที

อีกทั้งด้วยสัญชาตญาณของเขา เขาเกือบจะแน่ใจได้ว่า ตอนที่พวกเขาดำเนินการตามแผนนี้ ตำรวจของประเทศนี้ก็จะต้องวางกับดักเอาไว้อย่างดีแล้วด้วย แค่รอให้พวกเขาติดกับดัก

ม็อกโกก็ไม่ได้ไปคิดถึงเรื่องอื่นอีกแล้ว หลังจากที่มอบแผนการสู้รบให้แก่กัปตันทีมย่อยแต่ละประเทศแล้ว เขาก็นำทีมย่อยของตัวเองมาแอบซ่อนตัวอยู่ในแนวหน้าสุดของทีมนี้

กองทัพ: “พลตรี เดี๋ยวหลังจากที่พวกเราแย่งคนมาได้แล้ว ก็รีบไปทันทีใช่ไหม?”

ม็อกโก : “พวกนายไปกันก่อน ฉันคุ้มกันด้านหลัง”

เขาพูดคำนี้ออกมาโดยไม่ลังเลเลยสักนิด

กองทัพ ถึงกับอึ้ง