ตอน บทที่ 1325 สูญเสียการควบคุม จาก ยัยหมอวายร้ายที่รัก – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1325 สูญเสียการควบคุม คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ ยัยหมอวายร้ายที่รัก ที่เขียนโดย เมียวเมียว เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
"ฉันพูด ฉันพูด ฉันจะพูดทั้งหมด ใช่ ฉันตั้งใจทำ เมื่อเห็นเด็กคนนี้คอยตามฉันตลอด ฉันเลยเกิดความคิดไม่ดี ฉัน...ฉันอยากจะเอาเธอไปขาย"
ในที่สุดผู้หญิงคนนี้ก็ยอมรับแล้ว
"เธอพูดว่าอะไรนะ? เอาไปขาย?"
ได้ยินเช่นนี้ คณาธิปก็โกรธมากจนตาเปลี่ยนเป็นสีแดง
คิดจะเอาตัวหลานสาววัยหนึ่งขวบของเขาไปขายเหรอ?
ผลที่ตามมาจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาหาเธอไม่พบ? เด็กน้อยคนนี้ก็ถูกขายไปแล้วใช่ไหม? แล้วจะตกไปอยู่ในมือคนอื่น?
เขาหลับตาสมองก็พลันย้อนนึกถึงวัยเด็กของตน แม่ของเขาพาเขาเดินเตร่อยู่ข้างนอกทุกที่ตั้งแต่ที่เขาเพิ่งจะหัดพูดและเดินได้
ในบางครั้งเพื่อที่โกงเงิน แม่จงใจทิ้งเขาที่ยังเด็กไว้ที่ประตูบ้านคนอื่น
ในตอนนั้นเขารู้สึกกลัวขนาดไหน?
เขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มานานแล้ว แต่วันนี้พอเขาได้ยินคำว่า "ขาย" อีกครั้ง มันรู้สึกราวกับว่ามีอะไรบางอย่างที่ฉีกบาดแผลที่เปื้อนเลือดนั้นออก
ร่างกายของเขาสั่นไปหมดทั้งตัว
"ปึก!"
เขาคว้าเก้าอี้แล้วกระแทกลงบนตัวผู้หญิงคนนั้นอย่างแรง
ทันทีหลังจากผู้หญิงคนนั้นกรีดร้องอย่างเวทนา เธอก็ล้มลง เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากหัวของเธอราวกับน้ำพุ
แต่คณาธิปไม่หยุด
เขาในตอนนี้ดูเหมือนจะถูกเหตุการณ์นี้กระตุ้นจนเสียสติ หลังจากเก้าอี้กระแทกจนพัง เขาก็หยิบที่เขี่ยบุหรี่บนโต๊ะกาแฟ แล้วก็ขวดไวน์...
สรุปคือเขาหยิบของทุกอย่างรอบตัวเขาที่คว้าได้
จากนั้นเขาก็กระแทกใส่ผู้หญิงคนนั้นอย่างแรง
จนกระทั่งผู้หญิงคนนั้นไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรอีก ส่วนลูกน้องที่อยู่ข้างๆต่างก็จำต้องเข้าไปจับแขนของเขาไว้ เขาหยุดยืนหอบอยู่ตรงนั้น
"คุณอากิยามะ คุณ...ไม่เป็นไรใช่ไหม?"
ทุกคนอยู่ในอาการตกใจ
รวมทั้งบาร์เทนเดอร์คนเมื่อกี้ที่เพิ่งเข้ามาในตอนนี้ด้วย เขายืนอยู่ข้างๆเขาด้วยสายตาหวาดกลัว
ลูกตาของคณาธิปขยับ
ชั่วประเดี๋ยวเดียวเขาถึงกลับมาได้สติ จากนั้นเขาก็ค่อยๆก้มหน้ามองไปที่ข้างเท้าของเขา
ตายแล้ว
ในขณะนี้ผู้หญิงวัยกลางคนนอนอยู่บนพื้นอย่างไร้ลมหายใจ ฉากตรงหน้าเต็มไปด้วยการนองเลือดอย่างโหดร้าย รวมถึงรอยเลือดที่เปื้อนบนพื้น ซึ่งกระเด็นเปื้อนกางเกงของเขา
รูม่านตาของคณาธิปหดตัวลง
"อากิยามะ?"
"ไม่เป็นไร..."
คณาธิประงับความตื่นตระหนกในใจ เขาโบกมือส่งสัญญาณให้คนเหล่านี้รีบเก็บกวาดฉากนี้ จากนั้นเขาก็ยืนตรงแล้วเดินทีละก้าวๆจากไป
เขาตื่นตระหนก ความจริงไม่ใช่เพราะเขาได้ฆ่าคนไปหนึ่งคน
เมื่อก่อนคนอย่างเขาก็มือเปื้อนเลือดมาก่อน ครั้งนี้เขาฆ่าคนตายคนหนึ่ง แถมยังเป็นคนที่ก่ออาชญากรรม จึงไม่มีค่าพอที่จะทำให้ตื่นตระหนก
"ในเมื่อสอบสวนออกมาได้แล้วก็ส่งมอบตัวให้ตำรวจก็จบแล้วนี่ ทำไมอยู่ๆถึงทุบตีผู้หญิงคนนั้นให้ตายต่อหน้าคนเยอะๆด้วย? เขามีนิสัยใจร้อนขนาดนั้นเลยเหรอ?"
"ไม่ครับ พวกเราคิดตอนนั้นคุณคณาธิปมีอาการแปลกๆ"
แน่นอนว่าคนที่รายงานก็เล่าสถานการณ์ในขณะนั้นตามความเป็นจริง
หลังจากพูดจบ สีหน้าของม็อกโกก็เคร่งขรึม
ส่วนแสงดาวที่หายโกรธไปนานแล้ว จึงยืนตะลึงอยู่ตรงนั้น
สูญเสียการควบคุม?
เป็นไปได้อย่างไร? เมื่อก่อนเขาก็ไม่ใช่คนใจร้อนนี่นา
"โอเค งั้นฉันไปดูหน่อยละกัน"
ม็อกโกคิดอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ตัดสินใจไปดู
แสงดาวก็อยากไปเช่นกัน
แต่เพราะหนูดารากำลังตรวจอยู่ สุดท้ายจึงทำได้แค่ให้ผู้ชายของบ้านไป
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ณ คิลส์ คอนโด
ในจุดนี้ วิธีการของคณาธิปทำให้คนอื่นค่อนข้างเข้าใจยาก เพราะหากพูดกันตามเหตุผลแล้ว ตอนนี้เขาเป็นประธานของหิรัญชากรุ๊ป ไม่ว่ายังไงเขาก็ควรจะอยู่ในสถานที่ที่กว้างขวางและหรูหราสักหน่อย
แต่เขาไม่ทำ
เขายังคงอาศัยอยู่ในคอนโดของตัวเอง และมันไม่ใช่ตึกที่ใหม่ที่สุด
ราวกับว่ามันเป็นที่เดียวกับที่เขาอาศัยอยู่ตั้งแต่ก่อตั้งบริษัทเทคโนโลยีสาระสนเทศ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก