"ฉันพูด ฉันพูด ฉันจะพูดทั้งหมด ใช่ ฉันตั้งใจทำ เมื่อเห็นเด็กคนนี้คอยตามฉันตลอด ฉันเลยเกิดความคิดไม่ดี ฉัน...ฉันอยากจะเอาเธอไปขาย"
ในที่สุดผู้หญิงคนนี้ก็ยอมรับแล้ว
"เธอพูดว่าอะไรนะ? เอาไปขาย?"
ได้ยินเช่นนี้ คณาธิปก็โกรธมากจนตาเปลี่ยนเป็นสีแดง
คิดจะเอาตัวหลานสาววัยหนึ่งขวบของเขาไปขายเหรอ?
ผลที่ตามมาจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาหาเธอไม่พบ? เด็กน้อยคนนี้ก็ถูกขายไปแล้วใช่ไหม? แล้วจะตกไปอยู่ในมือคนอื่น?
เขาหลับตาสมองก็พลันย้อนนึกถึงวัยเด็กของตน แม่ของเขาพาเขาเดินเตร่อยู่ข้างนอกทุกที่ตั้งแต่ที่เขาเพิ่งจะหัดพูดและเดินได้
ในบางครั้งเพื่อที่โกงเงิน แม่จงใจทิ้งเขาที่ยังเด็กไว้ที่ประตูบ้านคนอื่น
ในตอนนั้นเขารู้สึกกลัวขนาดไหน?
เขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มานานแล้ว แต่วันนี้พอเขาได้ยินคำว่า "ขาย" อีกครั้ง มันรู้สึกราวกับว่ามีอะไรบางอย่างที่ฉีกบาดแผลที่เปื้อนเลือดนั้นออก
ร่างกายของเขาสั่นไปหมดทั้งตัว
"ปึก!"
เขาคว้าเก้าอี้แล้วกระแทกลงบนตัวผู้หญิงคนนั้นอย่างแรง
ทันทีหลังจากผู้หญิงคนนั้นกรีดร้องอย่างเวทนา เธอก็ล้มลง เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากหัวของเธอราวกับน้ำพุ
แต่คณาธิปไม่หยุด
เขาในตอนนี้ดูเหมือนจะถูกเหตุการณ์นี้กระตุ้นจนเสียสติ หลังจากเก้าอี้กระแทกจนพัง เขาก็หยิบที่เขี่ยบุหรี่บนโต๊ะกาแฟ แล้วก็ขวดไวน์...
สรุปคือเขาหยิบของทุกอย่างรอบตัวเขาที่คว้าได้
จากนั้นเขาก็กระแทกใส่ผู้หญิงคนนั้นอย่างแรง
จนกระทั่งผู้หญิงคนนั้นไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรอีก ส่วนลูกน้องที่อยู่ข้างๆต่างก็จำต้องเข้าไปจับแขนของเขาไว้ เขาหยุดยืนหอบอยู่ตรงนั้น
"คุณอากิยามะ คุณ...ไม่เป็นไรใช่ไหม?"
ทุกคนอยู่ในอาการตกใจ
รวมทั้งบาร์เทนเดอร์คนเมื่อกี้ที่เพิ่งเข้ามาในตอนนี้ด้วย เขายืนอยู่ข้างๆเขาด้วยสายตาหวาดกลัว
ลูกตาของคณาธิปขยับ
ชั่วประเดี๋ยวเดียวเขาถึงกลับมาได้สติ จากนั้นเขาก็ค่อยๆก้มหน้ามองไปที่ข้างเท้าของเขา
ตายแล้ว
ในขณะนี้ผู้หญิงวัยกลางคนนอนอยู่บนพื้นอย่างไร้ลมหายใจ ฉากตรงหน้าเต็มไปด้วยการนองเลือดอย่างโหดร้าย รวมถึงรอยเลือดที่เปื้อนบนพื้น ซึ่งกระเด็นเปื้อนกางเกงของเขา
รูม่านตาของคณาธิปหดตัวลง
"อากิยามะ?"
"ไม่เป็นไร..."
คณาธิประงับความตื่นตระหนกในใจ เขาโบกมือส่งสัญญาณให้คนเหล่านี้รีบเก็บกวาดฉากนี้ จากนั้นเขาก็ยืนตรงแล้วเดินทีละก้าวๆจากไป
เขาตื่นตระหนก ความจริงไม่ใช่เพราะเขาได้ฆ่าคนไปหนึ่งคน
เมื่อก่อนคนอย่างเขาก็มือเปื้อนเลือดมาก่อน ครั้งนี้เขาฆ่าคนตายคนหนึ่ง แถมยังเป็นคนที่ก่ออาชญากรรม จึงไม่มีค่าพอที่จะทำให้ตื่นตระหนก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก