ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1327

ชั่วครู่ "น่าจะเป็นปฏิกิริยาตอบสนองจากการถูกกระตุ้นมากเกินไป ทั้งยังเกิดความเจ็บปวดมาก? ปฏิกิริยารุนแรงมากซะขนาดนี้"

ความเจ็บปวด?

แสนรักยืนอยู่ด้านข้างมองเขาใส่ชิ้นส่วนเล็กๆที่ตัดจากศพลงในสารละลาย จากนั้นบีบบางส่วนให้เป็นผงแล้วนำไปส่องใต้กล้องจุลทรรศน์

เขารู้สึกเป็นห่วงอยากช่วย จึงเบนสายตาออกไปเงียบๆ

"เกิดแผลในใจ?"

"น่าจะใช่ ถามเขาดูสิว่าเขาเคยผ่านเรื่องอะไรมาก็ได้แล้ว เหตุผลประเภทนี้ก็ง่าย เฮ้อ คุณแสนรัก หยุดเอาเรื่องพวกนี้มารบกวนฉันได้แล้ว ตาของภรรยานายมองไม่เห็นแล้ว นายไม่ร้อนใจหรอ?"

"..."

เขาหยิบโทรศัพท์เดินออกไปจากห้องทดลอง

--

สุดท้ายม็อกโกกับแสงดาวก็ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคณาธิป

จากนั้นวันต่อมาทั้งสองก็พาเด็กๆทั้งหมดทั้งสี่คนเดินทางออกจากเมืองA

คณาธิปมองจนพวกเขาจากไป

ไม่นานก็กลับมาที่รถ

"อากิยามะ พวกเขาไปกันหมดแล้ว เรืองรองก็กลับมาเงียบเหงาอีกแล้ว" อากิโกะ นากาจิมะ ซึ่งขับรถอยู่ข้างหน้าอดไม่ได้ที่จะรำพึงรำพันเมื่อเห็นเช่นนั้น

คณาธิปไม่ได้พูดอะไร แต่เขาดูมีท่าทีเงียบเหงาอยู่บ้าง มองออกได้เลยว่าเขาไม่ค่อยอารมณ์ดีสักเท่าไร

ทั้งสองกลับไปยังบริษัท เพื่อไม่ให้ตัวเองคิดมาก คณาธิปจึงรีบหมกมุ่นกับการทำงานอีกครั้ง

ส่วนอากิโกะ นากาจิมะก็กลับเข้าสู่เส้นทางเช่นกัน

เพียงแต่ไม่กี่วันต่อมา คนในแผนกวางแผนพบว่าผู้หญิงชาวญี่ปุ่นคนนี้ดูเหมือนจะคอยกลั่นแกล้งเชียนหยวนล๋ายเย่พนักงานใหม่ของพวกเขาอยู่ตลอด

"หนูเย่ เมื่อกี้ทางห้องทำงานของประธานโทรมาอีกแล้ว บอกว่าแผนงานโครงการที่เธอทำไว้ไม่ผ่าน ตอนนี้ผู้ช่วยเคไม่อยู่ ถ้ามันไม่ผ่านสักทีจะทำยังไงกันดี?"

"ใช่ๆ นี่เป็นช่วงเวลาสำคัญด้วย"

ทุกคนล้วนบ่นที่เชียนหยวนล๋ายเย่ไม่ได้รับความเป็นธรรม

เชียนหยวนล๋ายเย่ก็กลุ้มใจเช่นกัน

แต่เมื่อเห็นว่าทุกคนเป็นห่วงเธอ หญิงสาวจึงเสียใจไม่ลง แล้วกลับมาปลอบพวกเขาแทน "ไม่เป็นไร ฉันจะขึ้นไปคุยกับประธานคณาธิปด้วยตัวเองเอง"

"ดีเลยๆ"

เพื่อนร่วมงานในแผนกได้ยินดังนั้นก็ตาเป็นประกาย

ดังนั้นเชียนหยวนล๋ายเย่จึงหอบแผนมากมายของตนที่ถูกตีกลับ แล้วขึ้นตึกไปยังชั้นบนสุดตามที่พูดจริงๆ

เธอหวังว่าจะได้คำแนะนำจากชายคนนั้นจริงๆ เธอเพิ่งจะเริ่มทำงาน การเขียนเอกสารก็ยังไม่คล่อง การที่ถูกตีกลับจึงเป็นเรื่องปกติ เมื่อก่อนมีผู้ช่วยเคสอน

แต่ตอนนี้เขาไปทำงานต่างเมือง ปัญหาแบบนี้เธอคิดว่าไปขอให้คณาธิปช่วยสอนก็เหมือนกัน

แต่เธอคิดไม่ถึงว่าพอเธอมาถึงห้องทำงาน เคาะประตูเข้าไป จะเจอกับอากิโกะ นากาจิมะที่กำลังยุ่งอยู่ข้างในด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

"อากิโกะ?"