ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1416

เชียนหยวน ชิกะสีหน้าเปลี่ยนไป

เธอรีบหันไปมองคนคนนี้ทันที เมื่อเห็นว่าเป็นน้องเขยตัวดีของเธอ เธอก็หน้าแดงขึ้นมา เธอจิกมือของตนเองอยู่ใต้โต๊ะจนเลือดแทบออก

เธอจงเกลียดจงชังผู้ชายคนนี้มาก

เพราะว่า นี่คือคนที่เธอเคยดูถูก แต่ต่อมาก็ได้ใช้กำลังของตนเองมาแสดงให้เห็นว่าการตัดสินใจของเธอในตอนนั้นมันผิด

เชียนหยวน ชิกะเกลียดจนสีหน้าแสดงออกมาชัดเจน

แต่สุดท้าย เธอก็ไม่กล้าปริปาก หลังจากนั้น จนกระทั่งงานเลี้ยงจบลง เธอก็นั่งอยู่ตรงโต๊ะอย่างหม่นหมอง ไม่กล้าเคลื่อนไหวตามอำเภอใจอีก

เมื่องานเลี้ยงจบลง ก็เป็นไปตามคาด คุณปู่ของเชียนหยวนล๋ายเย่ก็ได้ประกาศ ในตอนกลางคืนจะพาทุกคนไปเดินเล่นที่แม่น้ำคิววาย

แม่น้ำคิววาย?

เส้นหมี่ไม่เคยได้ยินชื่อนี้ จึงหันไปมองชายที่อยู่ข้างๆ

“พี่คะ นั่นคือสถานที่แบบไหนหรือคะ? พวกเราจะไปเดินเล่นกันหรือ?”

“อืม”

ชายหนุ่มสวมชุดคลุมให้ลูกสาวไปด้วย แล้วก็ตอบกลับนิ่งๆด้วยการพยักหน้าไปด้วย

ก็แค่แม่น้ำ สำหรับเขาแล้ว มันก็แค่เดินเล่นเฉยๆ

แต่เมื่อแสงดาวที่อยู่อีกด้านได้ยิน หญิงสาวที่ได้เคยศึกษาสถานท่องเที่ยวของประเทศนี้มานานแล้ว ดวงตาสีเคลือบเงานั้นก็เบิกตากว้าง

“พระเจ้า แม่น้ำคิววาย? นี่ฉันหูฟาดไปหรือเปล่า? จะพาพวกเราไปที่นั่นด้วยหรือ!!”

ม็อกโก “ทำไมหรือ? ที่นั่นมีความพิเศษมากหรือ?”

ไชยันต์และดิลก ก็ได้หันไปมองเธอด้วย รอฟังความเป็นมา

สุดท้าย หญิงสาวก็ได้พูดขึ้น “นั่นคือแม่น้ำที่ราชวงศ์เท่านั้นที่สามารถไปเชยชมได้นะ ได้ยินมาว่าในนั้นมีดอกบัวโบราณที่หายากปลูกเต็มไปหมด แถมตามตำนานเล่าขานสืบต่อกันมายังเป็นในประเทศของเราด้วย และใต้ดอกบัวก็ยังมีหอยแมลงภู่เต็มพื้นไปหมด เพียงแค่หยิบขึ้นมาส่งๆหนึ่งชิ้น ด้านในยังมีไข่มุกน้ำเงินที่ล้ำค่า!”

“ไข่มุกน้ำเงิน?”

เมื่อพูดถึงสิ่งนี้ ก็ทำให้คนที่อยู่ข้างๆตกใจไปหมด

แม้แต่ไชยันต์ที่อยู่มาจนอายุปูนนี้แล้วเคยเห็นสมบัติมากมายมาแล้ว ก็ยังแสดงสีหน้าสนใจออกมา

“ดูเหมือนว่า ตระกูลคิววายได้เห็นว่าพวกเราเป็นแขกคนสำคัญแล้ว สถานที่ดีๆแบบนี้ ยังพาพวกเราไปด้วย”

“อืมอืม ดีจริงๆ”

ดิลกพูดสมทบ

ส่วนแสงดาวที่อยู่ทางด้านนี้หลังจากรู้ว่าจะได้ไปที่นั่น ก็ดีใจมาก

เมื่อผ่านไปครึ่งชั่วโมง เมื่อพ่อของเชียนหยวนล๋ายเย่ได้พาทุกคนที่นั่งอยู่บนรถมาถึงหน้าพระราชวังแล้ว ก็ได้มีคนรอพวกเขาอยู่ด้านในแล้ว

“เหนื่อยหน่อยนะ!”

พ่อของเชียนหยวนล๋ายเย่ลงจากรถ เมื่อเจอคนคนนี้ ทั้งที่เป็นหัวหน้าสมาคมชนชั้นสูงแล้วแท้ๆ

แต่ว่า เขาก็ยังคงแสดงความขอบคุณต่อคนอื่นอย่างมีมารยาท