ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1432

ไม่สิ ยังไงก็ไม่เหมือนกัน

เพราะเหตุผลที่เธอลงมือ ไม่ใช่เพราะพี่สาวชั่วช้าอะไรเลย แต่เป็นเพราะ......เธอจับจุดอ่อนของตนเองได้ ไม่อยากให้ชายคนนี้รู้ จึงได้คิดจะฆ่าปิดปาก

เพราะฉะนั้น เชียนหยวนล๋ายเย่นั้นชั่วช้า

“หนูเย่?”

“......พี่คะ พี่กลับไปเถอะ หนูใจแล้วล่ะ ขอบคุณนะคะ”

เด็กสาวที่ดวงตามืดมิดลงอีกครั้ง เมื่อนั่งอยู่บนเตียงแล้วก้มหน้าแล้วพูดออกมาอย่างสลด ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

เส้นหมี่ “......”

ดูเหมือนว่า สิ่งที่เด็กคนนี้เก็บซ่อนไว้ ไม่ได้มีเพียงเรื่องนี้เรื่องเดียว

เธอจึงทำได้เพียงถอนหายใจ แล้วลุกขึ้น

“จริงสิ หนูเย่ รู้ไหมว่าตอนที่เธอยังอยู่ในห้องผ่าตัด พี่ธิปอาการเป็นยังไง?”

เธอเดินมาจนถึงประตูแล้ว แต่แล้วเส้นหมี่ก็นึกเรื่องนี้ขึ้นได้ แล้วก็หันหน้ากลับไปถามเด็กสาว

เด็กสาวเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง

เส้นหมี่ “เขาตัวสั่นไปทั้งร่างเลย บอกไปเธออาจจะไม่เชื่อนะ หลายปีมานี้ นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เห็นเขากลัวถึงขนาดนั้น”

“......”

“ดังนั้นนะหนูเย่ อย่าผลักเขาออกอีกเลย กว่าเขาจะถูกเธอดึงออกมาจากก้นเหวนั่นมันไม่ง่ายเลย อย่าผลักเขากลับลงไปอีกเลยนะ รับปากกับฉัน ได้ไหม?”

หญิงสาวที่ดวงตาเต็มไปด้วยความรอคอยและร้องขอที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูห้องผู้ป่วย มองแล้วราวกับตนเองถูกค้อนทุบแรงๆ

เมื่อเชียนหยวนล๋ายเย่ดึงสติกลับมา คนที่อยู่ตรงหน้าประตูก็จากไปแล้ว เธอกุมหน้าของตนเอง แล้วทิ้งตัวลงมา เจ็บจนไม่อาจหายใจได้เลย และเจ็บจนน้ำตาไหลลงมาอย่างห้ามไม่ได้อีก

เธอเองก็ไม่อยาก

เธอชอบเขาขนาดนั้น เธอจะไปอยากผลักเขากลับลงไปที่ก้นเหวอีกทำไม?

แต่ว่า เขาจะให้อภัยเธอไหม?

ถ้าเขารู้ว่าเด็กสาวในวัยแปดขวบคนนั้นคือเธอ เขาจะยังให้อภัยเธอไหม?

ตอนอยู่ที่เมืองหลวง จิตแพทย์คนนั้นสะกดจิตเขา และแล้วก็ได้รู้ว่าสิ่งที่ให้เขาป่วยนั้นคือแผลในใจทั้งสาม อันแรกคือการที่เขาถูกคุณแม่เนติของเขาทอดทิ้งในวัยเยาว์

อีกอันคือเขาถูกแม่ของเขาผลักให้ไปขอทานจนจึงโดนหมากัดในตอนอายุยังน้อย

และจากนั้น ก็คือในปีที่อายุ18 ในตอนที่เขามาถึงเจแปนไม่นานแล้วถูกทำให้อัปยศอดสู

แพทย์บอกว่า ถ้าหากวัยเยาว์คือเมล็ดพันธุ์ งั้นการเติบโตหลังจากอายุ 18 ปี ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของความเกลียดชังของเขา เขาอดทนต่อความอัปยศอดสูและรับสืบทอดซาจา จากนั้นก็เริ่มเปิดม่านเอาคืนธนากรแห่งหิรัญชากรุ๊ปอย่างบ้าคลั่ง

แท้จริงแล้ว เป็นเพราะสาเหตุนี้ทั้งนั้น

และเธอเชียนหยวนล๋ายเย่ ก็คือผู้ร้ายที่ทำให้เขาฝังใจความเกลียดชังนี้ในตอนนั้นใช่ไหม?

เด็กสาวร้องไห้อยู่ในห้องผู้ป่วยอยู่นาน

จนกระทั่งคณาธิปกลับมาจากการส่งเหล่าตระกูลหิรัญชา

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมตาถึงบวม? ร้องไห้หรือ?” เขาเห็นเธอในสภาพนี้ ก็ร้อนรนขึ้นมาทันที เดินเข้ามาเพื่อดู

แต่เชียนหยวนล๋ายเย่กลับหลบไป