ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 185

คนในโรงพักเริ่มรู้สึกผิดปกติ แล้วก็มีคนไปเชิญหัวหน้าพวกเขาทันที

ส่วนแสนรักในตอนนี้ พอสายตามองไปที่ห้องสอบสวนสามคำนี้แล้ว เขาก็เดินไปทางนั้นด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็น

สองนาทีถัดมา เสียงดัง“แก๊ก”ประตูของห้องสอบสวนก็ถูกเขาเปิดออกจากด้านนอก！

“เส้น——”

ที่จริงแสนรักอยากเรียกชื่อของผู้หญิงคนนี้ แต่ว่า พอเขาเห็นเธออย่างชัดเจนแล้ว ทันใดนั้น ชื่ออีกครึ่งหนึ่งที่เหลืออยู่ ก็ติดอยู่ในลำคอไปแบบนี้

เขาไม่เคยเห็นเธอแบบนี้เลย

ราวกับว่าจิตวิญญาณของเธอไม่อยู่แล้ว เธอนั่งอยู่ตรงนั้นด้วยสภาพพ่อเหี่ยว ดวงตาเหม่อลอย สีหน้าซีดขาว ภายใต้ผมยุ่งๆ ก็ปิดแก้มที่บวมออกมาไม่อยู่ มุมปากก็ยังแตกเล็กน้อย ดูแล้วน่าตกใจสุดๆ！

ได้ยินว่าหลังจากเกิดเรื่อง ครอบครัวของคนไข้คนนั้นก็โวยวายที่โรงพยาบาล

งั้นบาดแผลเหล่านี้ของเธอ……

แสนรักอดกลั้นความโกรธไว้ในอก เข้าไปอย่างระมัดระวัง：“เส้นหมี่？”

“ฉันไม่ได้ฆ่าคน ไม่ได้ฆ่าคน ไม่ได้……”

ทันใดนั้น เธอก็กรีดร้องขึ้นมา เบิกตาโตมองมาที่แสนรักทันที

จากนั้น เธอก็เอามือที่ใส่กุญแจมือกอดหัวตัวเองไว้แล้วกระโดดขึ้นมาจากเก้าอี้ วิ่งไปตรงมุมห้องแล้วหดตัวลง

แสนรักตะลึงงัน！

เหมือนกับมีอะไรแทงอยู่ในใจเขาแรงๆอย่างควบคุมไม่อยู่ ทันใดนั้น ดวงตาของเธอแดงก่ำ：“นนทิน！แกออกมานี่！！”

“มาแล้วครับๆ ประธานแสนรัก”

ท่ามกลางเสียงคำรามอันแสนสั่นสะท้านนนทินที่เป็นหัวหน้าตำรวจมาถึงนี่พอดี พอได้ยิน ก็เดินมาทางนี้อย่างเหงื่อท่วมหน้า

“ประธานแสนรัก ขอ……ขอโทษครับ ผมไม่รู้จริงๆว่าเธอคือคนของคุณ เด็กเปรตนั่นมีตาหามีแววไม่ มีตาหามีแววไม่”

พอหัวหน้าตำรวจเข้ามาแล้ว เห็นความเยือกเย็นจากตัวคนนี้ และตาสองข้างที่แดงก่ำจนน่าตกใจ เขาก็แทบจะคุกเข่าให้

เขาไม่รู้จริงๆว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนของเขาจริงๆ

แสนรักโกรธอย่างมาก ใบหน้าที่เยือกเย็นนั้น เหลือเพียงแต่ความอาฆาต！

“แล้วคุณจะยืนทำอะไรตรงนี้？ยังไม่ปล่อยเธออีก？！！”

“ครับๆๆ ผมจะปล่อยเดี๋ยวนี้！”

หัวหน้าตำรวจตัวสั่นงันงก หยิบกุญแจออกมาช่วยเปิดตัวล็อกมือของเส้นหมี่ทันที

แสนรักเห็นแบบนี้ ก็จะมาพาเธอไป

แต่ตอนนี้เอง จู่ๆด้านนอกกลับมีคนเข้ามา และคนนี้พอมาถึงห้องสอบสวนแล้ว เห็นฉากข้างในนี้ เขากับเด็กชายที่จูงอยู่ในมือก็ดูตะลึงไป