ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 213
สรุปบท บทที่ 213 หึงหวง: ยัยหมอวายร้ายที่รัก
อ่านสรุป บทที่ 213 หึงหวง จาก ยัยหมอวายร้ายที่รัก โดย เมียวเมียว
บทที่ บทที่ 213 หึงหวง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ ยัยหมอวายร้ายที่รัก ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เมียวเมียว อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
เส้นหมี่ได้ยินคนพิสดาร แค่เจอหน้าแปปเดียวก็ปล่อยคำพูดที่ไร้ความคิดมา ทันทีที่หันหลังกลับ "มาร์ตินคุณเป็นบ้าเหรอ คุณมาทำบ้าอะไรที่นี่? ครอบครัวตระกูลโรแกนของคุณอยู่ข้างใน"
“อยู่ด้านในก็อยู่ด้านในสิ เกี่ยวอะไรกับฉัน?”
“คุณไม่ได้มาช่วยครอบครัวคุณเหรอ”
“เปล่า พวกเขาเป็นปีศาจ และพวกเขาไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย ยัยบ๊อง ฉันมาเพื่อเจอหล่อนต่างหาก”
ไอ้คนบ้านี้ เมื่อพูดประโยคสุดท้ายจบ ใบหน้าที่มีเสน่ห์ที่แยกไม่ออกระหว่างชายและหญิง และพุดรอยยิ้มที่แจ่มใสบนใบหน้า และดึงกุญแจที่ติดอยู่ตรงกระจกออก
เส้นหมี่ “……”
ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ กระจกรถก็เลื่อนขึ้นทันที
มาร์ตินตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ตอบสนอง ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องดังขึ้น: "แสนรัก! ไอ้สารเลว ปล่อยฉันนายทำหน้าฉันยับเยินหมดแล้ว ถ้าฉันเสียโฉมจนไม่สามารถเข้าวงการบันเทิงได้ เรื่องของฉันกับนายไม่จบง่ายๆแน่!!"
เขากรีดร้องหลายครั้งติดต่อกัน สุดท้ายกระจกรถก็โดนใบหน้าที่สวยงามนั้นจริง ๆ แสนรักที่เป็นคนลงมือเกิดมีเมตตาและปล่อยมือ
ทันทีที่เขาปล่อยมือ มาร์ติน ก็เอามือขึ้นปิดหน้าของเขากรีดร้องและหนีออกไปทันที
สุดท้ายรถเบนท์ลีย์ก็ออกเดินทางได้อย่างราบรื่น เมื่อเส้นหมี่เห็นฉากนั้นจากด้านหลังก็ตะลึง ไม่กล้าพูดอะไรเลย
ผู้ชายคนนี้น่ากลัวมาก!
แต่เรื่องที่ทำให้เธองงมากที่สุด คือทำไมเขาถึงได้โกรธมากขนาดนี้หล่ะ? มาร์ตินเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขาไม่ใช่เหรอ?
เส้นหมี่กำลังดูรถที่ขับออกไปไกลแล้ว แต่ยังมองเห็นด้านหลังรถของนกยูงที่โดนด่า หล่อนมึนงงเล็กน้อยอยู่ครู่หนึ่ง
ในความเป็นจริงแล้ว ปีนั้นมาร์ตินดีต่อหล่อนมาก
——
เส้นหมี่กลับถึงอ่าวรีพัลส์เบย์
เดิมทีหลังจากที่หล่อนกลับมาถึง หล่อนจะพาลูกๆ ลงไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่เพราะเรื่องทะเลาะในสตูดิโอ เด็กน้อยทั้งสองก็สกปรกและเปียกโชก
แต่ในขณะที่หล่อนจะลงจากรถ คนที่นั่งหน้ารถที่ลงจากรถก่อน จู่ ๆ ก็ปิดประตูด้วยเสียง "ปัง" และพาลูกสองคนออกไปก่อน
“ไปกันเถอะ ปาป๊าจะพาไปอาบน้ำเอง”
เส้นหมี่：“……”
อะไรกันเนี่ย โกรธอะไรขนาดนั้น? ขับรถมาตั้งไกล ยังไม่หายโกรธอีก ไม่เข้าใจจริง ๆ !
เส้นหมี่ไม่เข้าใจ สุดท้าย หล่อนก็อุ้มลูกสาว เดินเข้าไปแค่แม่และลูกสองคนตามลำพัง
“พี่เส้นหมี่ กลับมาแล้ว การแสดงของนายน้อยวันนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ”
“แสดงได้ดีมาก คืนนี้ช่วยจัดอาหารมื้อพิเศษให้พวกเขาหน่อยนะ”
เส้นหมี่พาลูกสาวไปที่ห้องนั่งเล่น หลังจากได้ยินคำถามจากพี่ภา หล่อนทั้งเทน้ำให้ลูกสาวและบอกให้หล่อนเตรียมอาหารให้ลูกสองคนด้วยอารมณ์ดี
เมื่อพี่ภาได้ยินอย่างนั้น หล่อนตื่นเต้นและรีบไปเตรียมตัวทันที
เส้นหมี่ยกน้ำเดินมา
เส้นหมี่ ผลักเปิดประตู แล้วเดินมาหาข้างๆหมาผู้ชายคนนั้นด้วยสีหน้าเย็นชา: "ใครกันแน่ที่ควรออกไป นี่คือห้องของลูกชายฉัน ไปให้พ้น!"
จากนั้นหล่อนก็อดไม่ได้ที่จะบ่นและผลักชายคนนั้นออกไปด้วยมือเล็ก ๆ ของหล่อน เมื่อเขาออกไป หล่อนก็หากางเกงในต่อไป
แสนรัก อ้าปากค้าง!
เขาอดทนมานานมากแล้ว ตั้งแต่ที่มาร์ตินไอ้นกยูงตัวนั้นปรากฏตัวที่ทางเข้าโรงละคร เขาก็อารมณ์เสียมาตั้งแต่นั้น
ตอนนี้มีคนหนุนหลังแล้ว มั่นใจแล้วใช่ไหม? ถึงกล้าผลักเขาออกไป!
ใบหน้าที่หล่อเหลาของชายคนนั้นหมองลง เมื่อเห็นว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้จริงจังและยังกล้ามาบอกว่าเป็นลูกชายของเธอในอาณาเขตของเขา เขาโกรธมาก เอื้อมมือไปคว้าแขนเธอ
“เส้นหมี่ ความใจกล้าของคุณยิ่งนับวันยิ่งมากขึ้น ใช่ไหม”
“แสนรัก คุณทำบ้าอะไร”
ทันใดนั้น แขนของเส้นหมี่ถูกดึงขึ้น ความเจ็บปวดทำให้ใบหน้าเล็ก ๆ ที่สวยงามของเธอขมวดคิ้ว และเธอก็โกรธทันที
แต่ว่าผู้ชายคนนี้จะกลายเป็นเหมือนปีศาจ โดยไม่สนใจความโกรธของเธอ
“มาร์ตินให้ประโยชน์อะไรกับคุณ? คุณกล้าที่จะต่อสู้กับฉัน คุณมีความสัมพันธ์กับเขามานานแล้วเหรอ คุณรู้ว่าเขามีส่วนแบ่งในตระกูลหิรัญชา ดังนั้นจึงไปหาเขาใช่ไหม ? เส้นหมี่นึกไม่ถึงว่าแผนการณ์ของหล่อนจะซับซ้อนขนาดนี้”
“……”
คุณนี้น่าจะบ้าจริง ๆนะ?
หรือว่าอาการนอนละเมอกำเริบ?สมองไม่สั่งงาน?
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก