ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 269

คุณท่านตกใจ：“หลานพูดอะไรมั่วซั่ว？ใครทำร้ายน้องชาย？หลานหมายถึงพวกคุณปู่เล็กหรือ？”

ชินจังพยักหน้าทันที：“ใช่！”

ความสามารถในการแสดงออกน้ำเสียงของเขาตอนนี้ดีขึ้นมาก ไม่ใช่แค่สามารถพูดประโยคที่เชื่อมกันได้ ตรรกะของการคิดก็แสดงออกมาได้อย่างชัดเจน

ก็แค่ พอแสดงออกมาแล้ว กลับได้ยินว่าแต่ละคนในห้องด้านข้างเรือนเหนือทั้งสองฝั่งนี้หวาดกลัว

“ชินชิน ปู่รู้ว่าหลานไม่ชอบพวกคุณปู่เล็ก แต่หลานอย่าก่อกวน น้องชายแค่ตากลมเย็น”

คุณไม่เชื่อคำนี้แน่นอน พอเงียบลงแล้ว เขาก็เริ่มจัดการหลานชายคนโตนี้

แต่ว่า ชินจังไม่ฟังเลย！

“ไม่ใช่ ตอนเด็กๆ ผมไปก็ป่วยครับ！”จู่ๆ เขาก็พูดเสียงดังมาก และคมชัด อาการแสดงออกมาอย่างตื่นเต้น

แย่แล้ว เด็กคนนี้

พ่อบ้านเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี จึงรีบใช้ภาษามือกับชายชราซึ่งอยู่ด้านข้างที่จะหาข้อแก้ตัวกับเด็กคนนี้ต่อ

จากนั้น ในที่สุดคุณท่านก็หยุดลง

“เอาล่ะ ปู่ฟังหลาน ต่อไปไม่ให้น้องไปบ้านคุณปู่เล็กแล้ว ได้แล้วใช่ไหม ตอนนี้ดึกมากแล้ว หลานตามพ่อบ้านไปนอนอย่างเชื่อฟังนะ ดีไหม？”

“หึ！”

ชินจังเหลือบมองปู่อย่างเย็นชา จึงยอมแพ้ แล้วถูกพาออกไป

เกี่ยวกับเรื่องที่ชินจังพูดนี้ คนในคฤหาสน์ไม่มีทางเชื่อจริงๆ เพราะว่าตอนเขายังเด็กไปบ้านคุณปู่เล็กก็ป่วย คุณท่านหาหมอดูมาแล้ว เป็นชะตาของ ชินจังที่ชงกับทางนั้น

งั้นตอนนี้คุณชายคิวไปก็ป่วย

ควรหาคนนั้นมาดูดวงให้เขาไหม？ว่าชงกับทางนั้นด้วยหรือไม่？

ในหัวของคุณท่านมีความคิดนี้แวบเข้ามา จากนั้นก็ไม่มีอย่างอื่นแล้ว……

——

วันถัดมาที่เส้นหมี่ตื่นมา ด้านข้างก็ไม่มีใครแล้ว

ในเตียงที่แบนลงไป ถ้าไม่ใช่เพราะความยุ่งเหยิง และความอบอุ่นที่ยังพอหลงเหลืออยู่ เธอแทบจะสงสัยว่า เมื่อคืนเธอฝันไปหรือไม่？

“คุณเส้นหมี่ คุณตื่นแล้วหรือคะ？คุณผู้ชายให้ฉันต้มรังนกสีแดงมาให้คุณ ถ้าคุณตื่นแล้ว ฉันจะเอามาเสิร์ฟให้คุณ

เธอกำลังนอนอยู่ในที่นอนมองไปยังเพดานอันหรูหราที่อยู่บนหัวอย่างเหม่อลอย ทันใดนั้น พี่ภาที่อยู่ด้านนอกกำลังเคาะประตู

รังนกสีแดง？

เส้นหมี่ก็ดีใจที่ได้รับความโปรดปรานอีกครั้ง

“อือ ตื่นแล้ว ไม่ต้องขึ้นมาเสิร์ฟ เดี๋ยวฉันล้างหน้าล้างตัวแล้วลงไป”

เส้นหมี่รียลงมาจากเตียง สวมชุดนอนวิ่งไปอาบน้ำในห้องน้ำ

ที่จริงเมื่อคืนตอนที่ตื่นมา เห็นคนใช้คนนี้ เธอก็รู้สึกอายเล็กน้อย ที่นี่ ความสัมพันธ์ของเธอกับข้าวของบ้านน่าอึดอัดอยู่เสมอ บอกว่าเป็นแม่ของลูก แต่ทั้งสองกลับแย่แม้แต่เพื่อนธรรมดาก็สู้ไม่ได้