ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 275

“อื้อ.....”

เส้นหมี่หยุดลงทันที และเงยหน้าขึ้นโดยสัญชาตญาณ พอดีกับเงาด้านบนศีรษะนั้นก็ตกลงมา ริมฝีปากที่อ่อนนุ่มและทั้งร้อนชื้นประทับลงบนลมหายใจอันอ่อนโยนของเธอ

“!!!!”

เส้นหมี่แข็งทื่อไปแล้ว!

นี่เขา....หมายความว่าอะไรกัน? ทั้งๆที่เธอบอกแล้ว ว่าเธอไม่ได้มีเจตนา ทำไมเขาถึงแก้แค้นเธอกัน?

สัมผัสที่แนบชิดมาอย่างกะทันหันเกินไป จนผู้หญิงคนนี้ไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง

แต่นี่กะทันหันจริงๆใช่ไหม?

แต่ไม่ใช่เลย เมื่อคืนมีคนบังคับจูบจริงๆ แต่ไม่ใช่เส้นหมี่ เป็นหมาป่าหางโตตัวนี้ต่างหาก

เธอมานัวเนียกับเขาก็จริงอยู่ นอนกับลูกจนเคยชินแล้ว ข้างๆมีคนนอนอยู่ด้วย ก็จะเข้าไปกอดโดยสัญชาตญาณ แต่คนที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่ใช่ลูก เขาเป็นผู้ชายที่กระฉับกระเฉงทรงพลังคนหนึ่ง

เช่นนั้นแล้ว ผู้ชายที่ทรงพลังคนหนึ่งนั้นถูกภรรยาของตัวเองกอด หรือทำอะไรเล็กๆน้อยๆก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว

แสนรักหลับตาลง รับรู้ถึงความอ่อนนุ่มที่คุ้นเคยบนริมฝีปากนั้น เขาสั่นเทาไปทั่วทั้งร่างกาย เหมือนกับกระแสไฟไหลผ่านที่ริมฝีปากของเขา เพียงแค่หนึ่งวินาทีนั้น ความร้อนจากส่วนท้องน้อยก็เพิ่มขึ้นมาเสียจนยากที่จะทนได้

ผู้ชายในตอนเช้า เดิมทีก็ค่อนข้างจะมีความฮึกเหิมอยู่แล้ว

สุดท้ายแล้วเส้นหมี่ถูกพิชิตยึดครองไปได้อย่างไรนั้น เธอก็ไม่รู้เรื่องเลย เธอรู้เพียงแค่ว่า หลังจากที่ตัวเองสิ้นสุดจากอาการมึนวิงเวียนกับสิ่งที่เหมือนความฝันนี้ได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายแล้ว ทั้งตัวเธอนั้นก็เหมือนกับเหนื่อยมากเหลือเกิน

“เหนื่อยแล้วเหรอ? ให้ผมอุ้มคุณไปอาบน้ำไหม?”

หลังจากที่ชายหนุ่มกินอิ่มแล้ว น้ำเสียงนุ่มเสียจนสามารถบีบน้ำออกมาได้ มองดูหญิงสาวที่ถูกตัวเองทรมานจนแม้แต่แรงจะลุกยังไม่มีเลยเสียด้วยซ้ำ เขาลุกขึ้นมาจากเตียงด้วยท่าทางที่ดีเสียจนไม่คิดว่าจะเป็นฝ่ายเสนอขึ้นมาเองว่าจะช่วยเธออาบน้ำ

เส้นหมี่มองเขาอย่างไม่มีเรี่ยวแรง

อาบน้ำ?

ฆ่าเธอเลยเถอะ!

ใบหน้าเล็กๆของเธอก็เริ่มรู้สึกร้อนขึ้นมาอีกครั้ง ละสายตาออกมาจากเรือนร่างเปลือยเปล่าแข็งแรงของเขา เธอยื่นมือออกมาเอาผ้าห่มมาคลุมศีรษะตัวเองเอาไว้

“ไม่ คุณออกไปก่อน ฉันไม่เรียกคุณ ก็อย่าเข้ามานะ”

“……..”

ทั้งสองคนไม่ใช่ครั้งแรกเสียหน่อย อายอะไรกัน?

แสนรักไม่สามารถเข้าใจความคิดของผู้หญิงคนนี้ได้เลย แต่ เช้านี้เขาอารมณ์ดี ในเมื่อเธอให้เขาออกไป หลังจากที่เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว ก็ลงไปทางด้านล่างอย่างว่าง่าย

“แด๊ดดี้ตื่นแล้ว เมื่อก่อนแด๊ดดี้ตื่นสาย พวกเรากินอาหารเช้ากันแล้ว”

เด็กๆที่อยู่ข้างล่างนั้นกำลังเล่นกันอยู่พักหนึ่งแล้ว โดยเฉพาะอิคคิว หลังจากที่ผ่านการพักผ่อนมาหนึ่งคืนแล้ว กลับมามีชีวิตชีวาขึ้นเรียบร้อยแล้ว เห็นแด๊ดดี้แล้ว ก็เผยรอยยิ้มที่มีความเป็นเอกลักษณ์ขึ้นมาในทันที

แสนรักเห็นแล้ว ก็ยิ่งอารมณ์ดีขึ้นไปอีก

เดินเข้าไป เขาก้มตัวลงแล้วลูบหน้าผากของลูกชายคนเล็กที่อยู่ตรงหน้า “ไม่เป็นอะไรแล้วใช่ไหมครับ?”