ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 319

เขาคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงที่เขาเกลียดชังตำหนิต่อว่าเมื่อไม่นานมานี้ สุดท้ายแล้วจะกล้าทำเรื่องที่สะท้านฟ้าอย่างนี้!

อาของเขากล้าที่จะวางยาลูกชายเขาหรอ?

เพราะอะไร?

เพื่อให้ลูกชายที่ไร้ศีลธรรมของเขาได้ตำแหน่งหรอ?

จัดการลูกของแสนรักให้สิ้นซาก แล้วให้คณะกรรมการหิรัญชากรุ๊ปคิดว่าเขาเป็นโรคประสาท หลังจากนั้นก็ให้ลูกชายเขารับช่วงหิรัญชากรุ๊ปอย่างถูกต้องตามกฎหมาย?

เขาคิดไปถึงคำพูดที่ผู้ถือหุ้นมาหาเขาเมื่อเช้าบ่ายที่บริษัท

ทันใดนั้นเสียง “กร๊อบ” ก็ดังขึ้น นิ้วมือที่บีบใบผลการตรวจสอบให้ส่งเสียงของกระดูกจนทำให้รู้สึกขนพองสยองเกล้า!

พระเจ้า!

เส้นหมี่เห็นฉากที่น่าหวาดกลัวอย่างนี้ ก็ตกใจกลัวจนพูดไม่ออก

“คุณอยู่บ้านนะ อย่าออกไปไหน!”

แสนรักกัดฟันพูดทิ้งท้ายให้กับเธอ หลังจากนั้นก็เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไปอย่างรวดเร็ว

เส้นหมี่มองอย่างเหม่อลอย

ผ่านไปอยู่นานจนกระทั่งกลิ่นอายของความน่ากลัวก็หายไปจากหน้าเธอ เธอถึงค่อยๆได้สติ หลังพิงประตูแล้วถอนหายใจยาวๆ

เธอรู้ว่าเขาไปทำอะไร

และมันก็เป็นสิ่งที่เธอต้องการด้วย

แต่ในเวลานี้ เธอยังคงอดไม่ได้ที่จะกระวนกระวายใจ อยากที่จะตามเขาไปด้วย

เส้นหมี่กลับห้องของตัวเอง ไม่สามารถระงับจิตใจให้สงบได้ก็เลยหยิบเศษของขนมหวานออกมาแช่ลงไปในแก้วน้ำ แล้วเริ่มศึกษาสิ่งนี้อยู่บนโต๊ะ

แครอทได้ตรวจสอบความร้ายแรงของพิษที่อยู่ในสิ่งนี้ออกมาแล้ว

แต่ว่าเธอยังคงหาวิธีการแก้พิษนี้ไม่ได้ ถ้าขืนเป็นอย่างนี้ต่อไปก็ไม่รู้ว่าลูกชายจะตกนรกทั้งเป็นเมื่อไหร่?

เส้นหมี่ตัดสินใจลองด้วยตัวเอง

“คุณเส้นหมี่ คุณยังไม่กินอาหารค่ำ ดึกอย่างนี้แล้วลงมากินข้าวสักหน่อยเถอะค่ะ”

“ค่ะ พี่ภา”

เส้นหมี่ที่กำลังมุดหัวอยู่ที่หน้าโต๊ะนั้น ได้ยินความห่วงใยของคนรับใช้ก็ให้พูดตอบรับไปอย่างนั้น

พี่ภาเห็นก็ไม่มีทางเลือก เลยทำได้แค่ถอนหายใจแล้วเดินออกมา

ตอนที่แสนรักกลับบ้านมาร่างเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด ไฟในวิลล่า ได้ดับลงไปแล้ว เว้นแต่ที่ชั้นสองห้องนั้นที่ยังมีแสงสว่างอยู่

เธอยังไม่นอนหรอ?

แสนรักสาวเท้ายาวเดินเข้ามา

แต่พอไปถึงชั้นบน เขาก้มลงมองสองมือของตัวเอง แล้วสุดท้ายก็ไปล้างมือที่ห้องน้ำชั้นล่าง

หลังจากนั้นเขาก็ขึ้นข้างบนต่อ

เข้าไปในวิลล่ายามค่ำคืน แม้ว่าจะเป็นช่วงแรกในฤดูใบไม้ผลิ แต่ในเวลานี้ยังคงหนาวเย็น แสงพระจันทร์สีนวลสาดส่องเข้ามา ขนาดไออุ่นๆของลมหายใจยังสามารถเห็นเป็นหมอกขาวๆบางๆ