ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 334

“ครืด……ครืด……”

“ฮัลโหล？”

โทรศัพท์ถูกกดโทรออก ไม่นาน ปลายสายก็มีคนรับ

ดวงตากลมโตของเด็กน้อยก็เป็นประกายขึ้นในทันที “ พี่ นี่ฉันเองนะ พี่คิดถึงฉันหรือเปล่า ？”

“คิดถึงสิ น้องรัก สบายดีไหม ? นี่ไม่ได้โทรมาหนึ่งวันกับอีกหนึ่งคืนแล้วนะ พี่กับพี่ชินจังกังวลจะแย่อยู่แล้ว ”

เสียงใสๆของเด็กน้อยก็พูดบ่นไม่หยุดทันทีที่รับสาย เมื่อได้ยิน ก็รู้ว่าเป็นเสียงของพี่อิคคิวพี่ชายที่โตมาด้วยกันกับเธอ

ห๊า ?

หนึ่งวันกับอีกหนึ่งคืนเลยเหรอ ? เมื่อวานเธอก็เพิ่งจะโทรไปเองไม่ใช่เหรอ ?

มือน้อยๆของหนูรินจังถือโทรศัพท์อยู่ ดวงตากลมโตที่ราวกับลูกแก้ว ก็งงงวยขึ้นมาอีกครั้ง

แต่ไม่ว่าจะยังไงก็ช่าง แค่พี่ชายอยากให้เธอโทรกลับไป เธอก็มีความสุขมากแล้ว

เธอเบะปากน้อยๆ และเริ่มโอดโอยขึ้นมา“ก็เพราะหม่ามี๊นั่นแหละ หลายวันมานี้ไม่ได้ไปทำงานเลย อยู่บ้านทั้งวัน ฉันก็จึงไม่มีโอกาสโทรหาพวกพี่ยังไงล่ะ ”

หม่ามี๊ไม่ทำงาน ?

คิวคิวที่อยู่ปลายสายได้ยินเข้า ก็อึ้งไป “ ทำไมหม่ามี๊ถึงไม่ทำงาน ? หรือรู้ว่าแด๊ดดี้กับน้าแครอทจะ……”

ยังไม่ทันจะได้พูดจบ ชินจังที่นั่งอยู่ข้างๆเขาจู่ๆก็ลุกพรวดขึ้นมา ยื่นมือเล็กๆไปปิดปากของเขาเอาไว้

“นี่นายบ้าไปแล้วหรือไง ? ถึงได้คิดจะบอกเรื่องนี้กับน้อง ！”

“อื้อ……”

คิวคิวก็ถึงได้รู้สึกตัว และปิดปากเงียบทันที

โชคยังดี ที่หนูรินจังเป็นคนไม่ขี้สงสัย เมื่อครู่พี่ชายพูดอะไรไป เธอก็แทบไม่ได้ยินเลย

“พี่ เมื่อกี้ฉันได้ยินหม่ามี๊บอกว่า จะให้คุณน้าไปซื้อบ้านของคุณตากลับคืนมาด้วย ”

“จริงเหรอ？！！”

ทันทีที่พูดคำนี้ออกไป เด็กน้อยสองคนที่อยู่ปลายสายก็ตื่นเต้นดีใจอย่างมาก

บ้านของคุณตาซื้อคืนมา นั้นก็หมายความว่าหม่ามี๊พวกเขาจะกลับมาในเร็วๆนี้นะสิ

สองคนพี่น้องตื่นเต้นกันอย่างมาก

และในตอนนี้เอง จู่ๆที่ชั้นล่างก็มีเสียงรถดังขึ้น สีหน้าของสองคนพี่น้องเปลี่ยนในทันที ฉับพลัน ก็รีบพูดบอกกับน้องสาวที่อยู่ปลายสายให้รู้ จากนั้นก็กดวางสายนาฬิกาสมาร์ทวอทช์ทันที

ไม่กี่นาทีต่อมา แสนรักกับแครอทสองคนก็เข้ามาจริงๆ

“ทั้งสองคนกำลังทำอะไรอยู่ ? ทำไมถึงได้ดูร้อนรนแบบนี้ ？”

สายตาของแสนรักค่อนข้างอันตราย ทันทีที่เข้ามา เห็นลูกชายสองคนที่ลงมาจากชั้นบน เขาก็สังเกตเห็นใบหน้าเล็กๆที่มีความผิดปรกติของพวกเขาทันที

ชินจังไม่มีทางพูดอย่างแน่นอน

มีเพียงคิวคิวเท่านั้นที่ยังหัวหมุนอยู่ พูดอธิบาย“ไม่ได้ทำอะไร ผมกับพี่เล่นหมากรุกกัน แล้วนี่ แด๊ดดี้ ทำไมจู่ๆถึงกลับมากันได้ ? วันนี้ไม่ทำงานเหรอ？”

“ทำงานอะไรล่ะ ? วันนี้แด๊ดดี้กับน้าแครอทจะไปดูโรงแรมที่จัดงานหมั้น ทั้งสองคนอยู่บ้านต้องเชื่อฟังน้าภานะ ”

แสนรักย่นคิ้วและพูดกำชับกับเด็กน้อยทั้งสองคนไปคำหนึ่ง พลางก้าวเท้าเดินขึ้นไปชั้นบน

เด็กน้อยทั้งสองคน“……”

จะไปดูโรงแรมก็ไปดูสิ ยังจะกลับมาที่บ้านอีกทำไม ?

จบเห่แล้ว เขาคงไม่ได้จะไปเอาทะเบียนบ้านแล้วไปจดทะเบียนสมรสกับผู้หญิงคนนี้หรอกนะ ?

พี่น้องสองคนคิดเรื่องนี้ขึ้นมาพร้อมกัน ใบหน้าเล็กๆที่จ้องไปยังชั้นบนก็เปลี่ยนในทันที

“มานี่มา สุดหล่อทั้งสองคน มาดูสิว่าน้าซื้ออะไรมาฝาก ? ชินจัง นี่หุ่นยนต์ทรานฟอร์เมอร์รุ่นที่หยุดผลิตแล้วนะ และของคิวคิว การ์ดทองคำในเกมที่เราใฝ่ฝันมาตลอด น้าก็ไปหามาให้ได้แล้ว”

แครอทไม่ได้สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของเด็กทั้งสอง หลังจากที่เธอเข้ามา ก็หยิบเอาของที่ติดมือมาด้วย นำเสนอราวกับสมบัติล้ำค่า

เตรียมมาให้กับเด็กทั้งสองคน

ของดีแบบนี้ หากเป็นเมื่อก่อน เด็กน้อยทั้งสองคนคงดีใจเป็นบ้าเป็นหลังไปแล้ว

แต่ว่า วันนี้ คำตอบที่ให้เธอ มีเพียงใบหน้าที่เย็นชาและท่าทีที่รังเกียจของพวกเขา มองสบตากัน ทันใดนั้น เด็กน้อยทั้งสองคนก็วิ่งไปที่บันได

“เฮ้！นี่เราสองคนจะทำอะไร ? วิ่งไปไหนกัน ? ของที่เอามาให้ไม่เอากันหรือไง ？”

เมื่อแครอทเห็น ก็รู้สึกเสียใจอยู่ครู่หนึ่ง

แสนรักในตอนนี้กำลังหาของอยู่ที่ห้องนอนตัวเองบนชั้นสาม กำลังเปิดลิ้นชักอยู่ ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียง“ตึง”ดังมาจากชั้นล่าง สักพัก เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยก็ดังตามมา

“อ๊าก～～～”

“น้องคิว——”

ในตอนที่เสียงกรีดร้องสุดท้ายของเด็กน้อยอีกคนดังขึ้นมา แสนรักก็ได้โยนของที่อยู่ในมือทิ้งไปแล้ว จากนั้นก็รีบวิ่งออกจากห้องแล้วลงไปชั้นล่างอย่างรวดเร็ว

“เป็นอะไร ? เกิดอะไรขึ้น ? ”

“แด๊ดดี้ น้องหกล้ม มี……มีเลือดไหลด้วย……”

ที่ราวบันไดตรงชั้นล่าง เด็กน้อยสองคนกำลังนั่งร้องไห้กันอยู่ คนหนึ่งร้องเพราะหกล้ม อีกคนร้องเพราะตกใจ ภาพนั้น น่าหวาดเสียวอย่างมาก

สีหน้าท่าทางของแสนรักเปลี่ยนไปในทันที

ปรี่เข้าไปหา ก้มตัวลงแล้วอุ้มลูกชายคนเล็กที่หกล้มขึ้นมา แต่ก็กลับพบว่า เด็กน้อยที่ร้องไห้โฮคนนี้ พออ้าปากขึ้นมาที่ปากก็เต็มไปด้วยเลือด ！

“ใครก็ได้！เอารถออกเร็ว ！！”ชายหนุ่มร้อนรนขึ้นมาทันที อุ้มลูกน้อยลงมาจากชั้นบน เดินสาวเท้าก้าวยาวๆออกไป แม้แต่แครอทที่อยู่ห้องโถง เขาก็ไม่ได้สนใจ

ชินจังเองก็เดินตามหลังไป มือหนึ่งก็ปาดน้ำตา ในขณะที่ก็กำลังไล่ตามแด๊ดดี้ไปด้วย

ไม่คิดว่า เด็กน้อยที่น้ำตาคลอเบ้า เมื่อเห็นแครอท ใบหน้าที่ร้องห่มร้องไห้ก็ยิ้มร้ายออกมา มุมปากแสยะยิ้มเยาะหยัน

แครอทถึงกับตะลึง ！

นี่มันอะไรกัน ทำไมเด็กคนนี้ถึงได้เป็นศัตรูกับเธอขนาดนี้ ? เมื่อก่อนไม่ได้เป็นแบบนี้นี่นา