ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 338

เป็นครั้งแรกที่เห็นภาพพรีเวดดิ้งของเขา

ตอนที่พวกเธอแต่งงานกัน ไม่เพียงแต่ไม่ได้ถ่ายภาพพรีเวดดิ้ง แม้แต่ทะเบียนสมรสก็เป็นคุณท่านเอารูปเขากับรูปเธอประกอบกัน

คิดดูแล้วก็รู้สึกสงสารตัวเอง

ส่วนตอนนี้ เขากับรักแรกสะกดสายตาบนจอได้เพียงนี้

คล้ายกับคู่กิ่งทองใบหยกที่ฟ้าประทาน ความหล่อเหลาของผู้ชายสมบูรณ์แบบจนไม่กล้าจ้องตา

ส่วนผู้หญิงก็เหมือนองค์หญิงที่ได้รับการทะนุถนอมมาเป็นอย่างดี อิงแอบแนบชิดอยู่ข้างกายเขา ทุกคนล้วนสัมผัสได้ว่าเธอมีความสุขเพียงใด

งานวิวาห์หรูที่นักข่าวสาวพูดถึงก็เป็นพวกเขานี่เอง

ไม่รู้ว่าเส้นหมี่ยืนอยู่ตรงนั่นนานเท่าไหร่

จวบจนผู้ชายคฤหาสน์ตระกูลวชิรนันท์หลังเก่าเห็นเธอไม่มาเสียที จึงโทรมาหา

“ฮัลโหล คุณเส้นหมี่มาถึงหรือยังครับ?”

“ถึงแล้วค่ะ จะไปเดี๋ยวนี้นะคะ” เส้นหมี่ละสายตาอันข่มขืน จากนั้นก็วางสาย ระงับอารมณ์ทุกอย่างไว้

จากนั้นเธอก็ลากกระเป๋าเดินทางออกจากสนามบิน

เธอต้องรู้ว่าตอนนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอแล้ว

เส้นหมี่มาถึงเมืองที่จากลานานพอสมควร

เพราะเป็นงานแต่งที่ถูกจับตามองกันทั่วบ้านทั่วเมือง ดังนั้นจึงมีภาพพรีเวดดิ้งมุมอื่นของเมืองเหมือนที่สนามบิน หากไม่เห็นรูปพรีเวดดิ้งของพวกเขาสองคน ก็จะได้ยินคนอื่นพูดถึงเรื่องนี้

โดยเฉพาะหน้าประตูโรงแรม คนออกันเกือบเต็ม

เส้นหมี่เห็นแล้วก็กำหมัดที่ขาวซีดนิดๆ บอกให้คนขับรถอ้อมเส้นทางไปยังเขตเมืองเก่า

“พี่ค่ะ ไปที่สุขุมจันทร์ค่ะ”

“สุขุมจันทร์？ที่นั่นโดนรื้อหมดแล้วนี่ครับ? คุณไปทำไมเหรอครับ?”

คนขับรถได้ยินก็รู้สึกประหลาดใจเหลือแสน

เส้นหมี่ชะงักงัน“รื้อแล้ว？ตอนไหนคะ？”

คนขับรถแท็กซี่เอ่ยว่า“ปีนี้ครับ เขตเมืองใหม่เปลี่ยนโฉม เขตเมืองเก่าก็กลายเป็นสถานที่ร้าง ไม่มีคนพักอาศัยแล้วครับ”

คาดว่าคนขับรถแท็กซี่จะเป็นคนในท้องถิ่น จึงรู้ข่าวสารพอสมควร

จะรื้อแล้วเหรอ？

แล้วทำไมคุณลุงไม่บอกเธอ？อีกอย่าง เขารู้อยู่ทนโท่ว่าเธอจะกลับมา แต่ก็ไม่ได้บอกไปหาเขาที่อื่นนี่ แสดงว่าเขายังพักอยู่ที่สุขุมจันทร์

เธอโอนเงินให้เขาตั้งเยอะ？ทำไมยังไม่ย้ายอีก？

เส้นหมี่ตกใจสุดแสน เร่งเร้าให้คนขับรถเพิ่มความเร็วในการเดินทางไปยังเขตเมืองเก่า

จริงด้วย ตอนเธอเห็นบ้านอันคุ้นเคยของคุณลุง แวบแรกเธอก็เห็นป้ายเขียนคำว่า รื้อ ซึ่งรู้สึกทิ่มตามาก