ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 34

“ชินชิน? หนูตื่นแล้วนี่เอง ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่ลงไปทานอาหารเช้าล่ะคะ? หนูไม่หิวเหรอลูก? แล้วก็ทำไมหนูไม่ใส่เสื้อคลุม?”

“………”

ไม่มีใครสนใจเธอ หลังจากที่ปรากฏตัวขึ้นมาแล้วพักหนึ่ง เขาก็หันหลังจะเดินไปอีก

เขาจะทำอะไร? ตั้งแต่เช้าตรู่แบบนี้!

เส้นหมี่เห็นแล้วนั้น ทำได้เพียงตามไปอยู่ทางด้านหลังเขา แล้วก็เดินไปด้วยกัน แต่กลับพบว่า หลังจากที่สองแม่ลูกออกมาแล้ว ด้านหน้าเป็นสวนลอยขนาดใหญ่ และเวลานี้เอง ลูกคนนี้ออกมาแล้ว ก็วิ่งออกมาเล่นในสนามเด็กเล่นที่อยู่ในสวนดอกไม้แห่งนี้เพียงลำพัง

จุ๊ๆ นี่คือโลกของคนรวยจริงๆ!

เส้นหมี่เอาอาหารเช้ามาวางลงบนโต๊ะหินที่อยู่ในสวน และมาที่สนามเด็กเล่นทางนี้ด้วยเช่นกัน

“ชินชิน เราทานอาหารเช้ากันก่อนแล้วค่อยเล่นดีไหมคะ? ไม่อย่างนั้นจะหิวเอาได้นะ”

“ไม่กิน!”

นับว่าชินจังเปิดปากออกมาแล้ว แต่เป็นสองคำที่ดูรำคาญมาก

เส้นหมี่รู้สึกว่ายากเล็กน้อย ลูกคนนี้ดูแล้วไม่ได้ง่ายเลยจริงๆ เขาไม่เหมือนกับน้องชาย ที่ทานข้าวอย่างว่าง่าย

เส้นหมี่นั่งยองๆลงข้างๆเขาแล้วคิด จู่ๆเขาก็คิดสิ่งหนึ่งขึ้นมาได้ : “ชินชิน น้าเดาว่า หนูจะต้องอยากเจอแด๊ดดี้แน่เลยใช่ไหมคะ? ขอแค่หนูทานอาหารเช้าให้หมด น้ารับปากว่าจะพาหนูไปหาเขา!”

“น้าพูดจริงไหม?”

แทบจะในทันที ที่เด็กคนนี้มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับ

ไม่ผิดแล้ว เด็กที่เป็นโรคออทิซึมจะเป็นแบบนี้ เขาสันโดษ เย็นชา ปฏิเสธที่จะเข้าร่วมสังคม แต่คนประเภทนี้ ในใจของเขา จะมีคนที่สามารถพึ่งพาได้อยู่หนึ่งคน

และคนๆนี้ พวกเขาก็จะไม่แยกจากกัน

จู่ๆเส้นหมี่ก็รู้สึกอิจฉาผู้ชายหมาๆคนนั้นขึ้นมา

รอก่อนเถอะ ซักวันนึง เธอจะกลายเป็นคนๆนั้นเช่นกัน!

สุดท้ายแล้วชินจังก็ทานอาหารเช้าที่เส้นหมี่ยกมาจนหมด ตอนที่ป้าญาขึ้นมาเก็บชามไปนั้น ดวงตาก็แทบจะหล่นลงมาที่พื้นอยู่แล้ว

“คุณชายเล็ก นี่.....คุณชายทานจนหมดเลยหรือคะ?”

“ใช่ค่ะ เขาทาน ทำไมหรือคะ? มีอะไรไม่ถูกต้องอย่างนั้นหรือ?”

เส้นหมี่ได้ยินคำพูดนี้แล้วก็รู้สึกแปลกๆ นี่ก็คือปริมาณของเด็กหนึ่งคน ทำไมเธอจะต้องมีปฏิกิริยาใหญ่โตขนาดนี้ด้วย? หรือว่าเมื่อก่อนลูกจะไม่ได้ทานมากขนาดนี้?

เส้นหมี่ไม่รู้ ว่าเมื่อก่อนชินจังอยู่ที่บ้านไม่ค่อยทานอะไรเลยจริงๆ

นอกจากพ่อของเขาทำให้ เขาถึงจะทาน

ป้าญาถือชามลงไปด้วยความโมโห เดินไปพลางหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาแป้งร่ำไปด้วย : “คุณแป้งร่ำ คุณรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เก่งขนาดไหนไหมคะ? วันนี้คุณชายเล็กทานอาหารที่เธอทำจนหมด”