ชินจังไม่พูดอะไร
แป้งร่ำผู้หญิงคนนั้น เขาก็รู้จัก หล่อนมักแสดงละครเมื่ออยู่ต่อหน้าของเขา เมื่ออยู่ต่อหน้าแด๊ดดี้เป็นแบบหนึ่ง ลับหลังก็เป็นอีกอย่างหนึ่ง แต่ว่า เขาขี้เกียจที่จะไปวุ่นวายด้วย เลยไม่ได้บอกกับแด๊ดดี้มาโดยตลอด
ส่วนแด๊ดดี้นั้น เขายิ่งรู้จักนิสัยเป็นอย่างดี
อยู่บนเรือ ก็ใช่ว่าเขาจะไม่เคยเห็นท่าทีที่แด๊ดดี้มีต่อหม่ามี๊ แย่มากเลยล่ะ!
ด้วยเหตุนี้ชินจังเลยเห็นด้วยที่สองคนจะเปลี่ยนกันกลับมาทันที หลังจากที่วางสาย เขาทำตามที่อิคคิวบอก หลังจากหลอกน้องสาวว่าจะไปซื้อขนมอร่อย ๆ มาให้ เขาก็ได้ไปจากห้องเช่าแห่งนี้ จากนั่นก็เรียกแท็กซี่ ไปที่เรืองรอง
ไม่กี่นาหลังจากนั้น ภายในเรืองรองตึกวังฬาหนึ่ง ชินจังได้แอบเข้าไปในห้องของตัวเอง สองแฝดที่ไม่เคยพบหน้ากันตั้งแต่เกิดมา ในที่สุดก็ได้พบหน้ากันแล้วจริง ๆ
“ที่แท้พวกเราหน้าตาเหมือนกันมากจริง ๆ ด้วย!”
ที่คือประโยคแรก ที่อิคคิวได้อุทานออกมาหลังจากที่ได้พบ
ชินจังเองก็เห็นเช่นนั้นด้วย แต่ว่า เขายังไม่ทันจะได้พูดอะไร พี่น้องที่มีนิสัยร่าเริงอบอุ่นคนนี้ ก็ได้อ้าแขนเล็ก ๆ ทั้งสองข้างออก ให้อ้อมกอดอันอบอุ่นกับเขา
ชินจัง: “......”
นี่เป็นความรู้สึกที่แปลกมาก ๆ เพียงแค่ชั่ววินาทีนั้น เขาก็รู้สึกว่ามีความอบอุ่นบางอย่างเกิดขึ้นมาในหัวใจ
“เอาล่ะ ฉันต้องไปแล้ว หม่ามี๊คงใกล้จะกลับมาแล้ว ฉันต้องรีบกลับไป” กอดอยู่สักพัก อิคคิวกังวลว่าเด็กทั้งสองต่างอยู่ที่นี่ จะถูกคนพบเข้า ดังนั้นจึงเตรียมที่จะจากไป
เมื่อชินจังได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกหดหู่ขึ้นมาทันที: “งั้น......พวกเราจะได้เจอกันตอนไหนอีก? แล้วก็......หม่ามี๊จะมาที่นี่อีกหรือเปล่า?”
เขาได้ฟังอิคคิวเล่าถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ฟังแล้วรุนแรงแบบนั้น เขากลัวว่าหม่ามี๊จะไม่มาที่นี่อีกแล้ว
ทว่าอิคคิวกลับได้ตบไหล่ของเขาเบา ๆ : “ไม่หรอก หม่ามี๊รักนายมาก ๆ เลยล่ะ หม่ามี๊จะไม่ทิ้งนายเอาไวโดยไม่สนใจ จะต้องมาหานายอีกแน่ นายแค่เพียงต้องจำเอาไว้ว่า ตอนที่หม่ามี๊มา อย่าให้แด๊ดดี้เน่ารักแกหม่ามี๊อีก รู้หรือยัง?”
ชินจังรีบพยักหน้าทันที: “ฉันจะไม่ให้หม่ามี้ถูกรังแกอีกแน่!”
จากนั้นสองพี่น้องก็แยกกัน
ทันทีที่แยกจากกัน แสนรักที่อยู่ด้านล่างก็ขึ้นมา ก่อนหน้านี้ไม่นานหลังจากที่เส้นหมี่ผู้หญิงบ้านั้นจากไป ลูกชายก็ได้โมโหใส่เขาอย่างแรง เป็นครั้งแรกที่ลูกชายชี้หน้าบากกับเขาว่า เกลียดเขา ไม่อยากจะเห็นหน้าเขาอีก!
จากนั้นก็วิ่งขึ้นมาหลบอยู่ที่ชั้นบน
แสนรักขมวดคิ้ว หลังจากที่ขึ้นมา ก็ครุ่นคิดอยู่สักพัก ถึงได้เคาะประตูอยู่ด้านนอก: “ชินจัง แด๊ดดี้เอง เปิดประตู แด๊ดดี้จะเข้าไปคุยกับลูก”
เมื่อชินจังที่อยู่ในห้องได้ยิน ก็กอดหมอนวิ่งไปนอนลงบนเตียงทันที
เขาไม่อยากสนใจแด๊ดดี้ ไม่อยากเลยสักนิด ถ้าหากที่อิคคิวพูดเป็นความจริง งั้นแด๊ดดี้ก็ทำเกินไปแล้ว เพื่อผู้หญิงแบบนี้ แด๊ดดี้ไปรังแกหม่ามี๊แบบนั้นได้ยังไง?
ชินจังมุดหัวของตัวเองลงไปใต้หมอน
“ชินจัง?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก