ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 446

“คุณแสนรัก คุณไม่ต้องกังวล อาการของเธอเป็นปกติ เพราะหลังจากที่หลอดเลือดคลายตัว เลือดก็เริ่มวิ่ง เมื่อไปถึงส่วนที่เหลือที่ยังอุดตันอยู่ ไม่สามารถผ่านเข้าไปได้ มันก็จะทำให้เธอเจ็บปวดโดยธรรมชาติ”

“แล้วไงต่อ”

“ดังนั้นเราจึงต้องรีบทำการผ่าตัดครั้งที่สอง”

หมอผมบลอนด์ให้แผนสุดท้ายแก่เขา

ผ่าตัดไม่หยุด ปวดเส้นเลือดไม่หยุด กลัวแค่ว่าถ้าคราวหน้าเธอฟื้นขึ้นมาอีก เธอจะเจ็บเหมือนลอกเนื้อลอกหนังออก

แสนรักไม่ได้พูดอะไรอีก

มีเพียงดวงตาคู่นั้นที่มองลงมาที่หญิงสาวบนเตียงที่แสดงถึงความเจ็บปวด พวกเขาอยากรับความเจ็บปวดแทนเธอ และทนทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดเหล่านี้แทนเธอ

จะพูดขอโทษไปทำไม

ที่จริงเธอได้ตอบแทนเขาด้วยรอยแผลเป็น และความยากลำบากของเธอตั้งแต่อายุ 18 ปีแล้ว

แสนรักละทิ้งบริษัท และมุ่งไปที่เส้นหมี่ซึ่งทำการรักษาอยู่ในโรงพยาบาล

ยี่สิบวันต่อมา เส้นหมี่ซึ่งอยู่ในห้องผ่าตัดมาแล้วสี่ครั้ง หลังถูกทรมานอย่างเจ็บปวดนับไม่ถ้วน ในที่สุดดวงตาของเธอก็กำลังจะสว่างขึ้น

แสนรักมีความสุขมาก

แต่ในขณะเดียวกันก็มีข่าวร้ายจากบริษัทเป็นอย่างมาก

”แสนรัก อรรตพลเปลี่ยนฝั่ง”

“อะไรนะ อรรตพลหรอ” แสนรักประหลาดใจ เพราะในความคิดของเขา ทุกคนสามารถทรยศเขาได้ แต่ตระกูลลัดดาวัลย์ไม่ทำแน่

ตระกูลลัดดาวัลย์เป็นคนรักษาเขาในตอนนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างอรรตพลกับคุณท่านของเขานั้นดีมาก ราวกับมิตรภาพระหว่างวัยต่างๆ

ทำไมจู่ๆก็เปลี่ยนฝั่ง

“เพราะแครอทฆ่าตัวตาย หลังจากที่คุณยกเลิกงานแต่งงาน เธอจึงกลับบ้านโดยไม่ได้กินหรือดื่ม ไม่นานหลังจากนั้น เธอก็กลับไปสวิตเซอร์แลนด์เพียงลำพัง และกินยานอนหลับในขณะที่พวกนายกำลังทำการรักษาอยู่ที่โรงพยาบาล ถ้าไม่ใช่เพราะคนรับใช้ที่บ้านเห็น เธอคงตายไปแล้วจริงๆ”

“...”

ราวกับฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ แสนรักยืนถือโทรศัพท์อยู่ตรงนั้น ไม่สามารถพูดอะไรได้เป็นเวลานาน

แครอทคิดสั้น ทำให้เขาประหลาดใจมาก

เธอประมาทมาตลอด ไม่เคยสนใจความรู้สึกระหว่างผู้ชายและผู้หญิงไม่ใช่หรอ ในสายตาเธอ มีแต่ฉีดยา ยา วิชาการ...

ทำไมถึงฆ่าตัวตายในทันใดสำหรับสิ่งนั้น

แสนรักไม่สามารถเข้าใจได้

แต่เรื่องนี้ เขาไม่คิดแล้ว สิ่งที่เขาต้องการจะจัดการอย่างเร่งด่วนคือหายนะที่หลัวอรรตพลนำมาให้เขา หลังจากที่เขาหักหลังเขา

“สถานการณ์ในบริษัทตอนนี้เป็นยังไงบ้าง”

“ภายใต้แรงกดดันของพ่อ เรื่องราวของนายยังไม่ถูกเผยแพร่ แต่คณะกรรมการของบริษัทบอกว่าถ้านายไม่โดนปลด พวกเขาจะไม่ยอมประนีประนอม”

“ปลดฉันหรอ”

เมื่อแสนรักได้ยินคำนี้ เขาก็รู้สึกราวกับว่าได้ยินเรื่องตลก

“แล้วจุดประสงค์ของทั้งหมดคือการทำให้ฉันก้าวลงจากตำแหน่ง”

“……ใช่”