ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 514

เขาทนลมหายใจที่มีแต่ฝุ่นนี้ไม่ได้ ปิดปากและจมูกของตัวเอง และก็มองไปชั้นบนอีกครั้ง จากนั้นจะลงไป

แต่ตอนที่เขากันกลับนั้นเอง จู่ๆ เขาก็เห็นเหมือนตรงพื้นดูผิดปกติไป

ของที่ถูกเก็บไว้เฉยๆ นานๆ ตัวตู้กับพื้นควรจะมีแต่ฝุ่นไม่ใช่หรือ เกี่ยวกันไหม？ทำไมพื้นถึงมีฝุ่นหนาๆ？

แต่ว่า ขาตู้ ทำไมสะอาดขนาดนี้？

เขาตกอยู่ในความคิด

แป๊บหนึ่ง หลังจากดวงตาสีดำที่ดูคมกริบน่ากลัวของเขาหรี่ลง เขาก็ปล่อยมือที่ปิดปากและจมูกของตัวเอง ยื่นมือออกแรงขยับตู้นี้

อย่างที่คิดไว้เลย ใต้ตู้นี้ไม่มีฝุ่น

มันเหมือนจงใจสร้างภาพลวงตาขึ้นมา ดูจากภายนอก บนพื้นผิวตู้นี้แม้กระทั่งพื้นก็มีแต่ฝุ่น แต่หลังจากผลักออกไป ด้านล่างก็เหมือนกับขาตู้

สะอาดหมดเลย

หมายความว่า ตู้นี้ ไม่ได้วางอยู่ตรงนี้นานแล้ว

แล้วตู้อื่นๆล่ะ？

จู่ๆ ชายคนนี้ก็เงยหน้ามองไปยังตู้อื่นๆ ตรงชั้นสอง จากนั้นก็ลงมือ

สุดท้าย หลังจากเขาขยับตู้พวกนั้นออกไป เขาก็เห็นภาพเหมือนกับตู้ใบแรกอีกครั้ง

และที่น่าตกใจที่สุดคือ ตรงผนังที่อยู่ตรงข้ามหน้าต่าง ตอนที่เขาขยับตู้สองใบนั้นออก เขาก็เห็นรอยอีกสองรอยที่ดูเหมือนจะวางไว้ตรงนี้นานมากแล้วตรงด้านล่างอย่างชัดเจน

ดังนั้น แสงดาวไม่ได้หลอกเขาจริงๆ？

งั้นด้านบนซ่อนอะไรอยู่กันแน่？ทำไมเธอถึงบอกว่ามีผี？

และก็ ทำไมตอนนี้ถึงโดนคนทำให้เป็นภาพลวงตาเพื่อมาปกปิดอีกแล้ว？เกิดอะไรขึ้นกันแน่？

เครื่องหมายคำถามวนไปมาอยู่ในหัวของชายคนนี้ ทำให้เขาอยากรู้คำตอบไม่ไหว

“แสงดาว！”

“อ๋า？”

แสงดาวที่กำลังเล่นโคลนอยู่ที่ชั้นล่าง และรอน้องชายอย่างอดทน ก็เงยหน้าขึ้นมามองน้องชายอย่างงุนงง

“เธอไปเรียกพี่ชายใหญ่ฝ่ายพ่อมาหน่อย”

“โอเค”แสงดาวที่กลายเป็นคนเชื่อฟังแล้ว โยนโคลนในมือทิ้งทันที แล้วก้าวเท้าออกไปทำตามที่น้องชายสั่ง

ไม่กี่นาทีถัดมา ธวัชก็มา

“รัก เกิดอะไรขึ้น？”

“พี่ พี่ขึ้นมาดูหน่อย บนนี้เหมือนจะมีปัญหา”แสนรักโบกมือจากชั้นบน ให้เขารีบขึ้นไป

สถานการณ์แบบนี้ในตอนนี้ คุณท่านไม่อยู่ กาโร่ก็ตายแล้ว เขาหาใครไม่ได้ ก็ได้แต่หาพี่ชายใหญ่ฝ่ายพ่อที่ปกติอยู่ในคฤหาสน์ มาช่วยดูแลเรื่องงานบ้าน

ธวัชขึ้นมาข้างบน

จริงด้วย หลังจากเขาเห็นฉากนี้ ก็ตกใจมาก

แต่ว่า น่าเสียดายเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น？

“ที่นี่ ฉันไม่เคยมา นายก็รู้ หอบรรพบุรุษตระกูลหิรัญชา มีแค่สมาชิกในครอบครัวเท่านั้นที่เข้ามาได้ ดังนั้น ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น”