ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 554

เส้นหมี่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แต่ไม่นานเธอก็เปลี่ยนเป็นกลัวมากขึ้น

เพราะคราวนี้สิ่งที่พ่อของเธอพูดเกี่ยวกับตระกูลเทวเทพนัเนยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีก พวกเขาจะทำอย่างไรถ้ารู้ว่าแสนรักเป็นเด็กที่พวกเขาพยายามจะฆ่าในเวลานั้น

ได้ยินมาว่าตระกูลราชวงศ์ห้ามมีมลทินใช่ไหม

สำหรับแสนรักภูมิหลังดังกล่าวนั้นแย่มากแล้ว หากตระกูลเทวเทพไม่รับเขา สถานการณ์ก็จะยิ่งแย่ลงไปอีก

เส้นหมี่กำลังจะบ้า

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น...

"ฮัลโหล"

"เส้นหมี่ สองวันนี้เธอมีความสุขมากใช่มั้ย มีความสุขที่ได้กลับมาเป็นตระกูลหิรัญชา และเป็นสะใภ้ตระกูลหิรัญชา ดีใจมากหรือเปล่า"

เสียงเหมือนงูพิษดังมาจากลำโพง เธอตกใจมากจนเกือบจะขว้างโทรศัพท์

เนติ!!

ช่างพูดได้น่าขยะแขยง น่าขยะแขยงมากผู้หญิงคนนี้ แถมดันโทรมาตอนหัวเลี้ยวหัวต่อ

เส้นหมี่ตัวสั่นไปทั้งตัว "คุณ... คุณรู้จักเบอร์โทรศัพท์ของฉันได้ยังไง คุณอยากทำอะไร"

เนติยิ้มอย่างสดใส "มันไม่ง่ายเลยที่จะได้เบอร์โทรศัพท์ของเธอ อย่ากังวลไปเลยสาวน้อย ฉันจะไม่ทำกับเธอแบบนั้น ฉันแค่อยากโทรมาขอความช่วยเหลือ"

"คุณพูดว่าอะไรนะ ขอความช่วยเหลือ"

"ใช่ ขอความช่วยเหลือ รู้ไหม เธอมีความสุขและได้รับทุกอย่าง แต่ลูกชายของฉันยังถูกเธออุ้มอยู่ สามีของเธอจะไม่ยอมให้เขากลับมา และบอกว่าเขาจะฆ่าเขา จะทำยังไงดีเส้นหมี่"

ประโยคสุดท้าย เสียงสุดท้ายของหญิงคนนั้นราวกับแมงป่อง เจาะเข้าหูของเส้นหมี่ ทำให้เธอสั่นอย่างรุนแรง!

ผู้หญิงคนนี้เธอหมายความว่ายังไง

เธอพยายามที่จะแบล็กเมล์เธอ ขู่จะปล่อยความลับแลกกับลูกชายของเธอ

นิ้วของเส้นหมี่ลั่นดังกร๊อล "ทำยังไงหรอ เขาฆ่าคุณท่าน เขาควรจะยอมจำนนไม่ใช่หรอ"

เนติส่ายหัว "ไม่ มันไม่เกี่ยวอะไรกับเขา ฉันทำทุกอย่าง และคนที่ฉันใช้ก็ถูกฆ่าโดยชายผู้เป็นอมตะคนนั้นแล้ว กาโร่รู้จักไหม เขาฆ่านากาจิมะไปแล้ว"

"..."

"แถมถ้าให้ถอยอีกเป็นหมื่นก้าว ฉันก็จะบอกว่า แม้ว่าเขาจะฆ่าใครซักคน ฉันก็ไม่ต้องการให้เขาอยู่ที่นั่น ดังนั้นเธอต้องช่วยฉันเอาเขากลับมาอย่างเชื่อฟัง"

"!!!"

เส้นหมี่กำลังจะวางสายโทรศัพท์แล้วจริงๆ

เพราะเธอกลัวว่าถ้าเธอฟังมัน เธอจะคำรามอย่างควบคุมไม่ได้ แล้วทุกคนในบ้านจะรู้ รวมทั้งพ่อของเธอด้วย

เส้นหมี่จับผมของเธอ และหลังจากนั้นไม่นานเธอก็บังคับตัวเองให้สงบลง

"คุณป่วยหรือเปล่า ฉันจะทำสิ่งนี้ให้คุณได้ยังไง"

"ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่สนใจ มันเป็นเรื่องของเธอ ถ้าเธอทำไม่ได้ ฉันก็จะเปิดเผยข้อเท็จจริงว่าผู้ชายของเธอเป็นลูกนอกกฎหมาย ในเวลานั้นเดาสิว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นยังไง"

ผู้หญิงคนนี้เตือนเธออีกครั้งเหมือนงูพิษ

เส้นหมี่ปิดตาของเธอลง!

ในที่สุดเธอก็ตัดสายอย่างไร้ความปราณี

ไม่ เธอจะไม่ทำอย่างนั้น พวกเขาที่ทำชั่วควรถูกลงโทษทั้งหมด

นอกจากนี้แสนรักยังควบคุมตัวเองด้วย เธอไม่สามารถทำอะไรกับมันได้ ไม่เช่นนั้นเขาจะต้องโกรธมาก โกรธมากแน่ๆ

แต่ถ้าเธอไม่ทำจะเป็นอย่างไร ถ้าผู้หญิงสารเลวนั่นเผยแพร่ข่าวออกไปจริงๆ

เมื่อถึงเวลานั้นแสนรักจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์!

เส้นหมี่สิ้นหวัง...

——

เมื่อแสนรักมาทานอาหารเที่ยงที่คฤหาสน์วชิรนันท์ เขาไม่เห็นยัยโง่ของเขา

"เธอออกไปหลังจากรับสาย น่าจะเป็นเรื่องเอสเอฟ" ดิลกอธิบายง่ายๆอย่างไม่สนใจ

เอสเอๆของตระกูลวชิรนันท์ได้รับการติดตามโดยเส้นหมี่เมื่อเร็วๆนี้

แสนรักไม่สงสัยอะไรอีกต่อไป เขานั่งลงและรับประทานอาหารกลางวันเบาๆกับพ่อตา

ในตอนบ่าย ในที่สุดเส้นหมี่ก็กลับมา

แต่เธอไม่ได้อยู่ต่อที่คฤหาสน์วชิรนันท์ หลังจากไปรับลูกๆแล้ว เธอพูดก็เพียงว่าตระกูลหิรัญชาเร่งเธอกลับไปทำอาหาร ดังนั้นเธอจึงพาลูกๆกลับไป

คืนนั้นหลังจากที่แสนรักกลับมาในที่สุดเขาก็เห็นผู้หญิงคนนี้

"พี่อยากดื่มไวน์แดงไหมคะ"

"ไวน์หรอ"

แสนรักนั่งที่โต๊ะอาหารมองดูหญิงสาวที่ตื่นเต้น ทันใดนั้นก็ดึงกล่องออกมาจากพื้น และดึงขวดไวน์แดงออกมา

แสงดาวที่อยู่ข้างๆเมื่อเห็นมัน ดวงตาของเธอจ้องมองมาเหมือนสัตว์ประหลาด "เธอดื่มเป็นหรอ คุณได้สิ่งนี้มาจากไหน"

เส้นหมี่ถือไวน์และชำเลืองมองเธอด้วยรอยยิ้ม

"ที่ๆคุณอยู่ไง คุณไม่ได้บอกว่าคุณมีของดีอยู่ที่นั่นเหรอ ฉันไปที่นั่นมาวันนี้ และเห็นขวดไวน์นี้ ฉันไม่เคยเห็นแบรนด์นี้มาก่อนเลย เลยหยิบมาชิม"

แสงดาว "..."

บัดซบ เธอสนิทกับเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ถึงเข้าไปในบ้านของเธอโดยไม่ได้รับอนุญาต

แต่ในเมื่อเธอนำมันมาแล้ว พวกเขาทั้งสามจึงดื่มด้วยกัน

แสนรักเดิมเป็นนักธุรกิจดังนั้นการดื่มไวน์แดงบ้างก็ไม่เป็นไร

แต่ผู้หญิงสองคนดื่มไปดื่มมาก็มีเมาเล็กน้อย

"แสงดาว ฉัน...ถามคุณหน่อยว่าใครคือผู้ชายในรูปที่อยู่ในลิ้นชักในห้องของคุณ"

"เทพบุตร...ของฉัน"

ไม่มีใครคาดคิดว่าหัวหน้าปีศาจของตระกูลหิรัญชา ซึ่งครอบครองตระกูลหิรัญชามาเป็นเวลา 30 ปีจะกอดขวดไวน์กัดริมฝีปากของเธอเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็กแรกแย้มแบบนี้

แสนรัก "..."

สักพักหางก็โผล่ออกมา