ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 69
สรุปบท บทที่ 69 เขาถอยก้าวหนึ่ง: ยัยหมอวายร้ายที่รัก
บทที่ 69 เขาถอยก้าวหนึ่ง – ตอนที่ต้องอ่านของ ยัยหมอวายร้ายที่รัก
ตอนนี้ของ ยัยหมอวายร้ายที่รัก โดย เมียวเมียว ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนซ์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 69 เขาถอยก้าวหนึ่ง จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
แต่น่าเสียดาย เพราะธนาตย์ไม่ได้สนใจในเรื่องนี้อัครนันท์แพทย์แผนจีนที่เคยยิ่งใหญ่ในอดีต พอตกมาอยู่ที่เขาก็จึงค่อยๆทรุดโทรมไป หากไม่ใช่เพราะภรรยาของเขาสาธินีคอยดูแลอยู่ ไม่รู้ว่าป่านนี้จะมีสภาพยังไง
แสนรักไม่ได้หาเรื่องให้ลำบากใจอีก จดจ่อกับการรอให้หญิงสาวฝังเข็มให้ตัวเอง
“อื้อ……”
เป็นไปตามคาด ไม่ถึงสองวินาที ที่เหนือศีรษะก็รู้สึกเสียวซ่านขึ้นมาทันที อาการชาวาบแพร่ซ่านไปทั่วใต้หนังศีรษะของเขา
เส้นหมี่เหลือบมองลงมาที่เขาอย่างเฉยชา“อดทนไว้！”
แสนรัก“……”
ผู้หญิงน่ารำคาญ เขาไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะไม่ทน
ฝังไปหลายเข็มติดต่อกัน ในที่สุด ศีรษะของแสนรักที่ปวดมาทั้งวัน ก็คลายลงได้มาก
พอคลายลง อารมณ์เขาก็ดีขึ้น ก็จึงเริ่มถามขึ้นมาอีกครั้ง“ นอกจากทำสิ่งนี้แล้วที่ต่างประเทศ คุณยังทำอะไรอีก ? ผมหมายถึงเรื่องการศึกษา”
“การศึกษา？”เมื่อเส้นหมี่ได้ยินดังนี้ มุมปากก็ยิ่งเย้ยหยัน“ประธานแสนรัก ฉันไปต่างประเทศเพื่อเอาชีวิตรอด ไม่ได้ไปเที่ยว และไม่มีเวลาไปร่ำเรียนหนังสืออะไรทั้งนั้น”
“งั้นก็หมายความว่า หลังจากที่คุณสอบไม่ผ่านที่นี่ ไปที่อื่น ก็ไม่ได้เข้าเรียนที่ไหนอีกเลย ？”
“ใช่ ฉันไม่ได้เรียน ความรู้ฉันน้อยมาก เป็นแค่เด็กจบมัธยมปลาย เป็นยังไง ? ประธานแสนรัก ตอนนี้คุณคงรู้สึกเสียใจมากใช่ไหมที่ให้ฉันมาทำการรักษาคุณ ? ให้ฉันเข้ามาเหยียบในบ้านที่สูงศักดิ์นี้ของคุณ？”
ในที่สุดเส้นหมี่ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอวางเข็มในมือลง น้ำเสียงแปรเปลี่ยนเป็นแหลมคม ราวกับหนามตามร่างกายถูกสะกิดขึ้นมาอีกครั้ง
ในช่วงห้าปีที่ผ่านมานี้ เธอไม่ได้ไปร่ำเรียนอ่านเขียนอะไรมาเลย
เธอแทบไม่มีเวลา ทารกน้อยสองคนที่ต้องคอยให้อาหาร เธอพาพวกเขาไปยังดินแดนที่ไม่คุ้นเคย เธอต้องเอาชีวิตรอด และต้องเลี้ยงดูพวกเขา จะเอาเวลาที่ไหนไปเรียนหนังสือ?
ผู้ชายคนนี้ไม่มีวันรู้ ว่าตลอดห้าปี เธอต้องลำบากมากแค่ไหน และผ่านช่วงนั้นมาได้ยังไง? !
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนั้นที่เธอไม่เรียนต่อ ไม่ใช่ว่าเธอสอบไม่ผ่าน !
แต่เพราะเธอต้องแต่งงานกับเขา จึงฉีกใบเรียกตัวนั้นทิ้งแล้วปิดบังเรื่องนี้กับทุกคน นั่นมันใบเรียกตัวของคณะเศรษฐศาสตร์มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองYเชียวนะ แล้วยังเป็นสิทธิ์โควตาของนักเรียนเรียนดีด้วย
เส้นหมี่รู้สึกแค้นเคืองจนเข็มในมือ ถึงกับบิดงอ
แสนรักไม่คิดว่าเธอจะสุดโต่งขนาดนี้ เขาก็แค่อยากจะยืนยันอะไรบางอย่างเท่านั้น จึงถามออกไป แล้วเธอจะต้องโกรธขนาดนี้ทำไม? เธอสอบไม่ผ่าน จะโทษเขาหรือไง?
บ้าไปแล้ว！
ใบหน้าที่หล่อเหลาของแสนรักมืดมน และแล้วก็ไม่ได้ถามอะไรต่ออีก
แต่ว่า ประโยคสุดท้าย ก็ยังฟังออกว่ามันเป็นเสียงที่เล็ดลอดออกจากไรฟัน
เส้นหมี่ยืนยันกับเขาในทันที“ ไม่มีปัญหา คุณวางใจได้ ฉันเป็นหมอ ฉันย่อมต้องรู้เรื่องพวกนี้อยู่แล้ว”
น้ำเสียงของเธอยังคงเย็นชาและสงบนิ่ง แต่ถ้าหากฟังดีๆ ก็จะสังเกตเห็น ว่ามันแตกต่างจากเมื่อครู่ คำพูดของเธอเมื่อครู่มีความเบื่อหน่ายและหงุดหงิด
แต่ตอนนี้ มันมีชีวิตชีวาและมีพลังอย่างเห็นได้ชัด
มุมปากแสนรักมีรอยยิ้มเยาะ ในที่สุดก็ผล็อยหลับไป
เส้นหมี่ชะงักไปชั่วขณะ คงเพราะเรื่องน่ายินดีนี้มาอย่างกะทันหันเกินไป ตลอดคืนนี้เธอรู้สึกหดหู่และสิ้นหวังอย่างมากและยังคงปรับสภาพอารมณ์ไม่ได้ในทันที
ผ่านไม่กว่าสิบวินาที “ตึง”เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินวนไปมารอบๆอย่างมีความสุข
“ชินชิน เยี่ยมไปเลย ！！หม่ามี๊จะได้พาลูกไปโรงเรียนอนุบาลแล้ว！！ฮ่าๆๆๆ……”
เธอหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข ตลอดทั้งวัน ในที่สุดใบหน้าของเธอก็มีรอยยิ้มให้เห็น แม้จะมีความเหนื่อยล้าอยู่บ้าง อีกทั้งใบหน้าก็ซีดเซียว แต่ว่า เธอก็ราวกับคนที่กำลังจะจมน้ำ แต่แล้วจู่ๆก็มีขอนไม้ท่อนหนึ่งลอยมาให้เธอได้เกาะเกี่ยว และมีชีวิตอีกครั้ง
ใช่ บางครั้ง ความสุขของคนเป็นแม่มันก็เรียบง่ายแบบนี้จริงๆ
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก