ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 26

ตอนที่ 26 วันพิเศษ

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป โรงภาพยนตร์ถูกปิดแล้ว ถ้าอยากจะเปิดใหม่อีกครั้งภายในระยะเวลาอันสั้นคงเป็นไปไม่ได้กระทั่งมีความเป็นไปได้สูงที่โรงภาพยนตร์แห่งนี้จะถูกทอดทิ้ง เดิมทีเปิดกิจการอยู่ที่นี่ก็ขาดทุนอยู่แล้ว ดังนั้นคงจะไม่เปิดใหม่อย่างเอิกเกริกอีกแน่นอน

เมื่อเป็นเช่นนี้ กลุ่มศูนย์การค้าแห่งนี้คงต้องประกาศเลิกกิจการอย่างแท้จริง

ช่วงนี้โจวเจ๋อไม่ได้ติดต่อหมอหลิน ทั้งสองฝ่ายต่างไม่รบกวนอย่างรู้ใจกัน ใช้ชีวิตของใครของมัน จะมีก็แต่พ่อตาแม่ยายที่โทรมาสองสามครั้ง ซักถามว่าโจวเจ๋อกล้าดีอย่างไรทำไมไม่กลับบ้าน

หลังจากนั้นโจวเจ๋อจึงบล็อกเบอร์โทรของพวกเขาไปเลย

ตอนนี้สิ่งที่น่าปวดหัวที่สุดคือ พ่อตาเป็นคนออกเงินเปิดร้านหนังสือแห่งนี้ กินข้าวของเขาปากจึงอ่อน ใช้เงินของเขามือจึงอ่อนตาม เพียงแต่โจวเจ๋อยังคิดไม่ออกว่าจะใช้วิธีไหนหาเงิน เพื่อให้ตัวเองได้เปิดร้านใหม่และเป็นอิสระอย่างแท้จริง

คงได้แต่พูดว่า ต้นทุนพื้นฐานที่สวีเล่อทิ้งไว้ให้ตัวเอง แย่มากเกินไป

ทว่ากลับมีสื่อสองสามแห่งเคยติดต่อตัวเอง โดยหวังว่าจะได้สัมภาษณ์โจวเจ๋อสำหรับการยืนหยัดในสิ่งที่ถูกต้องในครั้งนี้ และเพื่อประโคมข่าวพลังบวกแห่งยุคใหม่ แต่กลับถูกโจวเจ๋อปฏิเสธทั้งหมด

เขาไม่สนใจชื่อเสียงพวกนี้ ดังคำกล่าวว่าต้นไม้ใหญ่โดนลมโค่น ฐานะและบทบาทของตัวเอง สามารถทำให้ตัวเองเป็นคนมีชื่อเสียงได้จริง แต่ในทางกลับกันยิ่งแฝงไปด้วยอันตรายที่ไม่สามารถควบคุมได้

สำหรับสัปดาห์นี้ กิจการดำเนินไปอย่างเรียบเฉย ยอดขายของทุกวันไม่ถึงหนึ่งร้อย ต้นทุนค่าเช่าค่าน้ำค่าไฟก็ไม่พอ แต่โจวเจ๋อกลับไม่สนใจเท่าไร

สิ่งที่เขาสนใจก็คือ สวี่ชิงหล่างที่อยู่ข้างๆ ไม่เปิดร้านมาหนึ่งสัปดาห์แล้ว

โจวเจ๋อจ้างช่างสะเดาะกุญแจที่ไร้มโนสำนึกมาช่วยไขกุญแจ พอเข้าไปหาหนึ่งรอบ ก็ไม่เห็นสิ่งที่เป็นพวกน้ำบ๊วยห้องครัวภายในห้องถูกเก็บอย่างสะอาดเรียบร้อย เป็นระเบียบมาก

เป็นสิ่งที่น่าจนใจยิ่ง

ผู้ชายที่หน้าตาสะสวยและมีห้องชุดยี่สิบกว่าหลัง

ถ้าหากจู่ ๆ วันหนึ่งเขาเกิดรู้ซึ้งทางโลกและหมดอาลัยอาวรณ์ต่อทางโลกอยากจะออกไปเสาะหาความเป็นธรรมชาติ

คุณก็ยากที่จะตามหาเขา

และด้วยเหตุนี้ โจวเจ๋อจึงใช้ชีวิตหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาอย่างทรมาน

น้ำมันพริกแห้ง น้ำส้มสายชูหมัก ซีอิ๊วดำ

วิธีการทำน้ำส้มที่มีความเข้มข้นสูงก็ลองมาหมดแล้ว ถึงแม้จะสามารถทำให้ตัวเองกินอาหารพวกนี้ได้ แต่ก็ทำเอาตัวเองต้องทนทุกข์ทรมานเช่นกัน และผลลัพธ์ยังห่างไกลจากน้ำบ๊วยที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษของบ้านสวี่ชิงหล่างเสียอีก

ตกดึก โจวเจ๋อนิ่งยอง ๆ อยู่หน้าร้านหนังสือเพียงคนเดียวและคาบบุหรี่อยู่ในปาก พร้อมกับสายตาที่เหลือบมองร้านข้างๆ อยู่เป็นนิจ รู้สึกถึงความโดดเดี่ยวอ้างว้างของชีวิต

ข้างถนนหน้าร้าน มีธูปทรงกรวยสี่ห้าอันกำลังถูกเผาไหม้ คนของศูนย์การค้าเป็นคนจัดการ ตามประเพณีวันนี้เป็นวันต้อนรับเทพเจ้าแห่งโชคลาภ ถึงแม้รู้ทั้งรู้ว่าเทพเจ้าแห่งโชคลาภยากที่จะช่วยกู้ศูนย์การค้าให้กลับมา แต่สิ่งที่ควรปฏิบัติก็ยังต้องทำเหมือนเดิม

ถ้าหากมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นล่ะ

โจวเจ๋อมองกระจกที่อยู่ด้านหลังหรือด้านหน้าของตัวเองเป็นครั้งคราว

ผีร้ายผู้ชายชุดสูทสีดำตนนั้นกำลังพัฒนาให้สมบูรณ์แบบอย่างต่อเนื่อง คืนนี้เป็นเจ็ดวันแรกของเขา น่าจะได้เวลาอันสมควรแล้ว

การกลายร่างของผีร้าย เดิมทีเป็นความน่าจะเป็นที่น้อยมาก อีกอย่าง ผีร้ายทั่วไปมากสุดก็แค่ทำให้คุณเดินสะดุดหกล้ม กินข้าวแล้วกัดลิ้นตัวเองประมาณนี้ หากสามารถทำให้คุณเจ็บป่วยเล็กๆ น้อยๆ นอนให้น้ำเกลือสองสามวันนับว่าเป็นฝีมือที่ยอดเยี่ยมของผีร้าย

ผีร้ายที่คอยอาละวาดฆ่าคนที่เห็นอยู่ในภาพยนตร์พวกนั้น ในความเป็นจริงไม่สามารถเกิดขึ้นได้เลยด้วยซ้ำไม่อย่างนั้นโลกมนุษย์คงวุ่นวายโกลาหลไปนานแล้ว

แม้แต่โจวเจ๋อที่ยืมศพคืนชีพก็ยังต้องถ่อมตัวไม่ทำตัวเป็นจุดสนใจ

ดังนั้นเศษสวะที่ไม่มีแม้แต่กายเนื้อก็ยังกล้าทำเป็นอวดเก่งหรือ

สัปดาห์นี้ หากมีเวลาว่างโจวเจ๋อก็จะอ่านหนังสือ นั่งเหม่อ ตัดเล็บ จากนั้นก็คอยมองการกลายร่างของผีร้ายที่อยู่ข้างหลังว่าชัดเจนมากน้อยแค่ไหน

และมีความรู้สึกเหมือน…กำลังฟูมฟักบางอย่าง เหมือนได้สัมผัสความรักของพ่อดุจดังขุนเขา

พ่อรักลูก

พ่อรอเจ้าเติบใหญ่

โจวเจ๋อสามารถสัมผัสอารมณ์ความรู้สึกที่อยู่ข้างหลังได้อย่างชัดเจน เขาแค้นที่สุดไม่ใช่เพราะเหตุเพลิงไหม้ แต่เป็นตัวเอง เขาโกรธแค้น เขาเดือดดาล เขาคาดหวัง เขาเฝ้ารอ

หรือบางที ในสายตาของเขาเจ็ดวันแรกในคืนนี้ ก็คือช่วงเวลาแก้แค้นของเขา

ดังนั้นจึงน่าสนใจ

โจวเจ๋อเขี่ยบุหรี่ที่อยู่ในมือ หลังจากรอให้เขากลายร่างแล้ว โจวเจ๋อจะสั่งสอนเขาให้เป็นบทเรียน

เรื่องช่วยชีวิตคน โจวเจ๋อไม่รู้สึกว่าตัวเองทำผิด เขาเองรู้สึกว่าผู้ชายชุดสูทก็ไม่มีความผิดที่เกลียดแค้นตัวเอง

เมื่อก่อน โจวเจ๋อเคยเรื่องคล้ายกันแบบนี้ คนหนึ่งจมน้ำ มีคนลงไปช่วยชีวิต ผลปรากฏว่าคนที่ลงไปช่วยกลับถูกคนที่กำลังจมน้ำรัดคอแน่นจนตาย จากนั้นก็จมน้ำลงไปด้วยกัน

โดยทั่วไปแล้ว การลงไปช่วยคนจมน้ำ คุณต้องเข้าไปกอดเขาจากด้านหลังแล้วค่อยช่วยเหลือ ถ้าหากเข้าไปช่วยจากด้านหน้า จะถูกคนที่กำลังจมน้ำจับแน่นเหมือนฟางเส้นสุดท้ายได้อย่างง่ายดาย

แน่นอนว่าสามารถเข้าใจได้

แต่ความเข้าใจไม่ใช่เหตุผลที่โจวเจ๋อจะอนุญาตให้ผู้ชายชุดสูทมาอาละวาดในร้านหนังสือของตัวเองอย่างกำเริบเสิบสาน

ตอนกลางวัน โจวเจ๋อสั่งอาหารดิลิเวอรีหนึ่งชุด แล้วจึงพูดคุยกับเด็กหนุ่มส่งอาหารสองสามประโยค และได้ทราบภายหลังว่าเด็กหนุ่มส่งอาหารที่เข้าไปช่วยคนคนนั้นช่วงนี้ดังมาก ไม่เพียงแต่ได้ร่วมกิจกรรมมอบรางวัลต่างๆเท่านั้นแต่ยังได้รับคำชมและการตบรางวัลจากภายในบริษัทอีกด้วย ตอนนี้ได้ฉายาว่า…‘หนุ่มส่งอาหารที่หล่อที่สุด’ ตอนนี้เขายังส่งอาหารเหมือนเดิม แล้วก็ไลฟ์สดไปพร้อมกับส่งอาหาร ได้รับความนิยมสูงมาก

โจวเจ๋อกินข้าวพร้อมกับดื่มน้ำส้มสายชูหมักและปัดหน้าจอดูเวยป๋อ ในช่องค้นหายอดฮิตมีเด็กหนุ่มส่งอาหารคนนั้นจริงๆ

เรื่องที่เกิดขึ้นจนถึงตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์แล้ว การจัดการตั้งแต่ต้นและการสรุปผล การพัฒนาและส่งเสริมพลังบวกจนถึงตอนนี้ กำลังเป็นหัวข้อในระดับที่ร้อนแรงและสูงที่สุด อิทธิพลของเรื่องนี้ไม่ได้มีต่อเมืองทงเฉิงเท่านั้น แต่ยังกระจายไปทั่วประเทศ

เวลาห้าทุ่ม โจวเจ๋อมองดูผู้ชายชุดสูทกลายร่างแข็งแกร่งมากขึ้นอย่างช้าๆ พร้อมกับดูภาพยนตร์ไปด้วย ชื่อภาพยนตร์คือ ‘คนซ่อนอำมหิต’ เป็นผลงานหลายปีก่อนของผู้กำกับหลินชาวเสียนที่มีชื่อเสียงมากในช่วงนี้ นำแสดงโดยอู๋เอี้ยนจู่และจางเจียฮุย