ตอนที่ 285 เลือดข้นกว่าน้ำ!
‘ครืด…ครืด…ครืด’
ใบหน้าของหญิงสาวถูไถเบาๆ บนประตูไม่หยุด กระทั่งมีน้ำลายไหลออกมา ชนิดที่อดทนรอไม่ไหวแทบปิดไม่มิดเลยทีเดียว
เธอหิวแล้วจริงๆ
นี่คล้ายกับสุนัขตัวใหญ่ที่เลี้ยงไว้ในบ้านเตรียมจะกินข้าว มันแทบทนรอไม่ไหวอยากจะกระโจนเข้าใส่คุณโดยตรง แต่ทำได้เพียงใช้อุ้งเล็บขุดตะกุยพื้นอยู่ตรงนั้น พยายามระงับอารมณ์ไว้
โจวเจ๋อเปิดก๊อกน้ำ สาดน้ำเย็นในนั้นใส่หน้าตัวเอง เขาต้องการสงบสติอารมณ์ลง โดยเฉพาะในเวลานี้ความสงบเป็นสิ่งที่สำคัญเป็นอย่างยิ่ง
ก่อนอื่น นี่ไม่น่าจะเป็นภาพลวงตาอะไรนั่นแล้ว แต่เพราะว่ามันไม่ใช่ภาพลวงตา ถึงได้รู้สึกน่ากลัวมากขึ้น และยิ่งทำให้เข้าใจยากขึ้นไปอีก แม้ว่าโจวเจ๋อจะเป็นยมทูต แต่การปรากฏสถานการณ์แบบนี้ขึ้นในโลกความจริง เขาก็ยังยากที่จะยอมรับได้
โดยเฉพาะที่พึ่งพาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาในตอนนี้ดันโผล่เข้าไปอยู่ในกระจกเสียแล้ว เขากำลังตะโกนอะไร เขากำลังด่ากราดอะไรอยู่ ตัวโจวเจ๋อเองก็ไม่ได้ยิน
หากโจวเจ๋อสามารถโพสต์ลงในโมเมนต์วีแชตได้ในตอนนี้ละก็ จะต้องเป็น ‘ผมคือโจวเจ๋อ ตอนนี้ผมตื่นตระหนกเหลือเกิน’
ยันต์ของนักพรตเฒ่าส่วนใหญ่ถูกเผาไปแล้ว เหลือเพียงน้อยนิดแล้ว
โจวเจ๋อปิดฝาชักโครกก่อนจะนั่งลงบนชักโครกแล้วหลับตาลงอย่างช้าๆ เขาต้องการความสงบ และต้องการสงบสติอารมณ์
หากไม่มีการช่วยเหลือของจิตสำนึกดวงนั้นแล้วเขาไม่สามารถใช้ชีวิตต่อไปได้ละก็ อย่างนั้นเขาจะทนอยู่ทำซากอะไร รอให้คนผู้นั้นตื่นขึ้นมาแล้วส่งต่องานไปตรงๆ ก็สิ้นเรื่อง
ที่พึ่งที่น่าเชื่อถือที่สุดของมนุษย์ ก็คือตัวเอง
‘ฮู่ว…ฮู่ว…’
สูดหายใจเข้าลึกและสงบอารมณ์ภายในใจ
เพราะว่าหลับตาอยู่ ดังนั้นโจวเจ๋อจึงไม่เห็นว่าคนผู้นั้นที่อยู่ในกระจกหลังจากมองเห็นโจวเจ๋อนั่งลงอย่างสงบนิ่งในเวลานี้ เขาก็ค่อยๆ หยุดดิ้นรน หยุดคำรามและสาปแช่งแล้ว และเริ่มหันไปยืนอย่างสงบนิ่งเช่นกัน
ยังมีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังรอกินอาหารอยู่ที่ด้านนอก เถ้าแก่โจวกลับไม่รู้ว่าหญิงสาวที่อยู่ด้านนอกนนั้นเป็นปีศาจกระดูกขาว ที่เหมือนผีแต่ไม่ใช่ผี เหมือนปีศาจแต่ไม่ใช่ปีศาจ เป็นตัวตนที่มีความขัดแย้งกันอยู่
เธอเป็นสิ่งที่เกิดมาท่ามกลางความประหลาด
‘โครม!’
ยันต์ส่วนสุดท้ายไหม้จนหมดกลายเป็นขี้เถ้าไปแล้ว และในเวลาเดียวกันนี้ ประตูก็ถูกผลักออก หญิงสาวพุ่งเข้ามาพร้อมกับมีดที่อยู่ในมือทั้งสองข้าง
โจวเจ๋อลืมตาขึ้นทันที และชุดเกราะซามูไรก็ปรากฏขึ้นบนตัวเขา
เหตุผลที่ไม่อัญเชิญชุดเกราะมาก่อนหน้านี้ เป็นเพราะว่าเขามั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเองยามที่จิตสำนึกดวงนั้นถูกปลุกให้ตื่นขึ้นและเข้าสู่สภาวะผีดิบ ว่าสามารถฆ่าทำลายล้างทุกสิ่งได้ภายในไม่กี่วินาที
แต่ตอนนี้ เขาจำเป็นต้องเอาพละกำลังของตัวเองออกมาใช้อย่างสุดความสามารถและแสดงออกมาอย่างเต็มที่
‘เคร้ง! เคร้ง!’
มีดฟันกระแทกลงบนชุดเกราะอย่างบ้าคลั่ง แรงกระแทกที่น่ากลัวนั้นทำให้โจวเจ๋อเกือบจะล้มลงบนพื้น และยังมีรอยบุบที่น่ากลัวปรากฏขึ้นบนชุดเกราะอีกต่างหาก มีเพียงสวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่าหญิงสาวคนนี้มีพละกำลังแข็งแกร่งแค่ไหน!
แม้ว่าจะเป็นมีดทำครัวธรรมดาก็ตาม แต่หลังจากถูกเธอเหวี่ยงลงมา คาดว่าคงจะสามารถฆ่าวัวให้ตายได้ในครั้งเดียว
‘หมับ!’
เล็บของโจวเจ๋อคว้าหมับเข้าที่ข้อมือของอีกฝ่าย จากนั้นเอียงตัวออกไปด้านข้างอย่างรวดเร็วและผลักไปข้างหน้า หญิงสาวถูกโจวเจ๋อผลักออกไปอีกด้านหนึ่ง
ใบหน้าและหน้าอกของหญิงสาวแนบอยู่บนกระเบื้องผนังห้องน้ำและดิ้นไปดิ้นมาไม่หยุด ก่อนหน้านี้เสื้อผ้าบนร่างกายของเธอก็ปริขาดบ้างแล้ว แต่ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นชายหนุ่มธรรมดาคนไหนก็ไม่มีทางชื่นชม ‘ความงดงาม’ แบบนี้ลง
หลายๆ คนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า การจะชื่นชมคนคนหนึ่งจะต้องมองที่ภายในของเขาหรือเธอ ไม่ใช่มองกันที่เปลือกนอก แต่เมื่อฉีกผิวหนังที่อาบเลือดออกและมองลึกเข้าไปข้างในจริงๆ คุณจะรู้สึกว่ามองผิวหนังและเปลือกนอกเถอะ!
“เริ่มกินได้!”
หญิงสาวใช้แขนทั้งสองข้างยันผนังและดันกลับ กระเบื้องบนผนังเริ่มร้าวออก คล้ายกับใยแมงมุมที่แผ่ขยายออกไปอย่างต่อเนื่อง
เล็บมือซ้ายของโจวเจ๋อกลายเป็นเคียวแทงเข้าไปที่บั้นเอวของหญิงสาวทันที หญิงสาวไม่เจ็บปวดและยิ่งไม่ส่งเสียงกรีดร้องแต่อย่างใด กระทั่งยังหันหน้ากลับไปมองโจวเจ๋อและน้ำลายไหลยืดต่อไป ราวกับจะบอกว่า คุณซนจังเลย!
“ลงไป!”
โจวเจ๋อใช้แรงทั้งหมดกดลงไป กระทั่งรวมน้ำหนักร่างกายของเขาลงไปด้วย ร่างกายส่วนบนของหญิงสาวถูกบังคับกดลงไป ส่วนใบหน้าที่มีเนื้อเหลืออยู่น้อยนิดก็ยิ่งถูกโจวเจ๋อกดมุดลงไปในชักโครก
หญิงสาวเริ่มดิ้นรนอย่างสุดชีวิต เธออยากลุกขึ้น อยากจับโจวเจ๋อ อยากสนุกกับงานเลี้ยงฉลองของเธอในวันนี้!
แต่เล็บยาวทั้งสองข้างของโจวเจ๋อกลับเป็นเหมือนท่อนเหล็กปักคาอยู่บนตัวเธอ มันคล้ายกับที่เย็บหนังสือตรึงเธอเอาไว้ตรงนี้อย่างแน่นหนา
พื้นที่ว่างในห้องน้ำเยอะมาก ประกอบกับชักโครกที่มีอยู่ ทำให้โจวเจ๋อสามารถใช้พื้นที่นี้ในการกักขังหญิงสาวได้
หญิงสาวยังคงดิ้นรนอย่างต่อเนื่อง เสียงเสียดสีระหว่างเหล็กและกระดูกนั้นบาดหูมาก
ในขณะที่เธอกำลังดิ้นรนไม่หยุด โจวเจ๋อยังมองเห็นเลือดค่อยๆ ไหลซึมออกมาจากเล็บของเขาอย่างช้าๆ เห็นได้ชัดว่าเล็บของเขาก็เริ่มจะทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน
ใน ‘ไซอิ๋ว’ นั้น หากไม่ใช่เพราะพระถังซัมจั๋งเป็นตัวถ่วงครั้งแล้วครั้งเล่า ซุนหงอคงก็คงใช้กระบองทุบปีศาจกระดูกขาวตายไปแล้ว ดังนั้นคนส่วนใหญ่ต่างก็คิดว่าปีศาจกระดูกขาวทำได้เพียงเปลี่ยนรูปลักษณ์ของมันเพื่อหลอกลวงผู้คนเท่านั้น และมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
แต่เถ้าแก่โจวไม่ใช่ซุนหงอคงเสียหน่อย คนตรงหน้านี้ยังให้ความรู้สึก ‘อยู่ยงคงกระพันฟันแทงไม่เข้า’ จริงๆ ชนิดที่กระดูกนั้นเป็นแบบเดียวกับโลหะผสมที่มีความหนาแน่นสูงมาก
ต้องรู้ก่อนว่าเมื่อก่อนเล็บของเถ้าแก่โจวนั้นคมพอที่จะ ‘ตัดเหล็กราวตัดโคลน’ ได้ แต่ตอนนี้ทุกครั้งที่เสียดสีกัน เพียงแค่ทิ้งร่องรอยสีขาวบางๆ ไว้บนกระดูกของอีกฝ่ายเท่านั้น ไม่มีแม้แต่รอยบุ๋มยุบเข้าไป!
“ทำยังไงดี!” โจวเจ๋อตะโกน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล