ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 396

ตอนที่ 396 ช่วยเหลือฉุกเฉิน!

“โฮก!”

ถึงแม้จะถูกมัดอย่างสิ้นเชิง แต่ไป๋อิงอิงยังคงดิ้นรนไม่หยุด ระหว่างที่ต่อต้าน กลับยิ่งกระตุ้นศักยภาพแฝงในตัวของไป๋อิงอิงให้ระเบิดออกมา คนที่นอนเป็นเพื่อนโจวเจ๋อมานานแรมปี ถึงแม้จะไม่ได้ตั้งใจ ถึงแม้เถ้าแก่โจวจะไม่เคยเป็นฝ่ายทำอะไรก่อน ดูเหมือนจะเกินจริงไปนิด แต่การเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากการซึมซับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมเข้าไปโดยไม่รู้ตัวกลับเป็นเรื่องจริง

ไป๋อิงอิงสนิทสนมกับโจวเจ๋อมาตลอด เธอหลงใหลกลิ่นของโจวเจ๋อ เชื่อฟังโจวเจ๋อ ความรู้สึกทางด้านจิตใจเป็นสิ่งสำคัญเหมือนเดิม แต่ความต้องการทางด้านร่างกายกลับไม่สามารถปฏิเสธได้อย่างสิ้นเชิง และในช่วงที่คนเราบ้าคลั่งที่สุด มักจะระบายพลังแท้จริงที่อยู่ภายในร่างกายออกมา แต่น่าเสียดาย เพราะสิ่งที่เธอต้องเผชิญหน้าในตอนนี้ คือเถ้าแก่ของตัวเอง

ไป๋อิงอิงเอาศอกยันกับพื้น หัวเข่าของเธอตั้งอยู่บนพื้นกระเบื้อง ทว่าศีรษะของเธอยังคงเชิดสูง

‘แกร๊ก…แกร๊ก…แกร๊ก…’ เสียงแตกร้าวทยอยดังออกมา ดูเหมือนใยแมงมุมที่อยู่บนพื้น จากนั้นจึงเริ่มขยายไปตามกำแพงรวมทั้งเพดาน พลังอันน่ากลัวกำลังก่อตัวขึ้น ประดุจภูเขาไฟที่กำลังจะพวยพุ่งออกมา

โจวเจ๋อยังคงนั่งอยู่ตรงนั้น แต่เส้นเลือดบนฝ่ามือของเขากลับโป่งขึ้นอย่างชัดเจน เขาปากเม้มแน่น แขนขวาหัก เป็นผลทำให้เขาต้องสู้ด้วยแขนข้างเดียว ดังนั้นจึงมีพลังไม่พอ ทว่าตอนนี้วิธีที่สามารถควบคุมและไม่ทำร้ายอิงอิงให้บาดเจ็บ มีเพียงสิ่งนี้เท่านั้น

ก่อนหน้านั้นจะว่าไปแล้ว เขารู้สึกว่าตัวเองประมาทเกินไป เพราะว่ามีนักพรตเฒ่าเป็นตัวอย่างก่อนหน้า ถึงแม้นักพรตเฒ่าจะโดนคำสาป นอกจากเขาจะดูเหมือนคนโง่สติไม่ดีแล้ว ก็ไม่ได้แสดงลักษณะการโจมตีที่ชัดเจนออกมา

ทำไมนักพรตเฒ่าถึงต้านทานไหว แต่อิงอิงกลับถูกควบคุมเร็วเช่นนี้ หรือเป็นเพราะว่านักพรตเฒ่าเป็นคนธรรมดาแต่อิงอิงเป็นผีดิบ หากดูจากการบังคับจิตใจตัวเองอย่างเดียว อิงอิงที่ต้องทรมานกับความเหงาเกินสองร้อยปี เป็นไปไม่ได้ที่จะสู้นักพรตจอมปลอมไม่ได้

หมอกสีดำเริ่มเปลี่ยนรูปหลังจากถูกไป๋อิงอิงดึง พวกมันเริ่มทรงตัวไม่อยู่ วินาทีต่อมา โจวเจ๋อปล่อยมือแล้วโบกมือเล็กน้อย ควันสีดำจึงหายไป อิงอิงกลับคืนสู่อิสรภาพอีกครั้ง!

‘วืด!’ ไป๋อิงอิงพุ่งเข้าหาโจวเจ๋อโดยตรง โจวเจ๋อสะบัดมือ จากนั้นแบมือไปข้างหน้าแล้วพูดอีกสองสามคำ “หนังสือพิมพ์” หมอกสีดำที่ถูกควบคุมด้วยนิ้วทั้งห้าก่อตัวขึ้นในพริบตากลายเป็นฉากสีดำ แล้วตบลงมา!

‘เพียะ!!!’ อิงอิงที่พุ่งเข้าหาโจวเจ๋อถูกตบอย่างแรงไปกองที่พื้น และครั้งนี้เธอโดนตบลงไปกองกับพื้นทั้งตัว ถูกกดอยู่ตรงนั้นไม่สามารถขยับตัวได้ และแรงตบนี้ทำให้พลังอาฆาตที่อยู่บนตัวของอิงอิงได้กระจายหายไปไม่น้อย ทำให้อิงอิงไม่ดิ้นแรงเหมือนก่อน

ฉากนี้เหมือนกับมีคนม้วนหนังสือพิมพ์แล้วตีไปที่ศีรษะของคุณโดยตรง เถ้าแก่โจวนอนอยู่บนโซฟาทุกเช้า สิ่งที่พูดมากที่สุดก็คือ ‘กาแฟ หนังสือพิมพ์’ วิธีการควบคุมหมอกสีดำนี้ เขาขโมยมาจากคนผู้นั้น ดังนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะไปถามอีกฝ่ายว่าวิชานี้ชื่ออะไร คุณช่วยบอกฉันหน่อย

อีกทั้งโจวเจ๋อก็ยังนึกชื่อไม่ออกว่าจะตั้งชื่ออะไรดีที่ไม่ดูเกินจริงและไม่เฉิ่มเชยเกินไป ดังนั้นจึงใช้คำว่า ‘กาแฟ’ กับ ‘หนังสือพิมพ์’ ก่อนชั่วคราว

และในเวลานี้มีเสียงเคลื่อนไหวดังมาจากข้างนอก “หัวหน้า!”

พวกเขามาแล้วเหรอ โจวเจ๋อพลิกข้อมือ หมอกสีดำหายไป อิงอิงคลานลุกขึ้นมาอย่างโอนเอน เธอไม่รู้จะทำอย่างไร แต่ก็ยังพุ่งเข้าหาโจวเจ๋อด้วยสัญชาตญาณ

“เก็บ!” กระจกสามบานลอยมาตรงหน้าของโจวเจ๋อโดยตรง แล้วทิ่มลงไปบนพื้น ในกระจกทุกบานล้วนมีแสงสว่างจากเทียนไขกำลังเผาไหม้ สะท้อนแสงออกมาบนตัวของอิงอิง ทำให้อิงอิงรู้สึกกลัวจนเธอเริ่มเดินช้าลง

โจวเจ๋อเอามือกุมหน้าอก แสร้งทำเป็นบาดเจ็บหนักไร้เรี่ยวแรง แต่หลังจากที่เห็นฉากนี้แล้ว เขาจึงรีบตะโกนพูดทันที “ควบคุมเธอเอาไว้ อย่าทำร้ายเธอ! ถ้าใครกล้าทำให้เธอบาดเจ็บ ผมจะขยี้เลือดวิญญาณของคนนั้น!”

หลิวฉู่อวี่ที่เพิ่งหยิบราวไม้ไผ่เมื่อครู่เซทันที แม่ง ยังจะพูดแบบนี้อีก เวลานี้ตอนนี้ หลิวฉู่อวี่เกิดความคิดชั่วแล่นอยากถอยออกทันที แล้วปล่อยให้เถ้าแก่เชือดเองก่อน

“ผมจะควบคุมเธอเอง เยวี่ยหยา เข็มเงินฝังเข็ม! หลินเข่อ ช่วยหน่อย!” เสียงของทนายอันดังเข้ามา มือกระดูกสีขาวข้างหนึ่งหวดกลางอากาศ จับคอของไป๋อิงอิงโดยตรงแล้วกดลงข้างล่าง!

ผีดิบสาวถูกบังคับจนงอตัว ฝีมือของทนายอันนับว่าแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก บวกกับพลังอาฆาตที่อยู่บนตัวของเธอที่เพิ่งถูกตีกระจายออกไปไม่น้อยโดยฝีมือของโจวเจ๋อ เป็นผลทำให้ไม่สามารถแสดงกำลังของเธอได้ในตอนนี้

แต่ไป๋อิงอิงไม่ยอมแพ้ ผีดิบสาวหันข้างพลิกมือกลับแล้วคว้าหมับ ทนายอันจ้องมองนิ่ง มือกระดูกสีขาวของเขาปะทะกับกรงเล็บของไป๋อิงอิงไปสิบกว่ากระบวนท่า เกิดเป็นประกายไฟออกมาเป็นระยะ

ทนายอันมองเห็นช่องว่างสองสามครั้ง จ้องหาโอกาสทำให้ไป๋อิงอิงบาดเจ็บหนัก แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของโจวเจ๋อก่อนหน้านั้น เขาจึงได้แต่อดทนเก็บความคิดวู่วามของตัวเองกลับไป

สาวน้อยโลลิสะบัดลิ้นยาวออกมา แบ่งเป็นสี่สายกลางอากาศ แยกไปมัดเท้าและแขนทั้งสองข้างของอิงอิง ไป๋อิงอิงตัวสั่น ความเร็วลดลงทันที ในช่วงนี้ภายใต้การชี้แนะของทนายอัน สาวน้อยโลลิได้พัฒนากำลังของลิ้นตัวเองในระดับที่ลึกซึ้งขึ้นแล้ว

“โฮก!” ไป๋อิงอิงคำรามออกมา กางสองแขนออก เธอยังอยากจะต่อต้าน ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเลยสักนิด

มือกระดูกสีขาวของทนายอันแตะไปที่หน้าผากของไป๋อิงอิง หมอกสีชมพูเป็นกลุ่มๆ ฟุ้งกระจายออกมาแล้วมุดเข้าไปในสติของไป๋อิงอิงในชั่วพริบตา ทำให้ผีดิบสาวในเวลานี้ตัวนิ่งทื่อและลืมขยับตัว

และตอนนี้เยวี่ยหยาก็หาโอกาสลงมือได้ในที่สุด จากนั้นจึงเห็นเธอทิ่มเข็มเข้าไป เข็มสี่เล่มทิ่มเข้าไปที่แขนทั้งสองข้างกับขาทั้งสองข้างของไป๋อิงอิง ยังมีเข็มอีกเล่มหนึ่งทิ่มเข้าไปที่ต้นคอของไป๋อิงอิง

ทนายอันจึงปล่อยมือ สาวน้อยโลลิก็ดึงลิ้นของตัวเองกลับมา ไป๋อิงอิงตัวเซ สุดท้ายล้มลงไปกองกับพื้นไม่ขยับตัว แต่ความน่ากลัวและความแข็งแรงของผีดิบสาว ยังคงทำให้คนหวาดหวั่น

“หัวหน้า คุณไม่เป็นไรใช่ไหม” เจิ้งเฉียงเพิ่งวิ่งเข้ามาตอนนี้ ประคองโจวเจ๋อขึ้นมา สายตาของเขาหยุดมองไปที่แขนขวาที่หักของโจวเจ๋อครู่หนึ่ง และมองด้วยสายตาที่ดูถูก