ตอนที่ 599 ร้านหนังสือออกโรง!
เมื่อโจวเจ๋อถามเสร็จ จึงเก็บภาพวาดขึ้นมา และเขายังใจกว้าง โยนภาพวาดไปทางเจ้าลิงโดยตรง เจ้าลิงน้อยกระโดดขึ้นมารับภาพวาดอย่างแม่นยำ
ในเมื่อก่อนหน้านี้เป็นเพราะสามารถใช้ปากกาพิฆาตอย่างเจ้างั่งได้แล้ว และตัวเองก็ยังสามารถควบคุมพลังบางส่วนของสมุดหยินหยางได้ ดังนั้นเขาจึงเก็บสมุดหยินหยางกลับมาจากเจ้าลิงน้อย แล้วค่อยมอบของเล่นชิ้นใหม่ให้มัน
อิงอิงกัดริมฝีปากแดงไม่หยุด เห็นได้ชัดว่าเธอจำเป็นต้องย่อยข้อมูลที่ได้รับเมื่อครู่ ถึงแม้สมองจะสับสนและจิตใจว้าวุ่น แต่อิงอิงก็มีวิธีแก้ปัญหาให้ตัวเอง ยามที่ตัวเองไม่รู้ว่าควรจะเลือกอย่างไรควรจะทำอย่างไร เถ้าแก่สั่งให้เธอทำอะไรเธอแค่ทำมันก็พอ! ถึงแม้จะเหมือนไร้สมอง แต่กลับเป็นวิธีที่ดีที่สุด
“ไม่ต้องรู้สึกละอายใจ และไม่ต้องคิดมาก ในเมื่อเธอหลอกคุณ และสั่งให้ผมเผาคุณ เธอจะต้องมีแผนอย่างอื่นแน่นอน” โจวเจ๋อเป็นห่วงและใส่ใจอิงอิงมากกว่าใครเสมอ
เขาเป็นคนเย็นชามาตลอด หากจะพูดแบบไม่น่าฟังคือใจดำไม่สำนึกบุญคุณอยู่บ้าง แต่ถึงแม้จะเป็นก้อนหิน เมื่อเจอความประณีตและตั้งใจของอิงอิงหนึ่งถึงสองปีหัวใจก็อุ่นขึ้น
“เถ้าแก่ ฉันข้ารู้เจ้าค่ะ” อิงอิงเม้มปาก สายตาเริ่มสดใสขึ้นมา
ทนายอันเห็นโจวเจ๋อลุกขึ้น จึงรู้ว่าเถ้าแก่ไม่คิดจะรีรอแม้แต่วินาทีเดียว อยากจะรีบไปดูสถานการณ์ที่วัดเฉิงหวงเมี่ยวโดยตรง สงสัยเถ้าแก่จะเครียดเรื่องของผีดิบสาวคนนี้เป็นอย่างมาก ไม่อยากปล่อยเวลาให้มีอุปสรรคที่ยาวนาน
ทนายอันเสียใจเล็กน้อย เดิมทีเขาอยากจะคุยเรื่องสัพเพเหระเกี่ยวกับการเดินทางในนรกกับเถ้าแก่ แต่คงต้องเก็บไว้ก่อน ทว่าเขารู้สึกหัวใจคันยุบกยิบกอยากรู้จริงๆ ถึงกระนั้นเขาก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปสตาร์ทรถก่อน
“อิงอิง คุณอยู่เฝ้าบ้านนะ” โจวเจ๋อไม่คิดจะพาอิงอิงไปด้วย ถ้าหากถึงตอนนั้นต้องเผชิญหน้ากับแม่นางไป๋จริงๆและอิงอิงอยู่ในเหตุการณ์เช่นกัน ต้องเกิดความกระอักกระอ่วนเป็นแน่ ขณะเดียวกันยังต้องป้องกันแม่นางไป๋หาวิธีบีบเค้นอิงอิงให้อยู่หมัดด้วย
อิงอิงพยักหน้า เพื่อบอกว่าตัวเองรู้แล้ว และไม่อยากพูดอะไรมาก เธอไม่โวยวายว่าตัวเองจะต้องไปให้จงได้สำหรับคำของโจวเจ๋อ เธอยอมจำนนอย่างไม่มีเงื่อนไข
โจวเจ๋อพอใจเป็นอย่างยิ่ง แล้วผิวปากเรียกเจ้าลิงน้อยหนึ่งที จากนั้นจึงเดินไปที่เคาน์เตอร์ปิดสมุดการบ้านของเด็กผู้ชาย ขณะเดียวกันได้ตะโกนเรียกไปทางห้องครัวหนึ่งครั้ง เพื่อบอกให้พวกเขาออกมาพร้อมกัน หลังจากรอให้ทุกคนขึ้นรถของทนายอันแล้ว ทนายอันจึงตั้งจีพีเอสแล้วขับรถไปทันที
…
ตอนนี้โกวซินตอนนี้กำลังมึนงงเป็นอย่างมาก เป็นความสับสนอย่างสุดซึ้ง เขาที่คิดว่าตัวเองเป็นตัวเลือกของสวรรค์มาตลอด เป็นโอรสแห่งสวรรค์ เพราะโชคชะตาและบุญวาสนาของเขานั้นดีมาตลอด และตัวเขาเองก็คุ้นชินแล้ว
ด้วยเหตุนี้ อุปสรรคและปัญหาที่เจอหลังนับตั้งแต่ที่ตัวเองก้าวเข้ามาในวัดเฉิงหวงเมี่ยวในวันนี้ ทำให้เขาปรับตัวไม่ถูกเป็นอย่างมาก มักจะรู้สึกว่าโชคชะตาหยิบสคริปต์ผิดเล่ม มันไม่ควรเกิดเรื่องราวแบบนี้
เพราะเนื่องจากเขาดื่มของเหลวสีดำขวดนั้นก่อนหน้านี้ เป็นผลทำให้ร่างกายของตัวเองถูกล้างสะอาดไปหนึ่งรอบขณะที่ลดการควบสมรรถภาพขอคุมร่างกายของตัวเองลงก็ให้อิสระกับยังสามารถอัญเชิญ ‘เทพเจ้า’ เข้าที่มาสิงร่างได้สะดวกมากขึ้น ดังนั้นตอนนี้ถึงแม้โกวซินจะงุนงงที่วิญญาณผู้หญิงมาสิงร่างของตัวเองอย่างไม่รู้สาเหตุ ทว่าในช่วงเวลาอันสั้นเขาไม่สามารถขับไล่อีกฝ่ายออกไปได้จริงๆ
ผีผู้หญิงร้องตะโกนเสียงหวาน ประดุจกวางน้อยที่ตื่นตระหนกตกใจ ตอนที่แม่นางไป๋ทำลายโซ่ตรวนของยมทูตขาวดำเฮยไป๋อู๋ฉางได้อย่างสิ้นเชิง และก็เกือบจะทำลายการควบคุมพลังแห่งควันธูปเทียนที่เทพเจ้าประจำเมืองทิ้งไว้ได้อย่างสมบูรณ์ในเวลาเดียวกัน
จากนั้นแสงสีเหลืองจ้าตาเริ่มมลายหายไปอย่างช้าๆ ร่างของแม่นางไป๋ค่อยๆ เดินออกมา เธอมาในชุดสีขาวด้วยลักษณะท่าทางอันดุดันและเย็นชา มีเพียงตำแหน่งตรงกลางระหว่างคิ้วที่มีแสงสีทองจางๆ กำลังหมุนวน แลดูศักดิ์สิทธิ์มิอาจกล้าล่วงเกิน!
โกวซินรีบคุกเข่าลงทันที ใช้หน้าผากกระแทกพื้นไม่หยุด ร้องไห้ตะโกนว่า “ฮูหยินโปรดไว้ชีวิต โปรดไว้ชีวิตด้วย ข้าน้อยยินดีเป็นทาสรับใช้ท่าน เป็นบ่าวรับใช้ฮูหยิน!”
“…” โกวซิน เหี้xแม่งนี่มันตัวอะไรมาสิงร่างตัวเองกันแน่!
“…” นักพรตเฒ่า โกวซินกำลังทำบ้าอะไร นักพรตเฒ่าไม่คิดว่าตัวเองเป็นตัวก่อเรื่องที่พยายามเปลี่ยนสถานการณ์จาก ‘ชนะให้กลายเป็นพ่ายแพ้’ ไปเสียดื้อๆ เขาจึงคิดว่าโกวซินมีบางอย่างผิดปกติ
แม่นางไป๋่ยื่นมือจับคางของโกวซินเบาๆ โกวซินในเวลานี้ ทำสีหน้าเขินอายแฝงไปด้วยความ ‘สวยงามจับใจ’เสียดายที่โกวซินไม่ใช่สวี่ชิงหล่าง หากเหล่าสวี่ไปยืนตรงนั้นก็คือคนสวยเลยทีเดียว
โกวซินทำตัวเช่นนี้ ดูแล้วน่าสะอิดสะเอียนอย่างเห็นได้ชัด ทว่าแม่นางไป๋ก็ไม่ได้หยาบคายขนาดนั้น มองแค่สวยหรือขี้เหร่เท่านั้น เธอพิจารณามองโกวซินอย่างละเอียดแล้วเอ่ยว่า “เป็นใบหน้าที่มีโหงวเฮ้งดีมีโชคมาก” เธอเคยอยู่ในศาลเจ้ามาก่อน สามารถมองเห็นสิ่งของและดูพลังชี่ได้ และโกวซินถึงแม้จะเป็นยมทูต แต่เขายังกระจายลักษณะพิเศษเฉพาะตัวออกมา ลักษณะพิเศษเช่นนี้สูสีกับเทียนหวัง ตอนที่เธอเคยเจอตอนเป็นลูกสาวบุญธรรมของจงหวังหลี่ซิ่วเฉิงในปีนั้น เคยได้เห็นตอนที่ต่อสู้กับเทียนหวาง
ควรทราบว่าเทียนหวังสอบไม่ติดแม้แต่ซิ่วไฉ หลังจากเกิดเรื่องเขากลับสามารถรวบรวมคนได้ครึ่งค่อนประเทศ มีโอกาสท้าทายราชสำนักเพื่อโค่นล้มอำนาจ นี่คือโชคชะตา!
ถึงแม้ว่าหลังจากเกิดเรื่องแล้วเทียนหวังจะหาเรื่องใส่ตัวเองแท้ๆ ตัวเองมีความละโมบ เสพสมความสุข เย่อหยิ่ง ฟุ่มเฟือย ลามกอนาจาร ไม่รักความก้าวหน้า และมักจะชอบทำเรื่องให้ญาติพี่น้องต้องทุกข์ใจแต่ศัตรูกลับกับสะใจมาตลอด แต่กลับมีคนที่คล้ายกับจงหวังปรากฏตัวขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง พยายามประคับประคองอาณาจักรไท่ผิงเทียนกั๋วนานสิบกว่าปี! ดฮณ๊ฯดฯฌซ,
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล