ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 648

ตอนที่ 648 การตายของคังเฉวียน

เมื่อเห็นท่าทีของคนพรรคกระยาจกไปในแนวทางเดียวกันขนาดนี้ บนใบหน้าซานเย่ว์กับเฟยอวี๋ก็มีเส้นดำขีดลงมาพร้อมกัน

ซานเย่ว์ในฐานะที่เป็นผู้หญิง ไม่อาจเป็นฝ่ายเอ่ยคำบางคำออกมาก่อนได้ แต่เฟยอวี๋กลับไม่ได้กังวลเรื่องนี้ จึงถามในช่องทีมตรงๆ เลยว่า [NPC พรรคกระยาจกทุกคนที่อยู่ตรงนี้ต่างคัดค้านไม่ให้ซานเย่ว์ถามว่าใครเคยมีสัมพันธ์กับคังหมิ่น ดูจากสถานการณ์แล้ว นางคงไม่ได้ฟันคนทั้งพรรคกระยาจกแล้วหรอกใช่ไหม อย่าบอกนะว่าขอทานทั้งหมดที่อยู่ตรงนี้เป็น…]

[เก็บสำรวมความคิดที่กล้าหาญของเจ้าเอาไว้]

เยี่ยเว่ยหมิงปฏิเสธการคาดเดาของเขาทันที [ต่อให้คังหมิ่นเป็นอย่างไร แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับลูกศิษย์ทุกระดับของพรรคกระยาจก…

…อีกทั้งจากที่ข้าสังเกตดู ในบรรดาคนพวกนี้ คนเดียวที่ข้าแน่ใจที่สุดว่ามีความสัมพันธ์คลุมเครือกับคังหมิ่น ก็คงมีเพียงผู้อาวุโสสวีที่อายุมากที่สุดท่านนั้น…

…[ส่วนคนอื่นๆ น่าจะบริสุทธิ์ทั้งหมด…มั้ง]

เห็นได้ชัดเจนว่าเยี่ยเว่ยหมิงก็ไม่ได้มั่นใจกับการตัดสินของตัวเองสักเท่าไร

เมื่อได้เห็นคำตอบ เฟยอวี๋อดถามอย่างแปลกใจไม่ได้ [ข้าเห็นท่าทางของเจ้าเมื่อครู่นี้ เหมือนแน่ใจมากกว่าคนพรรคกระยาจกต้องห้ามไม่ให้ซานเย่ว์ถามเรื่องนี้แน่ ถึงขั้นยอมขายพี่ใหญ่ผู้นำท่านนั้นด้วย ทำไมตอนนี้ถึงไม่มั่นใจแล้วล่ะ]

[คนพรรคกระยาจกจะห้ามซานเย่ว์ไม่ให้ถามเรื่องนี้หรือไม่ ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงว่าพวกเขามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งคังหมิ่นหรือเปล่า…

…เพราะพวกเขาเห็นแก่ชื่อเสียงร้อยปีของพรรคกระยาจก]

เยี่ยเว่ยหมิงอธิบายอย่างอดทน [เจ้าลองจินตนาการดูสักหน่อยสิ ในพรรคกระยาจกมีปลาเน่าแค่ตัวสองตัวที่เกิดสัมพันธ์แบบนั้นกับคังหมิ่น หากเทียบกับให้มีคนมากกว่านั้นเกิดความสัมพันธ์กับนาง หรือถึงขั้นเป็นผู้อาวุโสสวีที่มีความอาวุโสที่สุด สองแบบนั้นความหมายเหมือนกันหรือ]

หากคนสองคนมีปัญหา นั่นถือเป็นเรื่องของปัจเจกบุคคล

แต่ถ้า ‘ปัจเจกบุคค’ นี้มีจำนวนมากขึ้น ก็จะทำให้คนคิดว่านี่คือปรากฎการณ์ปกติของพรรคกระยาจก!

แม้จะไม่รู้ว่านี่คือปรากฎการณ์ปกติหรือไม่ แต่ข้าเชื่อว่าทุกคนของพรรคกระยาจกไม่อยากให้ปรากฎการณ์นี้ของพรรคกระยาจกกลายเป็นเรื่องปกติ

เมื่อเห็นท่าทางเฟยอวี๋ดูเข้าใจบ้างแล้ว เยี่ยเว่ยหมิงก็ยิ้มบางๆ แล้วพูดต่อว่า [ดังนั้น คนจำนวนมากกว่านี้แม้จะบริสุทธิ์ แต่ก็ไม่ยอมให้คังหมิ่นเกี่ยวข้องกับคนมากกว่านี้แน่นอน…

…บางครั้งก็ต้องเลอะเลือนบ้าง!…

…ส่วนพี่ใหญ่ผู้นำ?…

…ในบรรดาพวกเขา นอกจากผู้อาวุโสสวีที่ตัวไม่สะอาดแล้ว คนอื่นก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาคือใคร…

…บุคคลนิรนามคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าตอนนี้ปลอดภัยหรือไม่ จะมาสำคัญเท่าชื่อเสียงร้อยปีของพรรคกระยาจกได้อย่างไร]

ในช่องแชททีม แม้เนื้อหาที่คุยกันจะค่อนข้างเยอะ แต่ก็คุยกันเร็วจริงๆ

ถึงอย่างไรทุกคนก็อาศัยพลังจิตในการใส่ตัวอักษรสื่อสารกัน ประกอบกับหลังจากทุกคนฝึกวรยุทธ์แล้ว ค่าสเตตัสความว่องไวก็เหนื่อยกว่าคนทั่วไป การอ่านก็ย่อมเร็วตามไปด้วย การคุยกันธรรมดาไม่อาจเทียบติดแล้ว

สื่อสารกันในช่องแชททีมมากขนาดนั้น ซานเย่ว์ที่อยู่ด้านนอกได้แต่ทำตามคำขอของเฉียวเฟิง ถามชื่อของพี่ใหญ่ผู้นำจากคังหมิ่น

ถึงอย่างไรตอนที่เฉียวเฟิงแจกรางวัลภารกิจก็ไม่เลอะเลือนเลยสักนิด ทำให้สามคนจากสำนักมือปราบเทพรู้สึกดีต่อเขามากขึ้น ย่อมยินดีที่จะช่วยเหลือเขาสุดความสามารถ ถามเรื่องพี่ใหญ่ผู้นำให้กระจ่าง

เมื่อได้ยินคำถามของซานเย่ว์ คังหมิ่นก็ตอบอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย “พี่ใหญ่ผู้นำท่านนนั้นเป็นคนเก่งกาจมาก เขาก็คือ…”

ฟิ้ว!

ตอนที่หม่าฮูหยินกำลังจะเอ่ยชื่อของพี่ใหญ่ผู้นำ จู่ๆ ในป่าก็มีหินก้อนหนึ่งบินมา

ความเร็วและความแรงของมันเหนือกว่าลูกดีดเหล็กจาก ‘ดรรชนีศักดิ์สิทธิ์’ ของเยี่ยเว่ยหมิงสามส่วน!

ในบรรดาพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นเฉียวเฟิงที่ตอบสนองไวคนแรก หรือจะเป็นเยี่ยเว่ยหมิงที่ตอบสนองไวคนที่สอง ต่างก็หยุดยั้งเหตุการณ์นี้ไม่ทัน ได้แต่ดูศีรษะของคังหมิ่นถูกหินปาแตกกระจาย กลายเป็นภาพโมเสกสีแดงกลุ่มหนึ่ง!

ซานเย่ว์ที่ภาพโมเสกเกือบกระเด็นใส่ร้องอุทาน รีบใช้ท่าร่างระดับสุดยอดวิชา ‘มังกรเมฆาเก้ากายา’ หลบออกมาไกลมาก