ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 755
ตอนที่ 755 หลานชาย
กลุ่มวีแชตนักพรตเฒ่าคนเซ็กซี่แจกไพ่ออนไลน์
ทนายอัน ‘ฮ่าๆๆๆๆ พวกคุณรู้ไหม นักพรตเฒ่าบอกผมว่า หลายปีมานี้เขาบริจาคไปสองสามร้อยล้าน!!! ประเด็นสำคัญคือไม่ใช่อสุจิ!!! แม่งเอ๊ย ทำไมผมรู้สึกปวดใจแบบนี้!’
เจ้าลิงน้อย ‘เจี๊ยกๆๆ!!!!’
เยวี่ยหยา ‘สุดยอด!’
หลิวฉู่อวี่ ‘แจกอั่งเปา!’
เจิ้งเฉียง ‘เยี่ยม!’
นักพรตเฒ่า ‘สติ๊กเกอร์เขินอาย’
เหล่าจาง ‘เยี่ยมๆ พูดจากใจ นักพรตเฒ่าเป็นคนหนึ่งที่ผมนับถือมากที่สุด ผู้รู้สึกว่า เขาเป็นตัวแทน…’
สวี่ชิงหล่าง ‘@เหล่าจางหยุดรายงานได้แล้ว ส่งรายละเอียดที่อยู่ให้ผมส่วนตัวด้วย ที่อยู่ที่เหล่าโจวส่งมาไม่แม่นยำ ทำไมไปปักหมุดในสระน้ำได้เล่า พวกคุณไปจับราชาสิงโตไม่ใช่เหรอ ทำไมกลายเป็นจับตะพาบแทน’
เหล่างจาง ‘โอเค ผมจะส่งให้คุณตอนนี้’
ทนายอัน ‘อ้อใช่ เถ้าแก่ล่ะ’
เจ้าลิงน้อย ‘@ปลาเค็ม!’
ปลาเค็ม ‘ใครเปลี่ยนชื่อในกลุ่มของผม’
ความเงียบเกิดขึ้นในชั่วพริบตา เงียบกริบเหมือนไม่มีคน
เถ้าแก่โจว ‘@สวี่ชิงหล่าง จะมาถึงเมื่อไร’
สวี่ชิงหล่าง ‘เพิ่งออกจากบ้าน อีกประมาณยี่สิบนาที’
เถ้าแก่โจว ‘โอเค ผมกำลังดูละครแม่ม่ายสาวอยู่’
ทนายอัน ‘ผมเพิ่งคุยกับนักพรตเฒ่า รอให้ผ่านช่วงนี้ไปแล้วผมจะประกาศหาคู่ให้เขา เขาจะได้ไม่ใช้เงินพร่ำเพรื่อผมจะจัดการวางแผนก่อน’
เถ้าแก่โจว ‘โอเค เห็นด้วย’
เจ้าลิงน้อย ‘เจี๊ยกๆๆ!!!!’
ทนายอัน ‘อ้อใช่ เถ้าแก่ ขอพูดด้วยหน่อย!’
เถ้าแก่โจว ‘ไม่ได้’
ทนายอัน ‘เมื่อกี้คุณบอกว่ากำลังดู…’
เถ้าแก่โจว ‘ผมกำลังดู’
ทนายอัน ‘จริงๆ เลย ผมก็อยากไป! เหล่าจาง ส่งที่อยู่ให้ผมด้วย ผมรู้สึกว่าผมต้องทุ่มเทปกป้องความสงบของสังคมและทรัพย์สินของประชาชนในทงเฉิง!’
เจ้าลิงน้อย ‘ทุบฆ้อนๆๆ!’
…
เหล่าจางวางโทรศัพท์ลง คลึงตรงกลางระหว่างคิ้วของตัวเอง เขาไม่รู้สึกเหนื่อย ไม่ว่าอย่างไรเมื่อก่อนก็ทำงานแบบนี้จนชินแล้ว บางครั้งต้องคอยสะกดรอยตาม คอยเฝ้าดูคนต่อเนื่องนานครึ่งเดือนหรือเป็นเดือน ก็เคยทำมาแล้ว ดังนั้นตำรวจอาชญากรรมหลายคน โดยทั่วไปมักจะมีปัญหาเรื่องระบบทางเดินปัสสาวะเล็กน้อย เพราะต้องอั้นไว้แบบนี้
เมื่อกี้เถ้าแก่บอกว่าเขาทำอะไรอยู่ในนั้นนะ เหล่าจางหันหน้า หยิบแก้วน้ำออกมาแล้วดื่ม ก่อนจะวางฝ่ามือตรงหน้าแล้วลองกำหมัด รู้สึกว่าแค่นี้ไม่พอ เหล่าจางหยิบกระบองตำรวจที่อยู่ใต้ที่นั่งของตัวเองขึ้นมา เริ่มบีบกระบองตำรวจ!
เขาฟังคำพูดของโจวเจ๋อ ตัวเขาต้องฝึกฝนเยอะๆ ต้องปรับตัวอีกมาก จะกระโดดโหยงๆ จนเกือบปล่อยไก่เหมือนในอดีตไม่ได้แล้ว
ตอนแรกบีบแล้วไม่ขยับจริงๆ แต่ตอนที่เหล่าจางเริ่มโฟกัสแล้วออกแรง เขาพบว่ากระบองตำรวจที่อยู่ในมือค่อยๆ ยุบลงไป ฮ่าๆๆ เหล่าจางยิ่งบีบก็ยิ่งสนุก ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีคนอยู่ตรงนี้ เขาเหมือนเด็กโข่งคนหนึ่ง บีบไปเรื่อยๆ บีบแล้วบีบอีก ออกแรง ออกแรง แล้วก็ออกแรง แต่ที่เขาไม่รู้ก็คือ ในกระจกสะท้อนแสงด้านหน้าเขา มีเงาของเขาเดี่ยวอันหนึ่งปรากฏอยู่บนศีรษะของเขา และปรากฏเงาของชั้นหนังจางๆ หนึ่งชั้นบนตัว ทั้งตัวเขาเหมือนถูกห่อหุ้มด้วยหนังสัตว์
…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล