ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 761

ตอนที่ 761 ต่อยมัน!

“โอ้ว จบเรื่องแล้ว บ้านก็ถล่มลงมา เหอะๆ ทำไมพวกคุณไม่รอผมล่ะ รอผมมาแล้วเรื่องราวทุกอย่างก็แก้ไขได้แล้วไม่ใช่เหรอ มีหรือจะตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้” ทนายอันรู้สึกว่า เรื่องที่มีความสุขมากที่สุดในโลกก็คือเป็นตำรวจในภาพยนตร์ฮ่องกง

หลังจากตัวเอกกับตัวร้ายไล่ฆ่ากันสะเทือนฟ้าสะเทือนดินเรียบร้อยแล้ว ตำรวจฮ่องกงก็ปรากฏตัวถือโทรโข่ง ตะโกนว่า ‘พวกเราคือเจ้าหน้าที่ตำรวจ พวกคุณถูกล้อมหมดแล้ว…’ จากนั้นผู้กำกับตะโกนว่า ‘คัต’ แล้วทุกคนจึงไปรับข้าวกล่องด้วยกัน

ดูสิ ตอนที่รถเพิ่งขับเข้ามารู้สึกได้ถึงกลิ่นอายของพลังต่อสู้ที่น่ากลัว พอตัวเขามาถึง ทุกอย่างสงบลงแล้ว สบายไร้กังวล หากจะพูดให้สวยหน่อย ฮิๆ มีความสุข!

เพียงแต่ความสงบสุขอยู่ได้ไม่นาน ทนายอันก็เห็นชายชราจมูกแดงกระโดดออกมาพลางหายใจหอบแฮก แล้วพุ่งมาหาตัวเขาโดยตรง!

“โอ้ คุณคือ…นายคือ…ไอ้ชาติชั่ว!”

ผู้คนเวลาที่เจ็บแค้นถึงขีดสุดแล้ว มักจะพูดประโยคหนึ่ง ‘ต่อให้มันกลายเป็นเถ้าถ่านฉันก็จำมันได้’ แต่นี่มักจะเป็นประโยคที่ไร้สาระ หากไม่เชื่อคุณลองนำเขาไปอยู่หลังเตาเผาศพ ปล่อยให้เขาใช้ช้อนคันเล็กจำแนกกองขี้เถ้าเป็นเอบีซีดีดูสิ

แต่ในสายตาของยมทูต นี่กลับไม่ใช่ปัญหา กายเนื้อเปลี่ยนแปลงได้ รูปลักษณ์เปลี่ยนแปลงได้ นิสัยก็เปลี่ยนได้ แต่จิตวิญญาณของคุณเปลี่ยนไม่ได้!

เห็นได้ชัดว่าทนายอันก็จำได้ว่าชายชราจมูกแดงที่อยู่ตรงหน้าเป็นใคร วางมือข้างหนึ่งไว้ข้างหน้าอย่างรวดเร็ว แล้วพูดคำรามเสียงต่ำ “ยมโลกมีกฎ กฎแห่ง…” ความสัมพันธ์ดีเลิศจนไม่ต้องพูดให้จุกจิกยุ่งยาก แม้แต่ทักทายพี่น้องที่ไม่ได้พบกันนานถามสารทุกข์สุกดิบว่าช่วงนี้เป็นอย่างไรสบายดีไหมก็ไม่ต้องถาม เจอหน้ากันแล้วใช้หมัดปะทะทักทายกันด้วยความสนิทสนมและจริงใจที่สุดโดยตรงเลย!

“ไอ้เลว!” ชายชราจมูกแดงไม่พูดเยอะ ใช้หมัดทุบลงไปทันที

ทนายอันเห็นดังนั้น ไม่กล้าปะทะ จึงหมุนตัวแล้วอ้อมไป

‘ปึ้ง!’ ชายชราใช้หนึ่งหมัดทุบไปที่กระโปรงรถ หน้ารถยุบลงไปทันที ถุงลมนิรภัยรถเด้งออกมา แต่ชายชราจมูกแดงก็ไม่ลดละอย่างชัดเจน คำรามเสียงทุ้มต่ำ “กฎแห่งความตายไร้ความปรานี ผนึก!” ชั่วพริบตาเดียว เงาคนสีดำปรากฏอยู่ด้านหลังทนายอัน

ทนายอันเบี่ยงตัวทันที มือกระดูกขาวจิกลงไป กรีดให้เป็นรอยแล้วแหวกออก ก่อนจะอ้อมไปจากตรงนี้ ทว่าชายชรากลับเดินเข้ามาใกล้ไม่ลดลาวาศอก!

ทนายอันจึงตะโกนทันที ขี้เกียจทำท่ามุทราแล้ว และพุ่งไปหาเถ้าแก่โดยตรง ฉันมีแก๊ง ทำไมต้องสู้กับนายด้วย อีกอย่าง รังแกฉันเพราะตอนนี้ไม่มีตำแหน่งแล้วใช่ไหม ถ้าเป็นตอนนั้น นายกล้าลงมือกับฉันเหรอ สู้ตัวต่อตัวเหรอ ไม่มีทาง ฉันมีแก๊งของฉัน เว้นเสียแต่ว่านิ่วในไตจะแพร่กระจายมาถึงสมองฉัน ฉันถึงจะยอมสู้กับนายตัวต่อตัว!

โจวเจ๋อสงสัยเรื่องหนึ่งมาตลอด นั่นก็คือข้าราชการระดับผู้ตรวจสอบหลังจากถูกถอดตำแหน่งแล้ว จะเกิดปฏิกิริยาลูกโซ่อย่างไร เฝิงซื่อเอ๋อร์ตอนนั้นเป็นลูกน้องของทนายอัน แต่ความสามารถที่เฝิงซื่อเอ๋อร์แสดงออกมาตอนที่ขึ้นมาครั้งที่แล้ว ถือว่าเก่งกว่าทนายอันจริงๆ

ทนายอันอย่างน้อยก็เคยเป็นผู้ตรวจสอบป้ายทองมาก่อน ความสามารถถ้าหากอ่อนปวกเปียกมาตลอด ใครจะเชื่อ

หรือว่ายมโลกมีการแบ่งเส้นระหว่างผู้จับกุมกับผู้ตรวจสอบ ไม่ว่าอย่างไรตัวเขาถึงแม้จะมีป้ายของผู้จับกุมที่มีคุณค่าที่สุดในประวัติศาสตร์อยู่ในมือก็ตาม แต่กลับไม่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงเลยสักนิด และเป็นไปไม่ได้ที่เจอใครแล้วต้องโชว์ป้ายตลอด เห็นหรือยัง ป้ายของฉันเป็นทองคำแท้นะ! ฉันมีค่ามากนะ!

สงสัยต้องรีบเลื่อนขั้นเป็นผู้ตรวจสอบโดยเร็ว ถึงตอนนั้นถึงจะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างแท้จริง ทว่าความคิดก็เป็นเพียงความคิดเท่านั้น แต่เถ้าแก่โจวไม่ปล่อยให้งานของตัวเองต้องล่าช้า เพียงสายตาที่บอกเป็นสัญญาณ เจ้าลิงน้อยกับเหล่าจางก็พุ่งไปข้างหน้าพร้อมกัน

ต่อให้เมื่อครู่จะเคยแบกปืนอยู่ในสนามเพลาะเดียวกัน แต่ถ้าหากศัตรูถูกทำลาย พี่น้องก็พร้อมที่จะแบกปืนถือมีดทะเลาะกันภายในอย่างรวดเร็ว เช่นนั้นพวกเราก็ไม่ต้องลังเลแล้ว จัดการเลย

ถึงแม้คู่กรณีทั้งสองฝ่ายจะไม่พูดให้ชัดเจน แต่ในใจของโจวเจ๋อพอเดาออกเจ็ดแปดส่วน น่าจะเป็นศัตรูในอดีตของทนายอันตอนอยู่ที่นรก ซึ่งเพียงพอแล้ว

ฐานะของทนายอันไม่สามารถเปิดเผยได้อย่างโจ่งแจ้ง อีกอย่างหนึ่ง ร้านหนังสือก็ขาดเขาไม่ได้ ไม่ว่าอย่างไรเมื่อเผชิญหน้ากับเรื่องแบบนี้ ทุกคนมีความสามัคคีกันเป็นอย่างมาก

อยู่ในเมือง นี่คือหน้าตาของหน่วยงาน อยู่ในชนบท นี่คือหน้าตาของทีมพวกเรา

และสิ่งที่ควรค่าต่อการเฉลิมฉลองคือ สิ่งที่อุปกรณ์เชิดสิงโตนั้นนำพามาเป็นเพียงการกระตุ้นจิตวิญญาณเท่านั้น ร่างกายกลับไม่ได้รับบาดเจ็บ หายใจสองสามทีก็ปรับตัวได้แล้ว

อย่างน้อย เมื่อเทียบกับเมื่อก่อนนี้ที่หลังจากเจอเรื่องราวแต่ละครั้งทุกคนต้องบาดเจ็บเป็นอัมพาต ถือว่าดีกว่ามาก

เจ้าลิงน้อยตบหน้าอก กลายเป็นร่างยักษ์ทันที โชว์พลังของปีศาจลิงออกมาอีกครั้ง ขนดำขลับ ลูกตาใหญ่เท่าลูกกระดิ่ง ปล่อยไอปีศาจออกมาทั่วร่าง เมื่อดูในยามกลางคืนแล้ว เปี่ยมไปด้วยพลังอำนาจของปีศาจยักษ์จริงๆ!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล