Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ นิยาย บท 112

บทที่ 112 คลื่นสัตว์อสูรใกล้เข้ามาราชาหมีสงครามหลังดํา!

ฐานหลินไห่ บนกําแพงเมือง

ผู้ฝึกยุทธจํานวนมากยืนอยู่ที่นั่นและมองออกไปในระยะไกล

ในเวลานี้พวกเขาต่างก็รู้สึกหวาดกลัวมาก บางคนไม่สามารถแม้แต่จะถืออาวุธเวทย์ในมือได้

ผู้เฒ่าหลี่และปรมาจารย์คนอื่นๆได้อธิบายสถานการณ์ให้พวกเขาฟังแล้วฝูงสัตว์อสูรกําลังมาและยังเป็นกองทัพสัตว์อสูรอีกหลายแสนตัวที่นําโดยสัตว์อสูรระดับราชาและสัตว์อสูรชั้นยอดนับร้อยตัว ถ้าไม่ใช่เพราะตาเฒ่าหลี่และคนอื่นๆให้คํามั่นกับพวกเขาว่าจะมีคนจัดการกับสัตว์อสูรระดับราชาและสัตว์อสรชั้นยอดพวกเขาคงไม่กล้าแม้แต่จะลกขึ้นส์

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ หัวใจของทุกคนเริ่มตึงเครียดมากขึ้น

ณ จุดนี้เอง

นักรบชั้นยอดที่มีพรสวรรค์ด้านเนตรอินทรี พลันตะโกนขึ้นว่า “ฝูงสัตว์อสูรกําลังมาแล้วมันมีจํานวนมหาศาลยังมีสัตว์อสูรหมีตัวหนึ่งที่มีร่างกายถึงหนึ่งร้อยเมตร”

อสูรหมีขนาดยักษ์!

เมื่อได้ยินคําพูดนี้ผู้ฝึกยุทธทั่วบริเวณต่างมีสีหน้าตื่นตระหนก

“เงียบ!!! หากไม่สามารถหยุดฝูงสัตว์อสูรเหล่านี้ได้ ไม่เพียงแต่พวกเราจะตายในสนามรบแม้แต่ญาติพี่น้องที่อยู่เบื้องหลังพวกเราก็ต้องตายเช่นกันดังนั้นพวกเราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจับอาวุธขึ้นสู้กับพวกมัน!”

ตาเฒ่าหลี่กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง

อย่างไรก็ตาม ภายในใจของเขาก็กลัวมาก แต่เขาเป็นปรมาจารย์ ไม่สามารถแสดงความกลัวออกมาต่อหน้ากลุ่มผู้ฝึกยุทธคนอื่นๆ

เขาไม่มีทางเลือกนอกจากสงบสติอารมณ์

เหนือท้องฟ้า

เย่เทียนและเสียวเสวียน ยืนตระหง่านอยู่กลางอากาศ พวกเขามองไปยังฝูงสัตว์อสูรที่อยู่ไกลออกไป

“เสี่ยวเสวียน ข้าจะไปหยุดสัตว์อสูรระดับราชาตัวนั้นไว้ก่อน แล้วอีกสักพักเจ้าค่อยหยุดสัตว์อสูรชั้นยอดพวกนั้นส่วนสัตว์อสูรตัวอื่นๆ ไม่ต้องไปสนใจพวกมัน!”เย่เทียนก่าชับอีกครั้ง

ที่จริงแล้วเขาอยากจะหยุดสัตว์อสูรทั้งหมดในครั้งเดียว แต่เรื่องนั้นไม่มีทางเป็นไปได้

ด้วยแนวรบของสัตว์อสูรจานวนนับแสน เขาไม่มีอานาจพอที่จะหยุดพวกมันทั้งหมดได้แม้แต่ราชาที่แข็งแกร่งที่สุดก็ไม่อาจทําเช่นนั้นดังนั้นเย่เทียนจึงตั้งใจจะตัดหัวผู้นําของมันก่อน

เย่เทียนบินไปหาราชาอสูรโดยไม่ได้ใช้ทักษะเคลื่อนย้ายพริบตา

ทักษะเคลื่อนย้ายพริบตาเป็นไพ่ตายของเขา และเขาไม่ต้องการจะเปิดเผยมันในตอนนี้

พริบตาเดียวเย่เทียนก็มาถึงเบื้องหน้าของราชาสัตว์อสูร และจ้องเขม็งไปที่มัน

พรสวรรค์ในการคัดลอกตอนนี้มีขอบเขตครอบคลุมถึง 1,000 เมตร ซึ่งเขาสามารถเห็นข้อมูลพรสวรรค์ของสัตว์อสูรราชาตัวนี้ได้อย่างรวดเร็ว

ประเภท: หมีสงครามหลังดํา

พรสวรรค์ทางสายเลือด: สูงสุด

พรสวรรค์ในการป้องกัน: ปานกลาง

พรสวรรค์ด้านความแข็งแกร่ง: ปานกลาง

“เจ้าสัตว์อสูรตัวนี้ไม่ธรรมดาเลย!”

ใบหน้าของเย่เทียนพลันเปลี่ยนเป็นจริงจัง

พรสวรรค์ทางสายเลือดของสัตว์อสูรระดับราชาตัวนี้เป็นพียงระดับสุดยอด ซึ่งมันเป็นพรสวรรค์ที่ค่อนข้างต่ำสําหรับระดับราชา คาดว่ามันคงโชคดีกลายเป็นระดับราชาแต่นั่นก็ส่งผลให้มันไม่อาจพัฒนาต่อไปได้อีก

ด้วยความแข็งแกร่งของสัตว์อสูรระดับราชา มันมีความแข็งแกร่งเท่ากับ 300 ช่างซึ่งเทียบเท่า กับพลัง 150 ช้าง ของจอมยุทธระดับราชา เมื่อระดับราชาใช้พลังปราณพลังของพวกเขาจะเพิ่ม ขึ้นเป็น 300 ช่าง แต่ประเด็นคือหมีสงครามหลังดําตัวนี้มีพรสวรรค์ด้านพละกําลังปานกลาง มัน สามารถเพิ่มพลังได้มากกว่า 5 เท่า

หากเพียงแค่นี้ก็ยังถือว่าสามารถรับมือได้ แต่เจ้าอสูรราชาตัวนี้ยังมีพรสวรรค์ด้านการป้องกัน ระดับกลางซึ่งสามารถต้านทานพลังโจมตีได้ไม่น้อย

พลังโจมตีของเยเทียนสามารถทําร้ายหมีสงครามหลังดําตัวนี้ได้ แต่การจะฆ่ามันก็ต้องใช้ เวลา

และทุกวินาทีที่เสียไปอาจจะมีผู้ฝึกยุทธหลายคนที่ต้องตาย ดังนั้นเขาจึงจําเป็นต้องจบการต่อ สู้นี้โดยเร็วที่สุด

“ฆ่า!

เย่เทียนไม่กล้าเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว ปราณดาบสีเขียวฟันออกไปยังหมีสงครามหลังดํา

“โฮกกกก!!!”

หมีสงครามหลังดําตบเย่เทียนด้วยความโกรธ ฝ่ามือทั้งสองของมันหนาราวกับแผ่นหิน

ตูม!!!

ปราณดาบของทักษะดาบฟาดฟันวายุครามตัดผ่านมือของหมีสงครามหลังดํา ทิ้งรอยเลือด ยาวสามนิ้วไว้ ร่างของหมีสงครามหลังดําถอยหลังกลับไปหลายก้าวมันเหยียบย่าสัตว์อสูรชั้นยอด และสัตว์อสูรระดับสูงอีกหลายตัว

“โฮก!!!”

หมีสงครามหลังดําออกคําสั่งให้สัตว์อสูรตัวอื่นพุ่งออกไปโจมตีฐานหลินไห่ทันที

การต่อสู้ระหว่างเย่เทียนกับหมีสงครามหลังดํายังคงดําเนินต่อไป

“เรายังมีความหวัง!

ตาเฒ่าหลี่และคนอื่นๆคิดกับตัวเองและกาหมัดแน่น

แต่สัตว์อสูรก็ไม่ได้โง่ มันเป็นไปไม่ได้ที่พวกมันจะปล่อยให้เสียวเสวียนสังหารพวกมันอยู่ฝ่ายเดียว

โฮก โฮกกก!!!!

สัตว์อสูรชั้นยอดพุ่งเข้าใส่เสี่ยวเสวียนเพื่อเตรียมจะสังหารกบฏนอกรีตตัวนี้

ใช่แล้ว พวกมันต่างคิดว่าเสียวเสวียนเป็นพวกนอกรีต เป็นสัตว์อสูรเช่นกันแต่กลับโจมตีเผ่าพันธุ์เดียวกัน

คนทรยศนอกรีตเช่นนี้ต้องตาย!

เสียวเสวียนสามารถดึงดูดสัตว์อสูรชั้นยอดทั้งหมดได้สําเร็จ แต่สัตว์อสูรที่มีระดับต่ำกว่าสัตว์อสูรชั้นยอดไม่ได้หยุดเดินทัพพวกมันยังคงมุ่งหน้าเข้าโจมตีฐานหลินไห่พวกมันได้รับคําสั่งให้ทําลายฐานมนุษย์ดังนั้นตราบใดที่พวกมันยังไม่ตายพวกมันจะไม่มีทางหยุด

สัตว์อสูรระดับสูง สัตว์อสูรระดับกลางและสัตว์อสูรระดับต่ำต่างหลั่งไหลเข้ามาและสัมผัสค่ายกลสังหารที่เย่เทียนจัดวางไว้ในป่าอย่างรวดเร็วสัตว์อสูรตัวหนึ่งบุกเข้าไปในค่ายกลโจมตีมันถูกค่ายกลฉีกกระชากเป็นชิ้นๆในพริบตา

สัตว์อสูรเหล่านี้ไม่เข้าใจวิธีทําลายค่ายกล พวกมันใช้เพียงปริมาณในการฝ่าเข้าไปเท่านั้น

ด้วยวิธีการป่าเถื่อนเช่นนี้ ค่ายกลโจมตีที่ถูกจัดวางไว้จึงสังหารสัตว์อสูรไปเป็นจํานวนมากแต่สุดท้ายมันก็ถูกทําลายลง

ในตอนนี้กําแพงเมืองอยู่ตรงหน้าพวกมันแล้ว

ตาเฒ่าหลิ่มองไปยังฉากนี้แล้วก้าวออกมา

“นักรบใช้ลูกศรโจมตี นักรบชั้นยอดทั้งหมดโจมตีสัตว์อสูรระดับกลาง นักรบผู้เชียวชาญตามข้าไปฆ่าสัตว์อสรระดับสูงหากใครกล้าหนีข้าจะสังหารมันผู้นั้นเป็นคนแรก!”

โดยไม่พูดพร่ําทําเพลง ชายชราหลีเป็นคนแรกที่กระโดดลงจากกําแพงเมืองและออกไปต่อสู้กับสัตว์อสูรระดับสูง

ผู้ฝึกยุทธคนอื่น ๆ ก็เริ่มเปิดฉากต่อสู้ต่อสู้เช่นกัน ไม่มีใครกล้าที่จะหลบหนีเพราะถ้าหากพวกเขาไม่สามารถต้านทานสัตว์อสูรเหล่านี้ได้พวกเขาก็ต้องตายเช่นกัน

ทุกวินาทีมีผู้ฝึกยุทธตายในสนามรบรวมไปถึงสัตว์อสูรจํานวนมากที่ถูกฆ่าตาย

ด้วยการโจมตีจากผู้ฝึกยุทธนับหมื่น สัตว์อสูรที่เหลือไม่สามารถทําลายค่ายกลป้องกันบนกำแพงเมืองได้ในตอนนี้ฐานหลินไห่กลับสามารถต้านทานฝูงสัตว์อสูรได้จริงๆ

แต่นักรบทุกคนต่างรู้ดีว่าสนามรบที่แท้จริงคือการต่อสู้ระหว่างเย่เทียนและสัตว์อสูรระดับราชา

หากเย่เทียนชนะ ก็สามารถที่จะรักษาฐานหลินไห่ไว้ได้

แต่หากแพ้ ฐานหลินไห่ก็ต้องถูกทําลาย!