Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ นิยาย บท 111

สรุปบท บทที่ 111 รอยแยกมิติใหม่!: Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์

สรุปเนื้อหา บทที่ 111 รอยแยกมิติใหม่! – Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ โดย Internet

บท บทที่ 111 รอยแยกมิติใหม่! ของ Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ ในหมวดนิยายกำลังภายใน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

บทที่ 111 รอยแยกมิติใหม่!

วันเวลาค่อยๆไหลผ่านไป

เงาสีโลหิตพุ่งเข้ามาในบ้านของเย่เทียน ท่ามกลางสายตาที่คุ้นชิน เงาร่างนี้ก็คือเสียวเสวี่ยน!

หลายวันมานี้ เย่เทียนใช้เวลาไปกับการสร้างแผ่นจานค่ายกลอย่างบ้าคลั่งและเสียวเสวียนก็ถูกเย่เทียนส่งออกไปสืบหาข้อมูล และมันจะกลับมาในช่วงเวลานี้ของทุกๆวัน

“เสี่ยวเสวียน กลิ่นอายของเจ้าเพิ่มขึ้นเล็กน้อย เจ้าแอบไปกินเลือดสัตว์อสูรมากมายขนาดไหนกัน?”เย่เทียนถาม

“ข้าแค่กินไปนิดหน่อยเท่านั้น!”

เสี่ยวเสวียนรีบปฏิเสธทันที

“นิดหน่อยของเจ้า มันเท่าไหร่?” เย่เทียนหัวเราะ

“มีสัตว์อสูรระดับสูงเพียงไม่กี่ร้อยตัว สัตว์อสูรชั้นยอด 7-8 ตัว!”

เสี่ยวเสวียนกล่าว

“นี่ยังเรียกว่านิดหน่อยอีกเหรอ?” เย่เทียนกลอกตาใส่ ก่อนจะพูดต่อว่า

“ตรวจสอบแล้วได้ข้อมูลอะไรมาบ้าง?”

เสี่ยวเสวียนตอบอย่างจริงจังว่า “ข้าสังเกตจากฟากฟ้าเห็นว่ามีสัตว์อสูรจํานวนมากรวมตัวกันอยู่ทางทิศตะวันออก และข้ายังสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวมากมายข้าไม่กล้าเข้าใกล้และห่างออกไปประมาณ 30,000 กิโลเมตรทางทิศตะวันออกจากฐานทะเลมารข้ายังเห็นรอยแยกมิติและสัตว์อสูรจํานวนมากโผล่ออกมาจากรอยแตกมิตินั้น ”

“รอยแยกมิติ!

เย่เทียนตกใจ

ในที่สุดเขาก็รู้ว่าทําไมคลื่นสัตว์อสูรถึงปะทุขึ้น ทุกอย่างเกิดจากรอยแยกมิติ

“เป็นเช่นนี้เอง ผู้ฝึกยุทธของฐานทะเลมารต้องพบรอยแยกมิตินี้แล้วอย่างแน่นอนคาดว่าน่าจะเป็นรอยแยกมิติที่เพิ่งเกิดขึ้น ระยะทาง30,000 กิโลเมตรดูเหมือนจะไกลมากแต่ในสายตาของระดับราชามันไม่ได้ไกลขนาดนั้นฐานทะเลมารอยู่ใกล้กับฐานหลินไห่ ดังนั้นรอยแยกมิติที่อยู่ห่างจากฐานทะเลมารประมาณ30,000 กิโลเมตรระยะทางนี้อันตรายมากสําหรับฐานทะเลมาร

เย่เทียนพึมพํา

รอยแยกมิติใหม่นี้ คือหายนะสําหรับฐานทะเลมารและฐานทัพใหญ่ที่อยู่ใกล้เคียงแน่นอนหากไม่ระวังให้ดีก็อาจถึงขั้นถูกทําลายได้เลย เว้นเสียแต่ว่าพวกเขาจะสามารถสังหารสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งที่ออกมาจากรอยแยกมิติได้

แต่มันจะเป็นไปได้หรอ?

แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยเข้าใจที่มาของรอยแยกมิติ แต่จากวิกฤติบนโลกที่เกิดขึ้นก็มาจากรอยแยกมิติเขาเชื่อว่าด้านในของรอยแยกมิตินี้จะต้องเป็นรังของสัตว์อสูรอย่างแน่นอนหากต้องการควบคุมรอยแยกมิติก็จําเป็นต้องฝ่าเข้าไปอีกด้านของรอยแยก

ซึ่งมันเป็นเรื่องยากเกินจินตนาการ

“เราไม่จําเป็นต้องคิดมากขนาดนั้น สิ่งสําคัญคือการปกป้องฐานหลินไห่ไว้!”

เย่เทียนไม่ได้คิดถึงรอยแยกของมิติอีกต่อไป เขาให้เสี่ยวเสวียนออกจากฐานหลินไห่เพื่อสังเกตฝูงสัตว์อสูรจากบนท้องฟ้าเมื่อฝูงสัตว์อสูรหลั่งไหลเข้ามาเสี่ยวเสวียนจะรีบมารายงานเขาทันที

หลังจากเสี่ยวเสวียนจากไป เย่เทียนก็ไม่ได้สร้างค่ายกลอีก ของสิ่งนี้เพียงพอแล้วต่อให้มากไปก็ไร้ประโยชน์

เย่เทียนเริ่มฝึกฝนทุกๆวัน เขาต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้นมากกว่านี้ ดังนั้นการเพิ่มความแข็งแกร่งอีกเล็กน้อยจึงเป็นเรื่องดี มันดีกว่าการเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์

เหล่าผู้อาวุโสของฐานหลินไห่ก็ไม่ได้นิ่งนอนใจพวกเขาเริ่มสร้างทีมนักรบขึ้นมาใครก็ตามที่อยู่ในระดับนักรบขึ้นไปพวกเขาจะบังคับให้เข้าร่วมไม่สามารถขัดขืนได้

นอกจากนี้ยังสั่งให้คนธรรมดาเริ่มขุดอุโมงค์

สัตว์อสูรที่สามารถเคลื่อนที่ได้ใต้ดินนั้นหาได้ยากยิ่ง ดังนั้นการขุดอุโมงค์จํานวนมากจะช่วยให้คนธรรมดาและเด็กเล็กหลบภัยได้

แม้ว่าฐานหลินไห่จะถูกทําลาย แต่หากโชคดีพวกเขาอาจจะรอดชีวิตจากการซ่อนตัวอยู่ในอุโมงค์และนี่ก็เป็นหนึ่งในความหวังของพวกเขา!

อาจกล่าวได้ว่าฐานหลินไห่ในตอนนี้ได้เตรียมการเท่าที่ทําได้จนเสร็จสิ้นแล้ว

สามวันผ่านไป

เสียวเสวียนบินกลับมาและบอกเล่าถึงความเคลื่อนไหวของฝูงสัตว์อสูร

“นายท่าน ฝูงสัตว์อสูรกําลังเคลื่อนที่มุ่งหน้าสู่ทุกทิศทาง มีฝูงสัตว์อสูรกลุ่มเล็กจะมาถึงฐานหลินไหในเร็วๆนี้!”เสี่ยวเสวียนรายงาน
“มีสัตว์อสูรระดับราชาหรือไม่?” เย่เทียนถาม

นี้เป็นสิ่งที่เขาต้องการรู้มากที่สุดหากมีสัตว์อสูรราชาอยู่ล่ะก็มันคงจะยุ่งยากกว่าเดิมมากความแข็งแกร่งของสัตว์อสูรระดับราชานั้นไม่ใช่สิ่งที่สัตว์อสูรชั้นยอดจะเทียบได้

หากเป็นอสูรราชาที่อ่อนแอมันก็ไม่เป็นไรมากนัก เพราะความเร็วของเย่เทียนในตอนนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าสัตว์อสูรระดับราชา พลังโจมตีของเขาก็เหนือกว่าปรมาจารย์มากเทียบได้กับระดับราชาแล้วดังนั้นเขาจึงสามารถต่อสู้กับเจ้าสัตว์อสูรระดับราชาหรือแม้แต่ฆ่าสัตว์อสูรราชาที่อ่อนแอได้

สิ่งที่เขากลัวคือสัตว์อสูรระดับราชาที่แข็งแกร่ง เพราะความแตกต่างระหว่างเขากับมันนั้นมีช่องว่างค่อนข้างมาก

“มีสัตว์อสูรระดับราชาเพียงตัวเดียว แต่มีสัตว์อสูรชั้นยอดประมาณ 100 ตัว และสัตว์อสูรระดับสูงมีประมาณหมื่นตัวและสัตว์อสูรระดับกลางและระดับต่ำอื่น ๆ อีกหลายแสนตัว!”เสี่ยวเสวี่ยนพูดตัวเลขที่น่าตกใจออกมา

“อะไรนะ ฝูงสัตว์อสูรกําลังมา!” ตาเฒ่าหลี่ตะโกนอย่างตื่นตระหนก

“ปรมาจารย์เย่ คลื่นสัตว์อสูรมีขนาดไหน?” ชายชราหลี่ถามด้วยใบหน้าซีดเผือด

“มีสัตว์อสูรระดับราชาหนึ่งตัว สัตว์อสูรชั้นยอดกว่า 100 ตัว สัตว์อสูรระดับสูงนับหมื่นตัวและสัตว์อสูรระดับกลางและระดับต่าอีกนับแสนตัว!” เย่เทียนกล่าวตามความจริงแม้ว่าตาเฒ่าหลี่จะกลัวแต่เขาก็ต้องบอกให้รู้

ปัก!!!!

ความเย็นยะเยือกความสิ้นหวังปกคลุมจิตใจของตาเฒ่าหลี่ เขาคุกเข่าลงกับพื้นและไม่สามารถเปิดปากพูดได้เป็นเวลานาน

“ข้าและสัตว์อสูรของข้าจะรับมือสัตว์อสูรชั้นยอดและสัตว์อสูรระดับราชาคนของฐานหลินไห่ต้องเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรระดับสูงและสัตว์อสูรที่เหลือพวกเจ้าน่าจะสามารถต้านทานได้อย่างน้อยซักระยะหนึ่งโดยอาศัยค่ายกลที่ข้าจัดวางไว้สิ่งที่พวกเจ้าต้องการคือถ่วงเวลาข้าจะฆ่าสัตว์อสูรระดับราชาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้เพื่อกลับมาสนับสนุนพวกเจ้า”

นี่คือคําสัญญาของเย่เทียน

” ปรมาจารย์เย่ ท่านสามารถสังหารสัตว์อสูรระดับราชาได้งั้นหรือ ? ”

ตาเฒ่าหลี่ตกใจ

หากปรมาจารย์คนอื่นๆพูดเช่นนี้ เขาย่อมไม่เชื่ออย่างแน่นอน แต่คนที่เอ่ยปากก็คือเย่เทียนในใจของเขากลับรู้สึกเชื่อมั่นอย่างไม่มีเหตุผล

“ขอเพียงไม่ใช่สัตว์อสูรระดับราชาที่แข็งแกร่งเกินไป ข้าสามารถสังหารได้!”

เย่เทียนตอบอย่างมั่นใจ

ทันใดนั้นความมั่นใจของผู้เฒ่าหลี่ก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก และกล่าวว่า

“ปรมาจารย์เย่ ข้าจะนําผู้ฝึกยุทธคนอื่นๆมาขวางสัตว์ร้ายเพื่อถ่วงเวลาให้นานที่สุด”

เย่เทียนพยักหน้าและจากไปทันที

ตาเฒ่าหลี่เรียกผู้ฝึกยุทธคนอื่นๆ ไปประจําบนกําแพงเมืองเพื่อปกป้องฐานหลินไห่

สําหรับคนธรรมดาหลังจากออกคําสั่ง พวกเขารีบลงไปในอุโมงค์ใต้ดินเพื่อซ่อนตัวอย่างรวดเร็ว

การต่อสู้ระหว่างมนุษย์และสัตว์อสูรกําาลังจะเปิดฉากขึ้นแล้ว!