อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1196

“ก็ทำบ้าง แต่ก็ยังดี ประเทศของเจ้ายังไม่ล่มสลาย”

“ข้ายกบัลลังก์ให้เจ้า เจ้าอย่าให้แคว้นน้ำแข็งตกอยู่ในมือผู้หญิงโหดเหี้ยมอำมหิตคนนั้น”

กู้ชูหน่วนนั่งคร่อมตัวมองดูผู้หญิงคนนั้นด้วยใบหน้าขบขัน

“ข้าว่าเจ้าถูกขังนานจนสมองมีปัญหาหรือเปล่า เห็นแล้วก็รีบนับญาติไปเรื่อย?”

“เจ้าเป็นลูกสาวของข้า ลูกสาวที่ข้าเลี้ยงไว้นอกวังยี่สิบกว่าปี”

“เอาล่ะ ข้าไม่อยากฟังเจ้าพูดไปเรื่อย สถานการณ์ของเจ้าข้าก็เห็นใจ ข้าสามารถช่วยเจ้าล้มราชินีปลอมได้ แต่ตอนนี้ข้าจะไปตามหาคนที่สำคัญกับข้ามาก เรื่องนี้ต้องพักไว้ก่อน”

เดิมกู้ชูหน่วนอยากเอาปากกามาให้นางเขียนเรื่องราวที่เกิดขึ้น เพื่อเปิดโปงราชินีตัวปลอม

แต่นางไม่มีมือเท้าแล้ว จะเขียนยังไง?

จะพานางออกไปจากห้องลับ นางก็ถูกล่ามด้วยโซ่เหล็กพันปี ไม่มีกุญแจไม่สามารถที่จะปลดได้

อาศัยตอนนี้ฟ้ายังไม่สว่าง ตามหาเสี่ยวเซวียนเซวียนเร่งด่วนกว่า นางไม่มีเวลาสูญเสียอยู่กับนางมากมายขนาดนั้น

กู้ชูหน่วนยกก้าวเท้าจะจากไป ขาขวาถูกแขนของผู้หญิงคนนั้นคว้ากอดไว้แน่น

“เจ้าเชื่อข้า เจ้าเป็นลูกสาวของข้า มีเพียงลูกสาวของข้าที่สามารถเปิดกำแพงหินนั้น เข้ามาในห้องลับราชวงศ์ได้”

“ปลดออก”

“เจ้าเติบโตอยู่ในตระกูลมู่ใช่ไหม เจ้าคิดว่ามู่ซินเป็นพ่อของเจ้าใช่ไหม? เจ้ามีไฝที่กลางฝ่าเท้าขวาใช่ไหม?”

เดิมกู้ชูหน่วนไม่อยากสนใจนาง ได้ยินคำพูดของนางแล้วก็อดไม่ได้ที่จะหันกลับมามอง

“เจ้าพูดความจริงมาให้ชัดเจน ไม่อย่างนั้นราชินีตัวปลอมไม่ฆ่าเจ้า ข้าจะฆ่าเจ้า”

“ข้ารู้ว่าข้ามีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว ได้เล่าความจริงให้เจ้าฟังก่อนตาย ข้าก็จะได้ตายอย่างสงบ”

“พูดภาษาคน ข้ามีเวลาจำกัด”

“ก็ได้ เมื่อหลายสิบปีก่อน ข้าขึ้นครองบัลลังก์ เป็นลูกสาวสามคน ซึ่งทั้งสามคนล้วนตายอย่างลึกลับ ข้ารู้ว่ามีคนตั้งใจแอบทำร้าย แต่ข้าสืบไม่ได้ความอะไรเลย ข้ากลัวว่าเจ้าก็จะถูกลอบทำร้าย ดังนั้นเมื่อเจ้าคลอดจึงส่งเจ้าไปยังตระกูลมู่ รอเจ้าเติบโตแล้วค่อยรับเจ้ากลับมา คิดไม่ถึงว่า ตอนที่ข้ายังไม่ได้รับเจ้ากลับมา ก็ถูกผู้หญิงอำมหิตคนนั้นทำร้ายแล้ว”

“เหตุผลนี้ของเจ้าไม่น่าเชื่อถือ หากข้าถูกนำไปฝากตระกูลมู่ งั้นตระกูลมู่ควรที่จะให้เกียรติเคารพนับถือข้าสิ ตั้งแต่เล็กจนโตมีคนรังแกดูถูกเหยียดหยามขนาดนั้นก็ไม่มีใครช่วย”

“ข้ายกให้เจ้ามั่นหมายกับซ่างกวนหมิงหลางแล้ว”

“นั่นเป็นเพราะแม่ของข้าถูกฆ่าตายเพื่อช่วยชีวิตพวกเขา พวกเขาจึงให้คำมั่นสัญญาเรื่องแต่งงาน ถอยหมื่นก้าว หากเรื่องทั้งหมดเป็นแผนของเจ้า งั้นทำไมตระกูลซ่างกวนถึงถอนหมั้นกับข้า ยังทำทุกอย่างเพื่อทำลายชื่อเสียงของข้าอย่างไม่มีชิ้นดี”

“เจ้าพูดว่าอะไรนะ ตระกูลซ่างกวนยกเลิกการถอนหมั้นกับเจ้า? พวกเขากล้า....แค่กๆ แค่ก....”

เพราะตื่นเต้น ราชินีตัวจริงกระอักออกมาเป็นเลือด ร่างกายโอนเอน ขนาดพิงอยู่บนกำแพงยังค่อนข้างยาก

ความตื่นเต้นของนาง ลักษณะท่าทีของนางล้วนไม่ใช่เสแสร้ง

กู้ชูหน่วนเข้าใจอะไรบางอย่างขึ้นมา

ราชินีตัวจริงพูดขึ้นมาอย่างเจ็บปวดว่า “ข้าต้องพูดยังไง เจ้าถึงจะยอมเชื่อ”

นางอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นมาอย่างเหน็บแนมว่า “ไม่ต้องพูดแล้ว ข้าเชื่อว่าเจ้าพูดความจริง”

“ลูกสาว....”

“แต่ข้าไม่อยากยอมรับเจ้า ข้าเป็นคนของตระกูลมู่ แม่ของข้าก็มีเพียงคนเดียวตลอดไป และนางตายไปนานมากแล้ว”

“ข้า....ข้าเป็นแม่แท้ๆของเจ้า....”

“แม่แท้ๆของข้า? เห้อ.....หากข้าเดาไม่ผิด เจ้าฆ่าลูกสาวแท้ๆของพ่อข้า จากนั้นก็เปลี่ยนตัวพวกเรา พ่อของข้าคิดมาตลอดว่าข้าเป็นลูกสาวแท้ๆของเขา ทุกคนในตระกูลมู่ รวมทั้งคนของตระกูลซ่างกวนไม่มีใครรู้ว่าข้าคือเจ้าหญิง ดังนั้นพวกเขาจึงกล้ารังแกข้า ใช่ไหม?”

ราชินีตัวจริงเงียบ เพียงแต่หายใจเข้าออกรุนแรง อย่างไม่สงบนิ่ง