อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1203

ราชินีโยนผู้เฒ่าหนิงทิ้งเหมือนอย่างขยะ พร้อมหัวเราะเย้ยพูดขึ้นว่า “เจ้ากระดูกแข็งมากไม่ใช่หรือ? ถูกหักทีละชิ้นรู้สึกสยิวมากไหม”

ผู้เฒ่าหนิงอ้าปากกระอักเลือดออกมา

เขาอดกลั้นความเจ็บปวดไว้ แล้วพูดขึ้นว่า “กระทำเรื่องชั่วร้ายไว้มากมายยังไงก็จะต้องถูกเวรกรรมตามสนอง ต่อให้ข้าฆ่าเจ้าไม่ได้ ก็จะมีคนที่สามารถฆ่าเจ้าได้ เจ้าจะไม่ได้ตายดีแน่.....อ้าก.....”

ตามด้วยเสียงร้องเจ็บปวด ดวงตาข้างหนึ่งของผู้เฒ่าหนิงถูกควักออกมา ลูกตาที่เปื้อนไปด้วยเลือดกลิ้งอยู่บนพื้น

เจ็บปวดดวงตาอย่างมาก ผู้เฒ่าหนิงอยากเอามือไปกุมดวงตาที่ถูกควักทิ้ง แต่กระดูกทั่วทั้งร่างกายของเขาถูกหักจนหมดแล้ว จึงจำต้องทนทุกข์ทรมานอยู่อย่างเจ็บปวด

ชิงเฟิงเจี่ยงเสวียไม่กล้าหันไปมองสภาพอนาถของผู้เฒ่าหนิง

เซียวหยู่เซวียนก็หันหน้าไปอย่างทนดูไม่ไหว

อย่าว่าแต่เขาช่วยผู้เฒ่าหนิงไม่ได้ ต่อให้สามารถช่วยได้ ชั่วชีวิตนี้ของผู้เฒ่าหนิงถือว่าพิการแล้ว มีชีวิตอยู่เจ็บปวดทรมานยิ่งกว่าตาย สู้ตายไปเสียจะดีกว่า

“ข้าจะได้ตายดีหรือไม่ ข้าไม่รู้ ข้ารู้เพียงว่า เจ้าไม่ได้ตายดีอย่างแน่นอน ฮ่าๆ.....”

สายตาราชินีดุดัน ยื่นมือไปดูดพลังทั้งหมดของผู้เฒ่าหนิง

กู้ชูหน่วนเม้นริมฝีปากแน่น ใช้ผ้าปิดหน้าของตนเองไว้ โยนอาวุธลับพุ่งไปยังราชินีในขณะที่ราชินีกำลังยื่นมือออกไป

ต่อให้เป็นอาวุธลับที่ร้ายกาจแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำอะไรพลังระดับเจ็ดได้

กู้ชูหน่วนพุ่งอาวุธลับไปอย่างต่อเนื่อง แต่ยังไม่ทันได้เข้าใกล้ราชินี ก็ถูกสะเทือนกระเด็นทิ้งไปหมดแล้ว

เซียวหยู่เซวียนวิงเวียนหัวอย่างมาก

ผู้หญิงคนนี้....

นางไม่รีบฉวยโอกาสนี้ไป ยังจะอยู่ต่ออีกทำไม

หัวใจของเขาแทบหลุดมาถึงลำคอ แทบไม่อยากจะเชื่อกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้

ราชินีไม่ไยดี รับอาวุธลับมาด้วยมือเปล่า แล้วก็บีบอาวุธลับทั้งหมดกลายเป็นผง

“ยังมีอาวุธลับอีกเท่าไหร่ แสดงออกมาให้หมด ข้ารออยู่”

กู้ชูหน่วนเคลื่อนย้ายตัว มือทั้งคู่โยนอาวุธลับแต่ละชิ้นพุ่งไปที่จุดสำคัญของราชินี

อาวุธลับที่นางภาคภูมิใจ ไร้เทียมทาน อาวุธลับที่แม้แต่ขั้นสูงสุดระดับหกก็ยังต้องหวาดกลัว กลับใช้ไม่ได้ผลกับราชินีเลย

ราชินีเล่นอยู่กับนางอย่างอารมณ์ดี

ทันใดนั้น อาวุธลับที่นางกำบดละเอียดพ่นผงก้อนหนึ่งออกมา

ก่อนหน้านี้อาวุธลับที่รับมา ล้วนอาบยาพิษไม่น้อย แต่ยาพิษพวกนั้นทำอะไรนางไม่ได้